Liber,  Caput

  1  ded         |           tui nominis dotes, in quo omnia ad aeternitatem famae conspirant
  2  ded         |  propriaeque virtuti seges dari, ne omnia Patri deberes. Nam eo sublato
  3    I,      II|         initia imperii, quia pacata omnia erant, palam cupiditates
  4    I,      II|          rem omnem deprehendas. Nam omnia hostes urgent attolluntque
  5    I,      II|           favent.~ ~6. "Sic infesta omnia Meleandro: infidae purpuratorum
  6    I,     III|          dedisse. Poliarchus ultima omnia verebatur: in Lycogene nihil
  7    I,      IV| funestissimo exitu conficiatis. Sin omnia contuli ad salutem imperii,
  8    I,      IV|       amicitia valuerat, ut extrema omnia Poliarcho polliceretur.
  9    I,       V|            nocte turbari; orta luce omnia diligentius exploraturos.
 10    I,      VI|            regiae penetrali, in qua omnia poterant, veneficii crimen
 11    I,     VII|      dimittendum esse libertum, qui omnia exploraret: quod sibi facinus
 12    I,     VII|           modicum auri, ne fortunae omnia in absentem licerent. Sive
 13    I,      IX|             Immo, inquit, ô Domina, omnia quae oportet de Rege audimus.
 14    I,       X|             in iustum temperamentum omnia verba, omnes gestus redirent.
 15    I,       X|         corda tenet; iam fons tenet omnia, qualis~ ~Acis erat, dat
 16    I,       X|         suspecta sit lenitas mea ad omnia arbitria inimici tam facilis.
 17    I,     XIV|       statura, vultu amoeno, & haec omnia in Archombrotum cadebant,
 18    I,      XV|             Archombroti narravit ad omnia verba horrenti, donec eum
 19    I,      XV|           promitteret; servarent ad omnia animum atque manus, quae
 20    I,      XV|          eos amicitia iunxisset? -- omnia praeter Timocleae furtum
 21    I,     XVI|          atque usus, mi hospes, hic omnia tibi procedere."~ ~2. Dum
 22    I,     XVI|   dissuadendi locus nec ratio erat. Omnia fortunae credi oportuit.
 23    I,     XVI|             quid diceret faceretve? Omnia adversa, omnia in novos
 24    I,     XVI|           faceretve? Omnia adversa, omnia in novos dolores composita.
 25    I,    XVII|              Hic deos non esse, hic omnia esse deos, aut nihil voluptate
 26    I,   XVIII|             tradidit famae. Ceterum omnia animantia ductu naturae
 27    I,   XVIII|           ex unius hominis libidine omnia pendeant quem, si in vitia
 28    I,   XVIII|        tanquam sui unius causa haec omnia natura produxerit? Quanto
 29    I,   XVIII|             quibus obtemperes. Quae omnia eodem modo aut conveniunt
 30    I,   XVIII|        illuc te refers ubi proceres omnia possunt -- pudet istiusmodi
 31    I,      XX|     utrumque paratis, illo incolumi omnia in meum caput citate." Ab
 32   II,       I|         timet, nigroque gener capit omnia mundo.~ ~4. Meleander multo
 33   II,     III|            vero contumaces, nec dum omnia instructos, iusto celerique
 34   II,     III|          auspicio -- promptiores ad omnia exercitus fore. Equidem
 35   II,      IV|   coniecerat. Tunc vero diligentius omnia revolvebat: bis ad Argenidis
 36   II,      IV|      Ominibus & auspiciis ementitis omnia in religionem vertebant.
 37   II,      IV|          fidem fecerunt, ut homines omnia temere crederent timerentque.
 38   II,      IV|         quidem portenta deûm; tamen omnia supra~ ~Saevit corde pavor.
 39   II,       V|           diis vivas. Non haec enim omnia esse illam virtutem, quae
 40   II,       V|          plurimum turbulentis foeda omnia nec arceri nec corrigi possunt.
 41   II,       V|             amicitia in illo sereno omnia pendent. Is autem si non
 42   II,      VI|      fallebant illa consilia. Super omnia se ipsum accusabat quod
