bold = Main text
    Liber,  Caput     grey = Comment text

  1  ded             |              auctoritatis tuae arma; haud mora confectus est. Addat
  2    I,       I    |        humanus promisisset auxilium, haud mora ad eum tanti beneficii
  3    I,       I    |              superato callium flexu, haud procul a dominis emerserunt
  4    I,      II    |            licet) superbia concedit. Haud aegre apud Meleandrum candidissimae
  5    I,      II    |          aperta facinora non eduxit. Haud pauci sunt circa Regem laevis
  6    I,     III    |           cui destinatur paratus. Et haud mora a Rege nuntius pervadit
  7    I,      IV    |        lucerna, divisique in coronas haud modica admiratione marcebant.
  8    I,      VI    |           Longe aliter isti Lydi, & (haud absimile fortunae ludibrium)
  9    I,      VI    |            quos tam acerbe devovent, haud raro nihil magis quam ipsa
 10    I,      VI    |            qui isthic latuerint." Et haud multum inde progressa magni
 11    I,    VIII    |              Medius proceribus erat, haud dubius multos ex illis specie
 12    I,       X    |           atria successit ad portam. Haud procul erat Rex, qui ad
 13    I,       X    |              formam fecerat. At illa haud licuisse per pietatem respondit
 14    I,       X    |           Tum vero optimatum illorum haud pauci qui apud me erant,
 15    I,      XI(26)|             Apollodorus 3.14, fabula haud pervulgata.~ ~
 16    I,     XII    |         cessant simulacra pericli.~ ~Haud aliter toto fugiunt vaga
 17    I,     XII    |          Panesque auxêre tumultum.~ ~Haud procul, ignarae fati, secura
 18    I,      XV    |       diligentia rediturus.~ ~2. Cum haud modicam noctis partem posuissent
 19    I,      XV    |             erecto Meleandri studio, haud quicquam ulterius potuit
 20    I,     XVI    |       philosophatur, interim Arsidas haud aegre ad Argenidem delapsus
 21    I,    XVII    |         membra iam sponte imbecillia haud raro profluentium humorum
 22    I,    XVII    |           deduxêre.~ ~6. Intrat ille haud vulgari vir specie, quam
 23    I,    XVII(36)|                  aut ed. pri., 1664; haud ed. sec., 1627, 1630, 1634,
 24    I,      XX    |            quam peccasse; ut is dies haud poenitendus Regi processerit,
 25   II,       I    |          donec ad verticem pervenias haud modica planicie aequatum.
 26   II,       I    |           tantum de vomere vulnus.~ ~Haud iniusta precor. Si quis
 27   II,     III    |           regia vexilla fulcissent4, haud dubie multo se melioribus
 28   II,      IV    |          tanta spe nobilitatem suam, haud dubium novis ignibus alimentum,
 29   II,      IV    |             sacrificuli pretio empti haud parum valuêre. Ominibus &
 30   II,      VI    |              vocabatur.10 Eristhenes haud procul Epeircte praedium
 31   II,      VI    |       Argenidis pro Poliarcho studia haud vulgari aemulatione quaerentem
 32   II,      VI    |              Iris aquas.~ ~Hae tamen haud uno cunctae sub litore gemmae~ ~
 33   II,     VII    |           eam Poliarchus accepisset, haud dubie lacerto circundaturum &
 34   II,     VII    |           patri, & inter obsignandum haud aegre mutaverat, aliis quos
 35   II,    VIII    |             nec aëris patientem. Rex haud dubius morbum fingi; tamen
 36   II,    VIII    |            ad se retraheret. Et ille haud remoratus imperium sedulo
 37   II,    VIII    |             manifesta vestigia; equi haud procul cum agasonibus parati &
 38   II,    VIII    |          diutius morabantur) citatis haud mora quadrigis ad Regem
 39   II,    VIII    |            fraude tyrannus~ ~Imbelli haud ullo devictos Marte fatigas?~ ~
 40   II,      IX    |           descendit, & fune praeciso haud dubio naufragio se permisit.
 41   II,      IX    |              omnibus viribus iuvare. Haud multo post Rhegium applicuit
