Liber,  Caput

1   II,    XVII| renuntiaturum promisit. "Sed cur privatae duntaxat fortunae mortales
2  III,    VIII|        eadem opulentia tumentes. Privatae mulieris divitiae non erant.
3  III,    XVIX|           Si, ut ais & arbitror, privatae sortis non es, cum iam beneficium
4   IV,      IX|    honoribus culta solatium quod privatae matres habent adhuc nescio.
5   IV,      IX|    faverent, timui tanquam puero privatae sortis loqui. Sed ne scenam
6   IV,    XIII|       esse celatum eductumque ut privatae sortis infantem; deinde
7    V,    XVII|         esset tantae Galliae Rex privatae se sortis in Sicilia haberi.~ ~