bold = Main text
    Liber,  Caput     grey = Comment text

  1    I,      II    |        virtutes esse, nunc vitia. Meleander, quod opinor non ignoras,
  2    I,      II    |     strepente iam bello excitatus Meleander coepit nominis sui & causae,
  3    I,      II    |          se perducerent. Credidit Meleander ope Palladis factum ut insidiae
  4    I,      VI    |          omne exemplum est. Nam & Meleander probissimi ingenii Rex est, &
  5    I,     VII    |       hominis bona ad se traheret Meleander, sive illa mercenarii servique
  6    I,    VIII    |        exceptus. Statuerat eo die Meleander, Hypsa flumine superato,
  7    I,      IX    |         quod die natali Argenidis Meleander dederat; illud nunc dominae
  8    I,       X    |           quarum summa haec erat: Meleander Rex Siciliam pleno iure
  9    I,       X    |    expiratura procubuit. Exclamat Meleander, factoque proximorum concursu
 10    I,       X    |         Percunctabatur Selenissam Meleander, quod aegritudinis genus &
 11    I,    XIII    |          dubito numerare. Habet & Meleander Cleobulum, habet Eurymedem.
 12    I,    XIII    |         Ibburrani, qua se ratione Meleander excuset. Ille enim quia
 13    I,      XV    |           disserente Archombroto, Meleander avidissimo vultu in eum
 14    I,     XVI    |              2. Dum haec loquitur Meleander & senili ambitione philosophatur,
 15    I,    XVII    |   sciscitantem quid negotii esset Meleander ad se vocat & de Heraleonte
 16    I,    XVII    |             3. Avertit se risurus Meleander, qui subita deinde naturae
 17    I,    XVII    |            4. "Adderes, subiungit Meleander, vix mortalium ulli pepercisse
 18    I,    XVII    |          vindictam. Sed exhorruit Meleander ad Poliarchi memoriam, crudelis
 19    I,    XVII    |       prosequitur. Nec tum quidem Meleander ullo nutu venientem excepit,
 20    I,    XVII    |           apud Regem tutus esset. Meleander non modo abolenda odia retulit
 21    I,      XX    |     populo priusquam cum Lycogene Meleander adesset, revera ut extra
 22    I,      XX    |         assecuturum.~ ~9. Interim Meleander ad Argenidem misit qui popularis
 23    I,      XX    |     instituens. Ubi maturum fuit, Meleander in regio cultu pallioque
 24    I,      XX    | humanitate esset." Cum hanc vocem Meleander accepisset a fidissimo homine
 25    I,      XX    |          aegritudine eluctaretur. Meleander in primis obriguit: qui
 26    I,      XX    |    Fetialium tota religio. Igitur Meleander sedaturus pugnantium vota: "
 27   II,       I    |           apud eos quibus invisus Meleander. Sed clientes licentius
 28   II,       I    |           capit omnia mundo.~ ~4. Meleander multo ante assueverat illuc
 29   II,      II    |      profecta est. Nec multo post Meleander, cum in idem oppidum se
 30   II,      II    |       eripiunt.~ ~2. Ubi ad ripam Meleander pervenit, tanti quod evaserat
 31   II,     III    |         Eristheni summam3 aerarii Meleander crediderat, certus se has
 32   II,     III    |         tribus secreto convocatis Meleander Argenidem secum habens ita
 33   II,      VI    |          Lycogeni. Si restitisset Meleander11 aut ad auxilium pertinacius
 34   II,      VI    |      utrimque consiliis Lycogenem Meleander & hic illum occupare decreverat.
 35   II,      VI(11)|          Lycogeni. Si restitisset Meleander" om. aliquot exemplaria
 36   II,      VI    |      litigabit cum virgine."~ ~5. Meleander mirifice probata sententia: "
 37   II,     VII    |         Siculorum tradiderant. Et Meleander ea peste tentatus hactenus
 38   II,     VII    |       pristinis odiis peccaverit. Meleander ex tuo exilio te infensum &
 39   II,    VIII    |            Capitulum VIII~ ~1. At Meleander dimisso Timonide totus in
 40   II,    VIII    |         illud fuit, quod utrumque Meleander accerseret. Si quid atrox
 41   II,      IX    |        conficiebat, nec tam illum Meleander movebat quam Argenis: possetne
