Liber,  Caput

1   II,       X|         ad Poliarchum Lycogenem? Ceram ad se per tot prodigia esse
2   II,       X| restituit mentem & iterato totam ceram evolvit: "Aliquid magnum,
3   IV,       I|     bello quoque cumulabo. Ocius ceram stylumque porrigite." Neque
4   IV,      II|      praecipui. At ille postquam ceram explicuit, in omnibus verbis
5   IV,    XVII|       Sic plena terroris sumpsit ceram in qua eiusmodi verba posuit.~ ~
6    V,     VII|         non principes meos. Date ceram & stylum. Hodie ad Regem
7    V,     VII|  Argenidi? Cum deinde in ultimam ceram oculos flexit ubi solet