Liber,  Caput

1   II,       V|      propediem a patriis sacris abiret. Forte cum talia iactarentur,
2   II,    XVII| fortuitum quam ut caperetur aut abiret incolumis. Contigit ergo
3  III,      XV|      igitur procul, quam subito abiret, non minus sub amore quam
4    V,       I|      Hyanisbae persuasum est ut abiret. Haud procul a toro in hemicyclo
5    V,     XIV|        ne vox suspiriis enervis abiret a maiestate: "O optime pater,
6    V,     XIV|      deos ut ab illorum familia abiret; bene cessisse quod is regno
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License