Liber,  Caput
1    I,     XVI|  erat. Omnia fortunae credi oportuit. Iam enim ad Meleandrum
2    I,   XVIII|  mensam Aquilii ipsum ferre oportuit fere sustulit & penum &
3    I,      XX| vultus erant. Rex tamen, ut oportuit, animi dolore fraudato &
4   II,      IX|  tam subita pace acrius, ut oportuit, timens comites coepi hortari
5   II,      XV|     perductus, vultuque (ut oportuit) nec fracto nec superbo,
6  III,    XXII|     haec omnia questos esse oportuit, qui emendandi fori tibi
7    V,     VII|     dare. Iam promptum esse oportuit. Vade ne difficiliores ex
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License