 43   II,     VII|            pleraque nota & suspecta omnia erant. Hunc igitur ad Poliarchum
 44   II,     VII|       iussit & Regi renuntiare esse omnia in securo; satis sibi haec
 45   II,     VII|         Regis constaret, Eristhenes omnia confestim perscribit Lycogeni,
 46   II,      IX|            Navem, socios, vectores, omnia saeva tempestas tulit."~ ~
 47   II,       X|           gubernator, unde peiratae omnia ordine exegit. Proclamat
 48   II,       X|             ex nauta audierat. Ille omnia silentio confitebatur. Sed
 49   II,       X|       deinde & animo perturbatus ad omnia verba exhorruit. Veneficii
 50   II,    XIII|          facile cepisset & summa ei omnia destinaret amicorum opinio,
 51   II,    XIII|          acre acumen & celere, quae omnia vitae integritas honestabat
 52   II,    XIII|     delicatius haberetur, visa sunt omnia ex voto procedere. Nam quod
 53   II,     XIV|   Referebant protinus illi perplexa omnia esse: Eristhenem & Oloodemum
 54   II,     XIV|             praesagies. Nempe ut ad omnia quae facies timeant, & qui
 55   II,     XIV|          personas, ut tam erret qui omnia, quam qui nihil, in illa
 56   II,      XV|            pulcherrimis extis laeta omnia portendere, addidit libertum
 57   II,      XV|            simul loqui imperans, ad omnia verba pavebat quasi non
 58   II,      XV|           exorsi quid egissent ante omnia pyxidem protulêre, in eaque
 59   II,      XV|             Cleobulus altiori genio omnia agitans: "Videamus autem,
 60   II,      XV|            habere quaestionem. Ille omnia ab Eurymede utilius perfici
 61   II,    XVII|         interfatus Nicopompus: "Nec omnia, inquit, Mathematice, negamus
 62   II,    XVII|            posset. Praeterea ut Sol omnia quae luce eadem & iisdem
 63   II,    XVII|             rerum eventibus molesta omnia non declinas, felicitatem
 64   II,   XVIII|        verbis Meleandrum iam sponte omnia metuentem in diversas cogitationes
 65   II,     XIX|           certiora. Archombrotus ad omnia pericula contumax hanc sibi
 66   II,      XX|            villis agrestes subornat omnia tutius exploraturos.~ ~5.
 67  III,       I|           tantum sanguinis fusum, & omnia strage immania calidos furentesque
 68  III,       I|              animi impos eo vexilla omnia ad ferendam opem egit, obliquo
 69  III,       I|   praemioque quod sperabat accensus omnia audebat. Nunc hostium turbabat
 70  III,       I|            sumpsit ad facinus supra omnia quae in acie edebantur eximium.
 71  III,       I|          animis gens ambo deûm. Vos omnia fama~ ~Saecla manent, donec
 72  III,       I|         enim & felicitati Meleandri omnia deberi; se quoque beneficium
 73  III,     III|      imparem contemnebat, nisi quod omnia magnus amor formidat. Versus
 74  III,      IV|               negaveris. Iis arcana omnia non credas; habeas alios
 75  III,      IV|             aut premam haec sidera! Omnia autem? Sed illud inhumanum &
 76  III,       V|            Meleander praefatus a se omnia Radirobani deberi: "Conditionem,
 77  III,       V|         hospes, tanquam quae tu vis omnia -- & praesertim hoc ipsum --
 78  III,      VI|         excuterentur a patria. Nunc omnia bello, hereditate, foederibus
 79  III,      VI|       inquit Rex, ex quo mecum haec omnia exegi. Sed iis quibus veteri
 80  III,     VII|        cursu dexterum latus cingit. Omnia moeniorum & turrium altitudo
 81  III,    VIII|          illius contemplatione mihi omnia vota exciderint. Illa non
 82  III,      IX|            qui tunc erat Syracusis, omnia refero."~ ~3. Rursus interpellat
 83  III,      IX|   Theocrines casus accipio. Tu modo omnia nec praecipitanter exsequere."~ ~
