Liber,  Caput

1   II,       X|     miserorum, qui eo duce de latronum potestate exierant, suavissima
2  III,      XV|       Domina, inquit, qui non latronum more tenebras atque silentium
3  III,     XVI|    percussit. Nam altera pars latronum, cum aliquandiu cubile Meleandri
4  III,   XVIII|   tranquillo. Dii boni! Ne in latronum insidias nimia virtute devenerit.' "
5   IV,     III|   quia feliciter non peccasti latronum est paenitentia ista qua
6    V,     XIV| Poliarcho habere gratias, qui latronum scelere amissam restituit."