 42   II,      IX    |           nave in mari irato. Sed Meleander narrationem praevertit,
 43   II,       X    |  exhorruit. Veneficii accusabatur Meleander; delator Lycogenes erat.
 44   II,       X    |           offendere, cui, etiamsi Meleander hostis esse mereretur, tamen
 45   II,      XV    |    pervestigato facinore exultans Meleander laudatum Eurymedem ad Oloodemum
 46   II,     XVI    |           Nec segnior ad res suas Meleander subitis delectibus multum
 47   II,    XVII    |           Capitulum XVII~ ~1. Sed Meleander quod superfuit lucis haud
 48   II,    XVII    |       scientiam? Quidni & imperat Meleander, inspecto caelorum ordine,
 49   II,    XVII    |  incesseret maledictis. Praecipue Meleander sciscitari cur hospiti inclementer
 50   II,    XVII    |           omnes insani."~ ~6. Dum Meleander ceterique infelicem Mergani
 51   II,     XIX    |            superaret. Diffisusque Meleander obtineri diutius locum posse,
 52   II,     XIX    |         petiisset, illum protinus Meleander iam intepescente metu admisit
 53   II,     XIX    |        ferre non potuit." Silebat Meleander deorum tam subita beneficia
 54   II,     XIX    |          abductus est, interimque Meleander advocato suorum concilio
 55   II,      XX    |          ex portu navigia, quibus Meleander cum suis vehebatur, ostenderat.
 56   II,      XX    |          adorasset deos Siciliae, Meleander illi exterior ad equos deduxit,
 57   II,      XX    |      receptos evolvet in campum." Meleander tanta sollicitudine nihil
 58   II,      XX    |         nisi qua fascia ambiebat. Meleander & ipse armatus longe constantiori
 59   II,     XXI    |           instar victimarum, sive Meleander ira recenti perire vos volet
 60   II,    XXII    |   tradebant. Nondum intra aggerem Meleander & Radirobanes erant, cum
 61   II,    XXII    |       orta; quomodo periisset. Et Meleander, qui belli atque castrorum
 62   II,    XXII    |         natura. Hic paucis docere Meleander longe altissimum esse illum
 63   II,    XXII    |     fecêre."~ ~6. Postquam desiit Meleander, ipsa res conviviique alacritas
 64   II,    XXII    |           ut constitit, imperavit Meleander ultimam mensam tolli. Sed
 65  III,       I    |     Iamque non diutius sustinebat Meleander abesse a suorum discrimine.
 66  III,       I    |           vulnera vivi pugnabant. Meleander supra aetatem fortis inter
 67  III,       I    |         severitatem experiantur." Meleander Lycogenis caput asservari
 68  III,       I    |       supplicio incubantem adivit Meleander, humanissime acceptum beneficium
 69  III,      II    |   Compositis cadaveribus pullatus Meleander procedit ex castris. Sequebatur
 70  III,      II    |       pyrarum labentibus flammis, Meleander conscendit in suggestum.
 71  III,     III    |           Cui cum non persuaderet Meleander in currum conscendere aut
 72  III,     III    |     Peractis inde sacris ad arcem Meleander digreditur. Fessus erat
 73  III,     III    |            Praefecto respondit si Meleander & Argenis valerent, quoniam
 74  III,      IV    |           His curis amoris vacuus Meleander maiora procurabat. Belli
 75  III,      IV    |       fontes quos obstruas."~ ~2. Meleander tot recentium malorum cruda
 76  III,      IV    |   inquietos mores dediscant." Tum Meleander: "Scio, inquit, ex his nubibus
 77  III,      IV    |    libertatem relinquerunt."~ ~8. Meleander ad haec verba ingenti suspirio
 78  III,       V    |         Capitulum V~ ~1. Respexit Meleander & Radirobanes iam aulam
 79  III,       V    |   procurant. In illum itaque diem Meleander maiorum consuetudinem revocavit
 80  III,       V    |          valiturum sperabat.~ ~4. Meleander praefatus a se omnia Radirobani
 81  III,       V    |      verborum ambagibus quaerebat Meleander & Radirobani placere & habere
 82  III,      VI    |      negaretur petentibus. Igitur Meleander virilem in deiectos & obnoxios
