Liber,  Caput

1   II,    VIII|         vertice montis~ ~Horruit iratus Pentheus concurrere thyrsos,~ ~
2  III,       I| excipitur. Uterque dexterae suae iratus, telisque absque vulnere
3  III,       I|      funera vidit.~ ~Tunc primum iratus bellis, ex quo improba caelum~ ~
4  III,    XVIX|       Argenidem abducit, non tam iratus Lycogeni quam Palladi gratus.
5  III,     XXI|         1. Radirobanes, quamquam iratus Selenissae quia promissa
6    V,     XIV|          propitius quam fortunae iratus (quia forte non spes illi
7    V,      XV|    sustineat? Sic dubius & fatis iratus iubet Gobryam vocari. Et