IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Alphabetical [« »] argenidique 1 argenidis 109 argenidisque 1 argenis 200 argentea 1 argenteam 1 argentei 1 | Frequency [« »] 203 apud 203 ipsa 203 tam 200 argenis 200 tibi 199 illi 196 eo | John Barclay Argenis Concordances argenis |
bold = Main text
Liber, Caput grey = Comment text1 Vita | decessit anno 1621, quo anno Argenis Parisiis primum edita est. 2 Vita | Barclaii una sufficiet eius Argenis. In multis editionibus lingua 3 Ed | pri. = Ioannis Barclaii Argenis. Parisiis, Apud Nicolavm 4 Ed | post p. 1208.~ ~ed. sec. = Argenis. Editio secunda. Parisiis, 5 Ed | secunda.~ ~1627 = Io. Barclaii Argenis. Editio novissima cvm clave, 6 Ed | 1627.~ ~1630 = Io. Barclaii Argenis. Editio novissima. Cum clave. 7 Ed | 1634 = Ioannis Barclaii Argenis. Ed. novissima. Cum clave, 8 Ed | 1634.~ ~1664 = Jo. Barclaii Argenis / nunc primum illustrata. 9 Ed | 1664b = Io. Barclaii Argenis, cum clave hoc est, nominum 10 Ed | Weyerstraeten, 1664.~ ~1673 = Argenis : cum clave, hoc est, nominum 11 Vers | exstant:~ ~1. Barclay, his Argenis; or, The loves of Poliarchus 12 Vers | loves of Poliarchus and Argenis: faithfully tr. out of Latine 13 Vers | May.~ ~2. John Barclay his Argenis, translated ovt of Latine 14 Vers | adventures of Poliarchus and Argenis. Translated from the Latin 15 Vers | John Barclay [i.e., of his Argenis]. By the Revd. Mr. John 16 Vers | history of Polyarchus and Argenis / translated from the Latin, 17 Util | John Barclay and His Argenis, A Scottish Neo-Latin Novelist," 18 Util | Charles, "John Barclay and His Argenis in Spain," Humanistica Lovaniensia 19 Util | et Biliographiques sur L'Argenis de Jean Barclay (Paris and 20 Util | der Barclay-Opitzschen "Argenis," Bottrop i.W., Buch- und 21 I | Ioannis Barclaii Argenis Liber I~ 22 I, VI(15)| Davis, "John Barclay and His Argenis in Spain," Humanistica Lovaniensia 23 I, VIII | Magellam, quo ipso iubente Argenis filia Syracusis advenerat. 24 I, IX | Forte in thalamo sedebat Argenis, cultumque non quem tranquillis 25 I, IX | impleverat, subitoque horrore Argenis attonita, nec dum certa 26 I, IX | sponte metuenti. Ergo de sede Argenis exsiliit proximamque puellarum 27 I, IX | foribus liberior in luctum Argenis & lacrimas solvit & direptum 28 I, IX | alterna tantum ora defixae. Argenis praecipue in humerum cervicem 29 I, IX | videbatur precessura, cum Argenis laciniam vestis ducens iterum 30 I, IX | perdas." Tristi risu diducta Argenis cervicem movit &: "Quam, 31 I, X | limine arcis esse. Neque mora Argenis, tanquam aliud egisset, 32 I, X | deum.~ ~4. Hoc conspectu Argenis cladis admonita, dum Rex 33 I, X | silere. Pessimo loco sumus, Argenis, nisi pati iniurias ita 34 I, X | poteram. Non dissimulabo, Argenis. Plus inter has voces timui 35 I, X | Non erat meae dignitatis, Argenis, conditiones ad paciscendam 36 I, X | Poliarchum inciderunt." Diriguit Argenis ad rei mentionem, & ut perturbatio 37 I, X | quoque vindicari. Credidi, Argenis, e salute Poliarchi ut assentirer 38 I, X | periisse."~ ~8. Non potuit Argenis dolori imperare sed ingenti 39 I, XV | salutis Arsidas adest." Argenis consumptis lacrimis paene 40 I, XVI | regem deduci. Nec territa Argenis, scilicet rata de Archombroto 41 I, XVI | pervenisse. Hoc fulmine attonita Argenis tamen vix horridius quam 42 I, XVI | Iam enim ad Meleandrum Argenis corripuerat gradum, paucaeque 43 I, XVI | decedentibus cunctis subita Argenis ad Regem procedit, ita dolorem 44 I, XX | sacrorum ordo erat ex quo Argenis sacerdotio fungebatur. Siculi 45 I, XX | aqua erat, superveniebat Argenis cultu eximia qui principem & 46 I, XX | deprendere. Tum ingressa templum Argenis thuribulo argenteo praeferebat 47 I, XX | latus arae, in altiori sede Argenis quiescens vittarum manu 48 I, XX | imperitorum rixis aut ara aut Argenis pulsaretur. Sic