Liber,  Caput

1    I,       X|    nec gravioris mali indicio suspectum.~ ~9. Dum in his rebus sunt,
2    I,    XVII|    monere errantem, mox sequi suspectum instituerunt. Quippe tanquam
3   II,      II|      Eristhenes senserit esse suspectum.~ ~
4   II,     VII| secretissimam sciret, hominem suspectum non habuit. Ire igitur iussit &
5   II,    VIII|    Ibi communicatis consiliis suspectum illud fuit, quod utrumque
6   II,      IX|  Rhegium ob Siciliae viciniam suspectum fuisse Poliarcho. "Nam nec
7   IV,      XV|    praetoriae gubernator, cui suspectum erat caelum montiumque natura