Liber,  Caput

1    I,      II| placueratque una ambobus cella): "Multae virtutes, inquit, in vitia,
2    I,   XVIII|        venturum ad purpuram. Quam multae sunt factiones! Ut saepe
3  III,      IV|     indoles, inquit, animi vigor, multae virtutes. Scilicet extinguam
4  III,       V|         nomen erat). Cui postquam multae familiaritatis specie imposuit: "
5   IV,      VI|      Fortunae celebre, quod illic multae religionis est. Fingam votum
6   IV,     XVI|           sed amoenam plagam esse multae arbores monstrabant modicique
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License