 42   II,       X    |            in duorum sanguine victor haud segniter perculsis instabat.~ ~
 43   II,      XI    |        nuntiatum de Poliarcho esset, haud libenter accepit advenisse
 44   II,     XII    | colloquentium laudantiumque tumultu, haud mora redditus pristinis
 45   II,     XII    |              deinde ad regiam cenam, haud modicum tempus consumpsit
 46   II,    XIII    |             iter terruitque Reginam, haud secus quam si ipsi filius
 47   II,    XIII    |           Aldinamque tuam (ius in te haud maius habebat)~ ~Ultrici
 48   II,      XV    |        adventum Gelanori comprobasse haud tarde coniiciens trepido
 49   II,    XVII    |       Meleander quod superfuit lucis haud multum dispari curae dedit.
 50   II,    XVII    |     sideribus vel hinc constat, quod haud pauci impetum ab iis concitatum
 51   II,   XVIII    |        nuntiis de Lycogenis apparatu haud laeta ferentibus. Nam in
 52   II,   XVIII    |     tempestas contulerat. Recensitos haud procul Syracusis sub Praefectis
 53   II,   XVIII    |            verba quam illi ultionem, haud aliud retulit quam non modo
 54   II,     XIX    |         Quippe navigiis stratum mare haud procul a portu, vexillis
 55   II,      XX    |          fulgore imaginum ludebat, & haud procul a puppi pusillis
 56   II,      XX    |       exterior ad equos deduxit, qui haud procul utrumque expectabant.
 57   II,     XXI    |               Misit quoque Lycogenes haud imparem manum unumque qui
 58   II,     XXI    |        versisque habenis ad suos qui haud procul expectabant revertitur.
 59   II,     XXI    |       generis reddita arma, iidemque haud procul a Rege adiuncti purpuratis.~ ~
 60   II,     XXI    |               Ceterum apud Lycogenem haud obscure omnium ordinum fides
 61   II,    XXII    |              ad spectaculum, tanquam haud insolens esset, moveri,
 62   II,    XXII    |            fabulis suis digna!~ ~3. "Haud procul Syracusis venatum
 63  III,       I    |           bivio in Meleandrum ibant, haud impar ad spem victoriae
 64  III,       I    |          illius clypeum tentavisset, haud mora grandi ab eo bipennis
 65  III,       I    |             ineptos poetas terreret, haud dubie -- nisi statim arcerentur --
 66  III,      IV    |             vel parari ad patientiam haud dubiae cladis. Igitur, si
 67  III,      IV    |            vividis mentibus praeceps haud raro simul cogitat, simul
 68  III,      IV(13)|              apud Plautum inventa et haud raro apud Medii aevi scriptores.
 69  III,       V    |              grege intravit Argenis, haud mediocre Radirobanis Archombrotique
 70  III,       V    |            Sardiniae opes. Ceteraque haud inconcinnus amator addebat
 71  III,      VI    |          redituras ad officium urbes haud vane coniecerat, memorque
 72  III,    VIII    |           quam fratre meque sublatis haud dubie veniebat. Veneno itaque (
 73  III,    VIII    |           repugnavit sceleris quidem haud dubia, sed volebat posse
 74  III,      IX    |           vestigio ad arcem ducebam, haud dubia amaturam Argenidem
 75  III,       X    |         vestibus opertum appositoque haud procul lumine sine strepitu
 76  III,    XIII    |           quam illius laribus tegi." Haud aegre Poliarchus nec repugnante
 77  III,     XIV    |          esset; cupere illum quaedam haud vulgaria cum ea communicare &
 78  III,      XV    |            cubiculum irrupit, & ille haud certis vestigiis oculisque
 79  III,     XVI    |             tandem lumen secuti quod haud procul regio toro in custodiam
 80  III,     XVI    |              tumultu Rex, ubi viros (haud assuetum illi domui facinus)
 81  III,    XVIX    |              unde hoc telum veniret. Haud procul Poliarchum aspicio.
 82  III,     XXI    |          legisset rediit ad Ligurem, haud ignara nisi procederent
 83  III,     XXI    |              ille novitatem consilii haud parum miratus: "Faciamus
 84  III,    XXII    |            saepe post annos & lustra haud minus turbide vel inique