admissi 49 I, XX | plebe exclusi; pluresque Argenis quam Pallas acciebat ad 50 I, XX | habebant Palladi nuncupatum. Et Argenis maturius, tanquam dimittendo 51 I, XX | finem fecerunt, conseditque Argenis non procul ab ara, sacrum 52 I, XX | merito castigatus. At non Argenis tam composito animo ictum 53 I, XX | ministri expectabant, donec Argenis legitimis verbis ad munera 54 I, XX | Quid tu autem, calamitosa Argenis? Quid tu, praestantissimo 55 I, XX | tuebantur. Sed pro monstro fuit Argenis ubi primum a templo egressa, 56 I, XX | animum metus incesserat. At Argenis, velut effusa vi spiritus 57 I, XX | laetitiae larvam auxerunt. Nam & Argenis, quae simulatione morbi 58 II | Ioannis Barclaii Argenis Liber II~ 59 II, I | pulsi fugerimus. Tu interim, Argenis, in arcem concede. Vereor 60 II, I | non laedi."~ ~6. Ad haec Argenis gratulata fortissimum consilium 61 II, I | perierat, si deprehenderet Argenis fraudis ingenium. Sciebatque 62 II, I | consultissimum esse probaret ut Argenis beneficium in eam aut omitteret 63 II, II | Capitulum II~ ~1. Inter hos dies Argenis, ut erat imperatum, comitante 64 II, III | fidenter pro Poliarcho orantem Argenis intuebatur, eo potissimum 65 II, III | diligenter premere iussis. Sed Argenis de amantium more semper 66 II, IV | initia. Quantum carior fiebat Argenis, tantum de amicitia decedebat 67 II, VI | occupare decreverat. Sed Argenis duplici sollicitudine icta, 68 II, VI | mihi Poliarchum debebit Argenis. Egone alienae felicitatis 69 II, VI | facilis ad colloquium erit Argenis; me audire, mihi credere 70 II, VII | Poliarcho munus fore idoneum Argenis atque Cleobulus cum Meleandro 71 II, VII | gratiorem. Vale."~ ~3. Tum Argenis ex composito de recessu 72 II, IX | illum Meleander movebat quam Argenis: possetne videre morientem &, 73 II, XV | Poliarchum meo iussu misit Argenis, & delegatus ad ferendam 74 II, XV | fideliter moneatur. Mota Argenis ad metus Poliarchi & immeriti 75 II, XV | haberent, audirentur. Aderat & Argenis & cum Cleobulo Eurymedes. 76 III | Ioannis Barclaii Argenis. Liber III.~ 77 III, II | deinde intuens: "Hic est, mea Argenis, inter caelestes Siciliae 78 III, II | laudatione aptissima descendit. Argenis convenientibus verbis unumquemque 79 III, III | acclamantium militum sola in eum Argenis collocatur. Currum Reges 80 III, III | praecipui tam currui quo Argenis vehebatur quam Regibus circumfusi 81 III, III | iocos lacessisse. At non Argenis haec patiens audiebat, indignata 82 III, III | Radirobanes, Archombrotus, & Argenis. Singulos suus dolor urebat. 83 III, III | satis sentiebat.~ ~6. At Argenis multiplici malo confusa 84 III, III | mater, victoriam!" inquit Argenis. "Quid interest Lycogenes 85 III, III | respondit si Meleander & Argenis valerent, quoniam ab eorum 86 III, III | ignarusque consilii quod Argenis iniverat fatigabat supervacuis 87 III, V | optimatum praecipuos. Ipsa Argenis aderat cum delectis matronarum, 88 III, V | ministrarum grege intravit Argenis, haud mediocre Radirobanis 89 III, V | haec Radirobani videbatur Argenis blandius saepiusque in Archombrotum 90 III, V | utriusque fortunam decebat. Argenis non modestia tantum sed 91 III, V | dubitavit an conscia esse Argenis huius felicitatis deberet. 92 III, V | publice hunc a patre virum Argenis, an vero clam discessu dedecori 93 III, VII | visere. Spatiabatur in horto Argenis cumque illa virginum paucae. 