Liber,  Caput

1    I,       I|   insidias surrexerant. Hinc repente in campum erumpit femina
2   II,      XV| Oloodemi patientiam vicit ut repente exclamaret: "O te vel simplicem,
3   II,    XXII|   iterumque audito in tantum repente gaudium tam convivae quam
4  III,    XVII|    esses constantissimus, te repente per praecipites motus abriperent.
5   IV,    XIII|    annis publico abstinuerat repente prodire ad populum ac etiam
6   IV,     XIX|   valentissimum turbavit, ut repente verteretur in rabiem, immemorque
7    V,    XVII|     curve timere desiissent, repente in laetitiam effusi sunt.