Liber,  Caput

1    I,     XII|        cruce fregit. Sed miratus fraudis ingenium ad naturam accedentis,
2    I,     XII|     captum?)~ ~Et fallebat oves. Fraudis laudavit Apollo~ ~Ingenium, &
3   II,       I|         si deprehenderet Argenis fraudis ingenium. Sciebatque praeterea
4   II,       X|    conveniebat. Rudis ego impiae fraudis omnes excepi, qui quo solertius
5  III,       I| Archombrotus cum iis qui conscii fraudis erant tabernaculo egressus
6  III,     XIV|        pudere istos effusissimae fraudis neque principes indignari
7  III,     XXI|  Virtiganes, inquit, suspicionem fraudis si toties cum Selenissa