 84  III,      IX|            bonitatemque Meleandri & omnia quae volebamus impetrata
 85  III,      IX|          perculsa est non semel per omnia eius lineamenta mentem &
 86  III,      IX|         conscientiam tentat, qui ad omnia promiserant ferrum, fidemque
 87  III,      IX|            fidis, notos habemus qui omnia perfecta tibi reddant.'
 88  III,       X|   diverterent. Nos autem necessaria omnia ei exhibebamus. Hoc remississimum
 89  III,     XII|          insurgeret? Mox discrimina omnia speciesque fortunae terribiles,
 90  III,     XII|    Poliarchus mutata Siciliae sorte omnia sibi perplexa auguratus.
 91  III,     XII|               victoriae ratione. Ii omnia ambitu referebant quo solemus
 92  III,     XII|            posse rescindi. Sed ante omnia conveniendus Arsidas erat.~ ~
 93  III,      XV|            Archombroti actus perque omnia verba, redeunte memoria,
 94  III,    XVII|            patrui, miserias matris, omnia commentus sum. Abscedo nunc
 95  III,    XVII|             Spississimae tunc nubes omnia astra eripuerant. Et dimotis
 96  III,    XVII|              iterumque delectis qui omnia vestigarent Theocrines nomine
 97  III,   XVIII|        vigor? Quod in oculis iubar? Omnia lineamenta in memoriam redeant.
 98  III,   XVIII|             Minervam Tritonidem per omnia nomina invocatium, quae
 99  III,   XVIII|             posset, seu sperabat ad omnia audacem contempto indicii48
100  III,    XVIX|         Suspiciebat tamen vultus, & omnia in hospite spectabilia viam
101  III,    XVIX|             lepores, tam habilis ad omnia animus! & hae manus pensa
102  III,      XX|          contigerit, ego incautum & omnia mihi credentem, qua iubebis,
103  III,     XXI|      ludibrium. Scribo praeterea ut omnia tibi credat, si quae in
104  III,     XXI|           Selenissa tibi mandaverit omnia diligentissima ratione curabo,
105  III,    XXII|          litigantium numero, quibus omnia fora aegre sufficiunt. Per
106  III,    XXII|            aliqua contagione vicina omnia turbantes, saltem si brevi
107  III,    XXII|             peccant taceo. Nam haec omnia questos esse oportuit, qui
108  III,    XXII|         ferent.~ ~9. "Si haec tamen omnia iudicum animos non movebunt,
109  III,    XXIV|           Archombrotus ne religiose omnia explorantem nox & insidiae
110  III,     XXV|          armis. Neque Eurymedes eum omnia proloqui passus gaudere
111  III,     XXV|         acquietura.~ ~5. Haec adhuc omnia veluti mutuae necessitudinis
112   IV,      II|         Praeco, veluti erat iussus, omnia intellecturum Meleandrum
113   IV,      II|       Theocrinem Pallademque mutato omnia effutiisse. Et ne nescias:
114   IV,     III|           in eo negotio ludificari; omnia tamen sic agere, ne hae
115   IV,     III|  constantiam suam. Excipiebat forte omnia verba quaedam ancilla e2
116   IV,     III|           famam Argenidis, non quod omnia nesciret emanatura, sed &
117   IV,      IV|           Haud omiserim, ut corpora omnia, ita militiam ex suorum
118   IV,      IV|      intempestive excisae arbores & omnia non pensatis vitiis ligna
119   IV,      IV|          alia animum adiicit. Supra omnia de Argenide sollicitus erat.
120   IV,       V|        sensimus furias adegit, quae omnia praevertere potuimus tibi
121   IV,       V|          peregrinitas obstitit quin omnia tibi concrederem. Et haec
122   IV,       V|          ille iam propiori spe haec omnia se diceret adorare: "Atqui,
123   IV,       V|            postularet, tamen ne per omnia esset durus: "Atqui promittis,
124   IV,     VII|        Numen eget. Solo finxit deus omnia nutu,~ ~Aptaque caeruleis
125   IV,     VII|            quod sibi fingunt numen, omnia quae mortalibus accidunt &