 83  III,     VII    |        Dum his consiliis secretus Meleander imbuitur, interim Radirobanes
 84  III,     VII    |         exercuerunt. Nam quod Rex Meleander tantum feminam genuit, ausus
 85  III,      IX    |       quam haec ad te pertineant. Meleander non minori indignatione
 86  III,       X    |    promovere. Venit enim ad arcem Meleander, noxque imbribus foeda &
 87  III,     XII    |     cetera rogasset ubinam ageret Meleander. "Nondum, retulit ille,
 88  III,      XV    |           ne bene meritum hominem Meleander generum velit accipere. "
 89  III,      XV    |           ultro redire in gratiam Meleander optaret & elusus Radirobanes,
 90  III,     XVI    |         illa: "Exsolutus vinculis Meleander non suam salutem, non Theocrines
 91  III,    XVII    |        secretum, id adhuc ignorat Meleander. Ceterum morari se diutius
 92  III,    XVII    |      pectus intentantibus ferrum. Meleander interesse arbitratus ne
 93  III,   XVIII    |   Lycogenes quid meritus ipse aut Meleander quid ille ausus esset oblitus
 94  III,    XVIX    |      Capitulum XVIX~ ~1. "Interim Meleander damnata arcis fide quae
 95  III,    XVIX    |           agnovi, ut non mirum si Meleander falli potuerit. Adeo quicquid
 96  III,     XXI    |    Radirobanes tantum sed & saepe Meleander opus visebat.~ ~6. Hunc
 97  III,    XXII    |         ludos a Radirobane parari Meleander laetus accepit, illum utique
 98  III,    XXII    |            veritas constat."~ ~8. Meleander dicentis manum corripuit &
 99  III,   XXIII    |         repellentium clamor. Ipse Meleander ad fores processit, quando
100  III,   XXIII    |    caperent. Cumque excandesceret Meleander, tamen a calentibus non
101  III,    XXIV    |               Capitulum XXIV~ ~1. Meleander illo mane postea quam diis
102  III,     XXV    |          est ut se eripi patiatur Meleander ab hac peste. Adeo cavet
103  III,     XXV    |           Radirobanes, vacaretque Meleander. Ad quem ille demisse: "
104  III,     XXV    |           in periculum mitteretur Meleander, quid Argenis? -- cum praesertim
105  III,     XXV    |         sequebantur. In hac turba Meleander Radirobani loqui coepit
106  III,     XXV    |          concurrentium globus. Et Meleander, qui paulisper praecesserat,
107  III,     XXV    |   tentorium referri. Sed causatus Meleander commodius oppidum esse seu
108  III,     XXV    |          explicaturus. Sed medium Meleander se obtulit. Litet Sicilia
109  III,     XXV    | digressaque Argenide, ipse quoque Meleander lectica sublimis & agmine
110   IV,       I    |           paras? Vocat in oppidum Meleander. Sed quis putet te secure
111   IV,       I    |        amittis spiritum? Ita est, Meleander. Nimis cautus in amicos,
112   IV,      II    |   auspicio securus. Quod si illum Meleander mulctabit, at mihi tanti
113   IV,      II    |    aliquantulum in latus secedit. Meleander nihil quietum suspicatus
114   IV,     III    |         III~ ~1. Non indelectatus Meleander hac ferocitate Argenidis,
115   IV,     III    |        sit magis ulta fidem.~ ~8. Meleander tot recentibus obrutus curis, &
116   IV,     III    |     sciebat quas in portu habebat Meleander modicas esse, & tempore
117   IV,     III    |    orantium ferebantur ad litora. Meleander pugnam instare existimans
118   IV,      IV    |           Nondum plane respirabat Meleander, veritus adhuc ne Radirobanes
119   IV,      IV    |           promovente fortuna, cum Meleander ipsi & Dunalbio medius spatiaretur
120   IV,      IV    |         animi signis, gaudebatque Meleander sibi ex diversa sapientia
121   IV,      IV    |        vicissim pro se pugnasset, Meleander sic commissos conciliavit
122   IV,      IV    |       numero omnibus visum.~ ~11. Meleander hac parte curarum in Eurymedem
123   IV,       V    |   professa est. Laudavit pietatem Meleander & osculo dato: "Scis, ait,
124   IV,       V    |       finem non faceret, hilarior Meleander & illius quoque laetitiam
