Liber,  Caput

1   II,      XV|          pro se dicentes & ipsis iudicibus sua voce praeiret quid de
2  III,    XXII|           ut vocant, audita est. Iudicibus hic non vacat. Hic omisso
3  III,    XXII|          inauditis iter ad verum iudicibus esse non posse. Sic dubia
4  III,    XXII|         5. "Ne quaere cur tamdiu iudicibus placeat & patronis ad se
5  III,    XXII|   patronis, inquam, crescit, sic iudicibus merces. Multa scripsisse,
6  III,    XXII| incommode incipies: ut sistantur iudicibus illi ipsi qui inter se dissentiunt,
7  III,    XXII|      dies dilata. Haec vero quia iudicibus & patronis ad lucrum sunt,