126   IV,     VII|          convenire non potest, quae omnia suo arbitrio constituit,
127   IV,     VII|          iam olim numini certa sunt omnia quae nobis eveniant, vanam
128   IV,     VII|        scientia Iovis, quae ventura omnia & quicquid ignoramus in
129   IV,    VIII|        homines aut unde navigarent. Omnia nautae simpliciter retulerunt
130   IV,    VIII|        ratio belli: excutienda sunt omnia, neque occupandi tantum
131   IV,    VIII|       nostra felicitas occubuisset, omnia in peius sublapsa sunt.
132   IV,    VIII|          fortitudinis opinione adeo omnia potuit, ut illius nomine
133   IV,    VIII|          imbecilla lenitate ingenii omnia uxoris consilia mox subdole
134   IV,    VIII|      habuerit mulieris vitam. Supra omnia deûm cura id factum existimo,
135   IV,      IX|            ad matrem duceretur. Sed omnia suspiciosa erant nec placebant
136   IV,      IX|  intercessuram esse. Quo elapso cum omnia processissent venissetque
137   IV,      IX|           ornatus in cubiculo erat, omnia oculis illis nova, per singula
138   IV,       X|          est, ait Arsidas, scrutari omnia trans Rhodanum20 & ex latebris
139   IV,       X|       Strenue factum a nobis & tunc omnia frustra cesserunt. Quattuor
140   IV,      XI|             sensum porrectior, quae omnia recentis victoriae excusabat
141   IV,    XIII|         optabam. Praecipitanda sunt omnia priusquam aliquid admonitus
142   IV,    XIII|     potentia tacite minabantur haec omnia eo absente audentibus. Sed
143   IV,    XIII|            tanquam supercilio satis omnia compressurus conscendit
144   IV,   XIIII|         dierum supplicatio, quae ad omnia fana populi turba, ut denique
145   IV,   XIIII|         defixus, postquam diu secum omnia exegit: "Astioristem, ait,
146   IV,      XV|            Sed necessitas subigebat omnia ventis & pelago arbitrari
147   IV,     XVI|          illic expectari non dubius omnia fervere paratibus augurabatur.
148   IV,     XVI|  felicitatem offerri quae superaret omnia vota: affinitatem cum opulentissimo
149   IV,    XVII|           litteris mandabat. Servus omnia pollicitus ut decebat, tamen
150   IV,    XVII|            igitur ita res tuae sunt omnia mihi posthabeo. Utere regni
151   IV,    XVII|          remos, & cum funibus vela, omnia denique armamenta ingens
152   IV,   XVIII|           scimus ut vi sublata quae omnia ad potentiores trahebat,
153   IV,   XVIII|             iô numen. Nimius quatit omnia Bacchus.~ ~Hic trepidi postes
154   IV,      XX|             fervebant. Speculabatur omnia de castrorum aggere Poliarchus &,
155   IV,      XX|          militaris in se parata, in omnia solertiam, excubias, vota
156   IV,     XXI|            manu mentum, secutus est omnia verba pontificis, quibus
157    V,       I|           sedulitatem praevertens & omnia officia exhibens vix scienti
158    V,       I|          omnis locus, omnis Enyo,~ ~Omnia lustrandi sensêre piacula
159    V,      II|             Ceterum sibi maxime uni omnia Regem familiarissime monstravisse;
160    V,      II|     clarissimo principi esset. Quae omnia sic Argenis accipiebat ut
161    V,     III|         scriptis mihi ipsi litteris omnia secure commiseris." At Timonides: "
162    V,     III|      verbisque premere, aut elevare omnia poterit, tanquam hoc quoque
163    V,     III|              4. Meleander, cum haec omnia eius animo nec cogitans
164    V,       V|    audivisse Galliae nomen, inquit. Omnia vobis debemus. Procede sodes
165    V,       V|             Tum Praefectus aggerere omnia cupide coepit: qua insolentia
166    V,     VII|         perfidia & periculo dignum, omnia ad Arsidam relaturus quasi
167    V,     VII|      resederant nummi ex auro, quae omnia Arsidas ad incerta fortunae