125   IV,       V    |          Haec non sine supercilio Meleander, propiusque vim & imperium
126   IV,      XV    |          cur generum aspernaretur Meleander? Radirobanem, Archombrotum, &
127   IV,    XVII    |           genere & opibus ignotum Meleander sua affinitate dignum existimet.
128    V,      II    |          Archombrotum, cui filiam Meleander despondisset. Solis Gallorum
129    V,      II    |     hostem a patria arceret. Quid Meleander deinde cogitaret, quidve
130    V,     III    |                Capitulum III~ ~1. Meleander fidum hominem & negotiorum
131    V,     III    |  decipient." Praeter haec curabat Meleander ut genio Regis aut populi
132    V,     III    |           Perplexus ad haec verba Meleander coepit solus spatiari, ratus
133    V,     III    |         principi commendare.~ ~4. Meleander, cum haec omnia eius animo
134    V,      IV    |         haec loquitur, intervenit Meleander. Quo conspecto remisit Argenis
135    V,      IV    |  indulgenti dabat utique fiduciam Meleander, amore in ipsum praecipuus &
136    V,      IV    |        quae haec litora dedisset. Meleander, ut humanitate praecipuus
137    V,      IV    |     implevit, nisi quod sentiebat Meleander, cum quaereret cui coepto
138    V,      XV    |        Africa. Motus rei novitate Meleander praecipuum mercatorum iubet
139    V,      XV    |    attulerat confirmavit.~ ~6. At Meleander quicquid spei aut consilii
140    V,      XV    |        Rex mallet. Addidit subito Meleander habere se a Poliarcho ex
141    V,     XVI    |            Nihil amplius a Gobrya Meleander elicuit, eoque relicto solus
142    V,     XVI    |         Epeircten esse quaerendus Meleander. Sed missi Lilybaeum qui
143    V,     XVI    |           auribus erat, timuitque Meleander ne fatis cessisset Hyanisbe.
144    V,     XVI    |       comite Poliarcho. Respondit Meleander patere amicis Siciliam;
145    V,     XVI    |        ipse maneret in regia. Tum Meleander: "Renuntiabitis ergo Regibus
146    V,     XVI    |          fide spondet." Exhorruit Meleander renovata utcunque iniuriarum
147    V,    XVII    |      credebant. Nec aversatus est Meleander hos temere exsultantium
148    V,    XVII    |         donec in regiae vestibulo Meleander apparuit. Hunc ad se pedibus
149    V,   XVIII    | pervenerant invitabatque hospites Meleander ad solia, quibus excepti
150    V,   XVIII    |          Neque multum ex epistola Meleander legerat cum attoniti instar
151    V,   XVIII    |         vicino parieti applicitam Meleander accedit solusque curiose
152    V,   XVIII    |     obiicit. Quas ille dum legit, Meleander in eius collum effunditur,
153    V,   XVIII    |       accesserat, dum Archombroto Meleander loquitur, ne indecenter
154    V,   XVIII    |   articulo ignarus harum furiarum Meleander ad illum accedens: "Ignosce,
155    V,   XVIII    |         Argenidem constitêre, tum Meleander iam non adeo pressa voce,
156    V,     XIX    |      posuerat. Utrumque praeterea Meleander ridebat, nunc generum Archombrotum,
157    V,     XIX    |         Cetera narraturum adiuvit Meleander, inter risum stuporemque
158    V,     XIX    |    dedissent! Eos interim docebat Meleander suum in Africa coniugium &,
159    V,     XIX    |      aequali, quibus Poliarchus & Meleander sederunt; totidem paulo
160    V,     XIX    |      compescuit, nonnihil moratus Meleander: "Si quid ominosum, inquit,
161    V,     XIX    |       usurum metuebamus; tum quod Meleander regia pompa, quam ornaturus
162    V,     XIX    |           luctibus plena non tui, Meleander, non sororis oblita sum.
163    V,     XIX    |          quod futurum haud dubius Meleander coepit has ipsas alia oratione
164    V,      XX    |   iocositate asseruit. Cumque eum Meleander vocasset, sibi & Poliarcho
165    V,      XX    |     talenta sexcenta praesentia." Meleander sermonis erat arbiter, qui
166    V,      XX    |      senum, ah! ne diis exprobra, Meleander, istos annos inter bella