Liber,  Caput

1    I,      II| candidissimae virtutis principem fefellit pro amico. Dumque Rex animum
2    I,      IX|       suprema meditanti. Sed non fefellit illa rabies Selenissam.
3   II,       V|      discedere. Alios eloquentia fefellit cui pietatis species erat
4   IV,     VII|   peccant, si quid expectationem fefellit, continuo Fortuna vapulat.
5   IV,     XII|          conscii mecum erant non fefellit. Sed praeterea eiusmodi
6    V,       I|        dispar Superos spes nempe fefellit.~ ~Vidi ego pugnantis vultusque
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License