168    V,     VII|             putabat se perisse. Sed omnia in Archombrotum vota, omnia
169    V,     VII|         omnia in Archombrotum vota, omnia odia recidebant. "Ego me,
170    V,    VIII|             eum queri: "Scimus haec omnia, inquit, & praeterea mox
171    V,      IX|          iniuriis rogabat. Strictim omnia referebantur, sed a variis
172    V,      IX|        trucibus oculis necdum tamen omnia impetui indulgentibus a
173    V,       X|         hilaritas composuit. Quippe omnia in maius fama tollente iam
174    V,       X|         adesse Poliarcho. Mira haec omnia visa Timonidi. Erat Poliarcho
175    V,       X|            nuntiabas modo annuerem, omnia ad haec nuptiarum foedera
176    V,      XI|       Sardinia afferebatur flagrare omnia civili incendio, Harsicora &
177    V,      XI|             Reges sacraverant. Quae omnia Radirobanes in Africam traiecturus,
178    V,     XII|          maiestatem suspensum summa omnia de diis coniiciat; in ceteris
179    V,     XII|       supellex, vilia strata erant. Omnia tamen sic ad munditiem facta,
180    V,     XII|           iacere.~ ~3. Contemplatus omnia Archombrotus gaudensque
181    V,     XII|            Scio enim & quosdam nova omnia ad rerum publicarum securitatem
182    V,    XIII|            comitibus solitudo? Quam omnia fastigio tuo indigna?" Simul
183    V,    XIII|         quaeri seu reperiri dignus. Omnia Poliarchus compendio amplexus:
184    V,    XIII|      Aneroësto exstitit, aptavisse. Omnia impigre excutienda. Plurimos
185    V,    XIII|       iussusque praecedere & sensim omnia explorare, dum Poliarchus
186    V,    XIII|         affatum peteret sparsos per omnia oculos iniecit in Aneroëstum.
187    V,     XIV|         alloquio explebantur, supra omnia iactante suam operam milite
188    V,     XIV|           Ita diu cunctatus sive ut omnia quae ingerebantur una oratione
189    V,     XIV|           aliquam esse mentem, quae omnia condiderit, ipsa lex solis
190    V,     XIV|           nos incurrunt. Et in haec omnia efficaci remedio istam solitariae
191    V,     XIV|         ipsos in pretio. Haec autem omnia a domesticis suis submovet
192    V,     XIV|             viri eas intulerint? Ea omnia qui sagacius fecerit adeo
193    V,     XIV|            patientiae res est, quae omnia cadunt in paucos. Non veste
194    V,     XIV|           deos propensio, quae haec omnia consecrat, inutilia alioquin
195    V,      XV|             Certe enim futura illic omnia sciebat summo in motu, quali
196    V,      XV|           deos cerno aequore toto~ ~Omnia sollicitas partiri in munera
197    V,      XV|            minus Argenis (nam eadem omnia ab accersito mercatore acceperat)
198    V,      XV|    mercatore acceperat) stupebat ad omnia, laetis quidem sed suspiciosis
199    V,      XV|           vero adiisset Argenidem & omnia narrando extulisset (ut
200    V,     XVI|            tanquam a virgine opem & omnia genero digna. Pudore deinde
201    V,     XVI|         ipso & Argenide erat. Nam & omnia se ab Archombroto impetraturum
202    V,    XVII|          Perplexa interim Meleandro omnia erant, & Argenidi nihil
203    V,    XVII|          exsultantium ludos, utique omnia captans compulsusque in
204    V,   XVIII|          aemulum suum ad amplexus & omnia intimae caritatis indicia
205    V,     XIX|          repetens memoria quam ille omnia similis puellae venisset;
206    V,     XIX|         digna adolesceret. Nunc cum omnia generi consentiant, aperiendum
207    V,     XIX|          exstingui significat. Quae omnia ipso hoc anno tantum non
208    V,      XX|     sedulitate eximia circa templum omnia turbabant. Cumque res emanasset