Liber,  Caput

1    I,     XIV|   alius audacibus consiliis praeceps, qui rei tam seriae quaestionem
2    I,    XVII|   specum in proximo nactus, praeceps in eum se abdidit. Iam ad
3   II,   XVIII| milites, traduci exercitum. Praeceps vero imminebat a Lycogene
4  III,      IV| Impetus in vividis mentibus praeceps haud raro simul cogitat,
5  III,      XV|  tunc publice Regem tanquam praeceps & saevum periculis omittunt.~ ~
6   IV,      IV|      Nullus ex iis tumidus, praeceps, vanus? Nemo fortitudinis
7   IV,    XVII|   igitur causae esse ut tam praeceps Siciliam cum exercitu peteret.