 85  III,    XXIV    |             spectaculum non dignatus haud procul spatiabatur in arena.
 86  III,     XXV    |         adveniens Virtiganes), tamen haud multum a vero timidissima
 87   IV,      II    |             ut a Radirobani caveret, haud obscure audebant indignari,
 88   IV,     III    |            proriperet. At Selenissa, haud dubia omnem destinatae mortis
 89   IV,      IV    |              tueri Siciliam & hostem haud dubie rediturum posset ulcisci.
 90   IV,      IV    |          totius fortuna coniunxerit? Haud omiserim, ut corpora omnia,
 91   IV,      IV    |             Scis quibus olim Regibus haud absimilis consuetudo sceptrum
 92   IV,       V    |            scire quod tam diu celari haud aegre habuerat, aut quod
 93   IV,      VI    |         arduis fides perspecta sit." Haud cunctatus est Arsidas &: "
 94   IV,     VII    |        eventus inter se connecteret, haud nescivit quid esses aliquando
 95   IV,     VII(11)|                         laevam (i.e. haud propitiam: cp. numine laevo
 96   IV,    VIII    |         quorum sinus sulcabatur, cum haud pauca navigia, adhuc tanquam
 97   IV,    VIII    |            sui Praefecti colloquium. Haud procul praetoria navis extra
 98   IV,    VIII    |             qui cum exercitus robore haud procul insequitur. Huic
 99   IV,    VIII    |           alio fecisset in se factum haud aegre ignoscebat, praesertim
100   IV,    VIII    |          fortium hominum facta sunt, haud illis imparia quibus nobilitantur
101   IV,    VIII    |              feminis unam, cui satis haud dixerim plus ornamenti pudor
102   IV,    VIII    |         eodem exitu rapta Regina sit haud facile scias: an venenum
103   IV,    VIII    |     familiarium duas (quarum alteram haud pridem, eadem Regina conciliante,
104   IV,    VIII    |       illudere. Adeo corpus infantis haud vulgari aut mutabili nota
105   IV,    VIII    |           Cerovistus nomen est), cui haud procul regia tradidit sanctissimum
106   IV,    VIII    |         vicinia sustulisse; redeunti haud multo post uxori occurrit
107   IV,      IX    |        secretum pervenissem. Denique haud unicam viam monstrabat,
108   IV,       X    |             tanta clade non deiecto, haud se diis repugnaturum dixit
109   IV,       X    |            inter cuius liberos paene haud dispari cultu vel gratia
110   IV,     XII    |                  Capitulum XII~ ~1. "Haud multo plus sedecim annis
111   IV,     XII    |            Ad extremum, nomen regium haud obscure optabat, clientum
112   IV,     XII    |         praeterea virum esse. Iamque haud procul ab exitu erant furiosa
113   IV,   XIIII    |              mentes refectura.~ ~4. "Haud multo plus anno Astioristes
114   IV,   XIIII    |          profusius Arsidam veneratus haud ambigue percunctabatur quid
115   IV,   XIIII    |            si haec maria ferunt. Ita haud dubie regia classis, quam
116   IV,      XV    |            abesse Numidiam. Desertus haud longe erat portus nec certum
117   IV,      XV    |      vindicta, de nuptiis cogitantem haud iniuste impleverat sui fiducia.
118   IV,     XVI    |        vectoribus fore quam ratibus. Haud tarde quod vehementissime
119   IV,     XVI    |           aliquae naves armatae, nam haud pridem denuntiatum erat
120   IV,     XVI    |        premenda aut referenda essent haud nescius, Reginae animum
121   IV,     XVI    |      reverentiam deinde experiretur, haud dubius ita vulgi, ita militum
122   IV,     XVI    |            tamen maternae potestatis haud oblitus scribere poterat.
123   IV,    XVII    |           mediis in Syrtibus Ammon~ ~Haud sitit, & multa velat sua
124   IV,   XVIII    |           aliquo veterno emoriuntur. Haud disparis fati vires & animi
125   IV,   XVIII    |          labor, quo pensionem parent haud dubie a lentis etiam aut
126   IV,   XVIII    |          subito esse mutatam, quippe haud aegre persuaserat Poliarchus