94 III, VII | hodie disco loqui quod nolit Argenis? Sed tanti est vel invitam 95 III, VII | nisi conspectum hominum Argenis defugisset; ita praeterea 96 III, VII | nesciret? Mihi quidem, sub qua Argenis habuisset infantiam, adhuc 97 III, IX | neglegi poterat, rursusque Argenis obstabat officio cui eram 98 III, IX | Syracusis. Postquam virginem Argenis conspexit, aliquo stupore 99 III, XI | primum iniucunda Radirobani Argenis. Forte redibat per illam 100 III, XI | convenirent. Nec gavisa Argenis est Radirobane viso; soli 101 III, XI | luci celebraverat, in quem Argenis sive levando aestu sive 102 III, XI | Tum vero ad Selenissam Argenis: "Iamdiu est, mater, quod 103 III, XI | mollius loqui & praeter quam Argenis expectabat: se enim nescivisse 104 III, XI | miserrimum. Non probavit sagax Argenis de inviso homine praeconium, 105 III, XII | dicere omisit nisi quod Argenis vetuerat, nempe iniquiorem 106 III, XII | flexerunt, non invocata Argenis, non matris amicorumque 107 III, XII | Meleandrum, & quo incolumis esset Argenis beneficium Sardiniae erat.~ ~ 108 III, XIII | ad regiam. "Ero, inquit Argenis, in illa porticu mea, unde 109 III, XIV | Noctem illam Selenissa & Argenis (quis mortalitatis ludibria 110 III, XIV | Radirobani loqueretur & Argenis optabat amovere Selenissam 111 III, XIV | colloquium deduci. Occupavit Argenis: "Vade ubi commodum erit, 112 III, XIV | rationem ac tempus ipsa Argenis aptaverat. Sed & ignara 113 III, XIV | alienos." Hic iterum monere Argenis ne ante discederet a Radirobane 114 III, XV | Vix egressa limen erat cum Argenis ad Arsidam mittit iubetque 115 III, XV | fusis lacrimis expedita Argenis: "Video te, carissime? inquit. 116 III, XV | Numidiae aula aeger.~ ~3. At Argenis (quod potius in rem erat) 117 III, XV | absente, loquor." "Ego, ait Argenis, si vivo, eam miserrimam 118 III, XV | esset, & vel si cessaret Argenis, ultorem iniuriae se promisit.~ ~ 119 III, XV | optaret Argenidem; ipsa quoque Argenis se sponsam Poliarchi (quod 120 III, XV | mala remedium. Sed timebat Argenis iniquiorem Poliarcho Meleandrum. 121 III, XV | erectus sit." Cohorruit Argenis ad hanc vocem, neque tarde 122 III, XV | In hanc fugam consentiens Argenis reluctantem animum & damnantem 123 III, XV | praeterea vim notasset quam Argenis fugae laudandae sibi ipsa 124 III, XV | unquam nisi Poliarchi erit Argenis. Si dii sinent ut felicibus 125 III, XV | secretorum arbitram a se temere Argenis amitteret. Sin necessitatem 126 III, XV | Hieroleandro autem, inquit Argenis, magnus erit ad publicos 127 III, XVI | me sollicitum habet, an Argenis nostra valet? Et quid tractabilem 128 III, XVI | quod incepit agnoscere Argenis se tibi praeter meritum 129 III, XVI | Rex, atque ita te iuvet Argenis, ut haec non minus vera 130 III, XVII | ille est quem nunc amat Argenis?" "Ille est, subiicit anus, & 131 III, XVII | est quod non auribus meis Argenis commiserit. Arcis claves 132 III, XVII | exsonuit. Sciebamus ego atque Argenis vocantibus respondere non 133 III, XVIII | secuta. O te felicem, mea Argenis, si tuas fortunas licuisset 134 III, XVIII | delectis secessit, & ego atque Argenis de Poliarcho locuturae in 135 III, XVIII | penetrale convenimus. Dicebat Argenis non indolis ad tempus repressae, 136 III, XVIX | Postquam Rex dicere cessavit Argenis ex composito ad patrem processit. 137 III, XVIX | Eousque decipi patrem tulit Argenis? Non repugnavit infulas 138 III, XVIX | nuntio solemnium oblita Argenis non sacerdotii regium cultum 139 III, XVIX | Ne quaere quid tunc ego & Argenis collocutae. Unicus erat 140 III, XVIX | ô mater, peccabimus, ait Argenis, si meum patrisque servatorem 141 III, XVIX | Pallas ferebat, cum Antistita Argenis Palladem diceret & Poliarchum 142 III, XX | securum? Quid si mutabitur Argenis? Quid si repetet prioris 143 III, XX | amandi impetus eadem habet. Argenis praeter expectationem rigida 144 III, XX | Poliarchum. At non dubia Argenis simulationem hanc esse peius 145 III, XX | patiaris consulere."~ ~5. Hic Argenis: "Est, Domine, quod rationem 146 III, XXI | crudelis sum. Cogi optat Argenis. Et hoc quidem ut fidem 147 III, XXI | inquit, ut nulla sua culpa Argenis eiuret Poliarchum & ei liceat 148 III, XXIII | ne inter tot Siculos rapi Argenis non posset; interdum in 149 III, XXIII(53)| i.e. Argenis (Siculis virgo debita sceptris) 150 III, XXV | mitteretur Meleander, quid Argenis? -- cum praesertim flagitii 151 III, XXV | sparsim in campis erant, cum Argenis ex praescripto cadentem 152 III, XXV | terrores regressus est. At Argenis: "Ecquis lecticarios provocat?" 