Liber,  Caput

1    I,       X|     crastinum expectari. Dimisso nuntio Eurymedem vocat, virum semper
2   II,      XV|         animo virginis motus hoc nuntio cieret. Illa prosperis victimis
3   II,    XXII|        quid fieri eo vellet. Hoc nuntio semel iterumque audito in
4  III,     XII| referenda. Verebatur ne sub tali nuntio vita deficeret, rursusque
5  III,    XVIX|          Tunc quidem hoc accepto nuntio solemnium oblita Argenis
6   IV,       I|          ferit & in pudendae rei nuntio amittis spiritum? Ita est,
7   IV,     III|     transmitterem."~ ~5. Dimisso nuntio iam furiosius morti intenta