127   IV,   XVIII    |           Ille ad vallum properavit, haud ignarus in bellis nullum
128   IV,     XIX    |            esse qui sua defenderent, haud nescius locorum iniquitatem
129   IV,     XIX    |    despexerat. Sed an is ipse esset, haud immerito ambigebat, quia &
130   IV,     XIX    |               Galli sua illa auxilia haud intrepidi videbant. Postquam
131   IV,     XIX    |            accepturae ducum imperia) haud aegre multitudinis beneficio
132   IV,     XXI    |        praeparati & ex adverso Sardi haud multum cunctati missilibus
133   IV,     XXI    |         historiam agnosceret daturus haud dubia iracundiae & aemulationis
134   IV,    XXII    |             mandata & ad Radirobanem haud quietiora cogitantem allapsa
135   IV,    XXII    |        Radirobanem tetigit vulnusque haud modicum fecit in latere.
136    V,       I    |             persuasum est ut abiret. Haud procul a toro in hemicyclo
137    V,       I    |          fallunt spiramina fauces.~ ~Haud mora, correptum, qua stat
138    V,       I    |                vultu Martis imago.~ ~Haud mora, decepti sic te descendere
139    V,       I    |          Audite, ô Manes, vestrisque haud debita lucis~ ~Gaudia frustrato
140    V,      II    |         rarum in Africa decus&emdash;haud inde procul fluebat comportant.
141    V,      II    |              in Mauritania instabat, haud mora, omnium ordinum primos
142    V,     III    |         exercitum addere Archombroto haud imperite cogitavit, tanquam
143    V,     III    |          commodissimus esset orator, haud ignarus consortia morum
144    V,      IV    |              removerant, cum Gobryas haud procul Syracusis anchoras
145    V,      IV    |                humanissimum expertus haud perfunctorie commendavit
146    V,       V    |           remittam discessuro."~ ~2. Haud multo post in hortum secessit
147    V,       V    |            quas pater adigeret.~ ~7. Haud incommode tandem ita rem
148    V,       V    |      praesidia ostendit quorum opera haud magno pretio emi posset.
149    V,       V    |        Gobryam non difficilem habuit haud ignarum id commentum ab
150    V,       V    |              aut Praefectus erraret, haud perplexe rogavit quid novi
151    V,       V    |         aliquandiu fortuna, & victor haud perfunctorie vulneratus.
152    V,      VI    |              Arsidam fato propinquum haud tarde vulgatum est. Dum
153    V,      VI    |         tempus locumque furto nactus haud modicam praedam egit. Sacculus
154    V,       X    |         verba perdiderat. Poliarchus haud setius quam matrem veneratus
155    V,       X    |              unde Arsidas advenisset haud immerito mirabatur. Facilius
156    V,      XI    |              latuerunt.~ ~3. Ceterum haud obscura inter Sardos fama
157    V,     XII    |      statutusque ad concipienda vota haud longe a caelestis Iovis
158    V,     XII    |             Gallis suspicionem fecit haud alienae aut remotae a Gallia
159    V,    XIII    |             ad templum se promittit. Haud mora, accersitus est Crestor,
160    V,    XIII    |         cicatricibus, postquam Regem haud dubie agnovit, exsolutis
161    V,     XIV    |   obsequuntur, illius opinionis metu haud pauci assuescunt peccare,
162    V,     XIV    |             laboribus corporis, quos haud raro graviores avaritia
163    V,     XVI    |         Eurymedes & ceteri optimatum haud parum de consiliorum sagacitate
164    V,    XVII    |      memoresque qui eos sic colerent haud esse suos cives, non deerant
165    V,   XVIII    |            Archombroti anxios vultus haud parvae perturbationis notae
166    V,     XIX    |           quibus plus iusto oneratis haud paucae defluxerunt in subiectos.
167    V,     XIX    |            si quod numen habet) Fama haud dubie sparsit in vobis celebrari
168    V,     XIX    |         erant obscurae, quod futurum haud dubius Meleander coepit