Liber,  Caput

1   II,      XV|        nec populus conciliari. Timide ergo pauca & illa plus in
2  III,    VIII|  frater sub noctem aegrotaret, timide quid suspicarer explicui.
3  III,      XV|      An tibi iteranda exilia & timide semper amabimus?" Ille errores
4  III,     XXI| negleget, cui nunc affinitatem timide negat."~ ~3. Multum miratus
5   IV,      IX|    puerili metu diffugiunt aut timide pectore toto aversi me reflexis
6   IV,   XIIII|  mollioris sententiae non adeo timide aut enixe rogaremus&emdash;
7    V,      XV|      Monet ergo discedentem ne timide agat aut de suo Rege dissimulet;