Liber,  Caput

1    I,       X|  peius hostes accensi sunt: Eripi enim debitae vindictae Poliarchum,
2   II,      IX|   fragore suo vocem) orabat eripi morti, & omnium misericordiam
3  III,      IV|     culpam, quam si premi & eripi cupis, revocanda est paulatim
4  III,    XXIV|  exitio paene fidem superat eripi potuisse Siciliam. Sed saepe
5  III,     XXV|  Sed arte utendum est ut se eripi patiatur Meleander ab hac
6   IV,    VIII|    emunt pro munere ducebat eripi sibi; & saepe audivi ab
7    V,     VII| Patiaris grassatoribus hunc eripi, multo tibi certiora quam