Liber,  Caput

1  ded         | parente es genitus, qui vel confessione hostium saeculi sui summus,
2    I,   XVIII|     purpuram natorum tacita confessione sortis nostrae nos tangant,
3   II,     XIV| vexata flagitia in se turpi confessione recipiat. Praeterea & imaginaria
4   II,     XXI|   diis volentibus & iam sua confessione impares vobis opprimite."~ ~
5   II,     XXI|    prope eratis. Nunc turpi confessione ignaviae hosti perculso
6  III,      IX|  sed sicariorum unus, cuius confessione postea de sceleris modo
7    V,      IX|  vocibus & ipsius Hyanisbes confessione in rarissimis esse acceperat.