Liber,  Caput

1   II,      IX|    Nam quo ore tantum facinus nuntiaturi erant? Aut quis deinde pro
2   II,      XV|      naufragio quae credebant nuntiaturi. Ergo & rati extinctum cum
3   IV,    XXII|     decurrerent tristia de eo nuntiaturi. Inundavêre in campum confertissima
4    V,       I| litore.~ ~8. Hanc felicitatem nuntiaturi Reginae, plurimi optimatum
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License