153 IV | Ioannis Barclaii Argenis. Liber IV.~ 154 IV, I | diu possessa cum Meleandro Argenis in tentorio haesisset! Geniusne 155 IV, I | me metuere, cum modo tua Argenis morbum finxit, teque ipse 156 IV, II | immineret. Sequitur patrem Argenis & purpuratorum praecipui. 157 IV, II | frementique medius haesit. Argenis lectione conterrita, non 158 IV, II | Statimque ad illam insolita acie Argenis accensa, seu permittente 159 IV, II | pulsari?"~ ~8. "Immo, refert Argenis, omitte hanc frontem. En 160 IV, III | emanent. Neque prohibebat Argenis, verita ne moram iniicere 161 IV, III | expectem ulterius? Odit me Argenis; perfidiam excusare non 162 IV, V | permittis tibi sponsum eligere, Argenis? Privato & publico iure 163 IV, V | Ita pro imperio loquentem Argenis reverita se vero futuram 164 IV, V | Comparaverat se ad simulationem Argenis & quamquam indignata se 165 IV, V | Ex tui animi sententia, Argenis, quid temporis arbitraris 166 IV, VI | laeta hac pollicitatione Argenis rogabat ecquid ficturus 167 IV, VI | tibi certum est, inquit Argenis, hanc habere gratiam, moneo, 168 IV, VII | vota, quaeque praeterea Argenis mandaverat. Lactens vitula 169 IV, XIIII | mirabatur cur non monuisset Argenis Poliarcho verum nomen Astioristem 170 IV, XV | si plures peperisset Argenis, esset secundae prolis hereditas. 171 IV, XVII | Radirobanes mihi regnum & Argenis filium tollit?" Sic plena 172 IV, XVII | supplex etiam ac misera erat Argenis submovebat stimulos praesentis 173 IV, XIX | vocari cuius amore capta Argenis sua foedera despexerat. 174 IV, XXI | Poliarchus ille esset quem amabat Argenis, animi tamen odiique augurio 175 V | Ioannis Barclaii Argenis. Liber V.~ 176 V, II | quas Arsidae commiserat Argenis rursus turbulentae fortunae 177 V, II | deinde cogitaret, quidve Argenis? Quoties ingrata mora res 178 V, II | principi esset. Quae omnia sic Argenis accipiebat ut fati sibi 179 V, II | Iam occulte Radirobani Argenis favebat; is illi placebat 180 V, II | Hyanisbe & intellegeret Argenis quam strenuus esset. Intra 181 V, IV | Meleander. Quo conspecto remisit Argenis de rigore verborum refecitque 182 V, V | Tyriis muricibus mercem, non Argenis satis quae monstrabantur 183 V, V | Quid ergo credemus, inquit Argenis, Rege vestro esse factum? 184 V, V | voluisset: "Nihil magnum, inquit Argenis, nisi forte nondum explicuit 185 V, V | Insulae deesse, liberius Argenis: "Si hoc, inquit, Siciliae 186 V, V | fuerunt, praesertim cum Argenis adesset, ut Gobryas ad litoris 187 V, VIII | Referebat Arsidas tam quae Argenis abeunti mandaverat quam 188 V, X | vultu commoto rogavisse an Argenis Radirobani nupsisset. Hinc & 189 V, X | foedera imperfecta, innupta Argenis. Ego te laetum & sine pugnae 190 V, XV | iniuria.~ ~4. Neque minus Argenis (nam eadem omnia ab accersito 191 V, XVI | motus circumagebat, si quid Argenis imperaret praesto futurus. 192 V, XVI | perfusum posset aspicere, aut Argenis amare Archombrotum Poliarchi 193 V, XVIII | pondus accessit. Nam admonita Argenis a patre se vocari intrat 194 V, XVIII | Argenidem; utriusque erit Argenis. Huic enim, quem40 genui, 195 V, XVIII | felicem. Erubescebat quoque Argenis, & modo, dum obstabant votis 196 V, XIX | osculis invidisset quae Argenis Archombroto sororia caritate 197 V, XIX | agnosceret essetne par famae Argenis & eo bello digna quod ipse 198 V, XIX | ardentibus. Causa odii tua Argenis, cuius nuptias uterque supra 199 V, XIX | genitam, ex qua nata erat Argenis. "Cetera ex Hyanisbes epistola 200 V, XX | gemmae, tu Poliarche, tuque Argenis, ne hic fidei, hic virtutum