Liber,  Caput

1   II,       X|        contis arreptis ausi sunt repugnare. Captivi etiam aliquot erant
2   II,       X|          intempestiva humanitate repugnare omini navigantium. Igitur
3   II,     XIX| tegeretur in oculis. Nihil tamen repugnare aut omnino dicere ausus
4   II,    XXII|   Catanenses, caesisque quotquot repugnare ausi sunt, ipsum quoque
5   IV,       V|         iure mihi hoc licet, nec repugnare modestiae tuae esset." Cum
6    V,    VIII|        placebat, sed nec frustra repugnare sustinuit. Erat tamen Arsidas
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License