Liber,  Caput

  1    I,     III|          eximius, Eurymedes quoque & Arsidas, inclyti bello, nec deteriores
  2    I,    VIII|               Sic furenti non procul Arsidas occurrit, cui uni Poliarchus
  3    I,    VIII|         regia castra stimulat equum. Arsidas vero ad Gelanorum pergens
  4    I,    VIII|              esset: declinaret a via Arsidas; se cum nemo observaret
  5    I,    VIII|            secuturum. Paruit monenti Arsidas, cui iam non parvam spem
  6    I,    VIII|            ad se quoque perducerem." Arsidas nullum se periculum defugere
  7    I,    VIII|        compendium ad Timocleam erat. Arsidas, cui diutius vacabat, lento
  8    I,      XI|           mutavit. Aderat inter haec Arsidas, quem ut ad hospitium divertere
  9    I,      XI|    Archombroto sociantur, quem prior Arsidas coeperat, utpote externum,
 10    I,      XI|              Timoclea Archombrotus & Arsidas superessent: "Scio, Arsida,
 11    I,      XI|            ipsum a te accipiam." Tum Arsidas: "Dii, inquit, in praesens
 12    I,      XI|              placatis?"~ ~3. Ad haec Arsidas non pauca de Meleandri rebus
 13    I,      XI|           admovebat ingerentem vetat Arsidas de fama publica dubitare.
 14    I,     XII|             rustico habitu eum esse. Arsidas ex Brutiis uxorem habebat
 15    I,     XII|            posse amantem adigi. Iret Arsidas & maerentem sublevaret,
 16    I,     XII|          averteret, nonnihil iocatus Arsidas: "Quid doles, vir fortissime,
 17    I,    XIII|           fallant."~ ~3. Cunctabatur Arsidas respondere, contentus levi
 18    I,    XIII|             quam Regibus queri." Tum Arsidas: "Neque posse credidi, Archombrote,
 19    I,     XIV|   percunctari. Cum igitur Ibburranem Arsidas nominavisset, occasione
 20    I,     XIV|      virtutes vobis commendant?" Tum Arsidas: "Ille quidem in Lydia natus
 21    I,     XIV|      contabuit. Archombrotus autem & Arsidas se de toro praecipitant,
 22    I,     XIV|         inter eorum caedes mori. Sed Arsidas in Sicilia natus gnarusque
 23    I,     XIV|             murmur, cum interrogavit Arsidas quae causa tantum vulgus
 24    I,     XIV| comprehendendum se venisse. Tum vero Arsidas sanctissime deierare non
 25    I,     XIV|             tandem reddita pace, cum Arsidas diu significasset, se iterum
 26    I,     XIV|               Neque perplexa ratione Arsidas disputabat, hanc unam salutis
 27    I,      XV|          Ceterum extra illorum curam Arsidas erat, quem neque Poliarchum
 28    I,      XV|        sermonibus, redit in thalamum Arsidas momentaneam quietem petiturus.
 29    I,      XV|             illis erat officiis, cum Arsidas ministros excitavit rogavitque
 30    I,      XV|            illo periimus?" Non tulit Arsidas diutius anum ambigere, &
 31    I,      XV|     Poliarchus. Sponsor tuae salutis Arsidas adest." Argenis consumptis
 32    I,      XV|           secreto Argenidis dimissus Arsidas erat, cum urbem inconditi
 33    I,      XV|        sermones sunt, interim aderat Arsidas & imperante Meleandro omnes
 34    I,     XVI|     ambitione philosophatur, interim Arsidas haud aegre ad Argenidem
 35    I,     XVI|         tamen vix horridius quam aut Arsidas aut Selenissa contremuit.
 36    I,     XVI|        quidem silentium tenebat. Sed Arsidas ad aurem Argenidis demissus: "
 37    I,     XIX|         amabant vel audire.~ ~2. Sed Arsidas inter haec iam provecto
 38    I,     XIX|           esset, animos sibi parans. Arsidas eosdem benigne affatus est,
 39    I,     XIX|          amore suo pugnans. Quod ubi Arsidas sensit, exoneraturus pudorem
 40    I,     XIX|          profectus est. Nam Messanae Arsidas habitat, urbem sibi a Meleandro
 41    I,      XX|              proxime resedit ab ara. Arsidas ad Argenidem ivit docuitque
 42    I,      XX|          sacrum.~ ~5. Quo igitur die Arsidas Poliarchum adduxit, parata
 43    I,      XX|          publicum prodiit46 postquam Arsidas litteris significavit se
 44   II,       I|          consciis edita, non obscure Arsidas iactabatur illi cum navigio
 45   II,      VI|     comparanda Poliarcho erant dona; Arsidas revocandus; & qui haec curaret
 46   II,      IX|            scire respondit quam quod Arsidas Siculus, cui opima Rhegii
 47   II,      IX|           nautam admovit19. Quo viso Arsidas subito metu praesagia cladis
 48   II,      IX|             tulit."~ ~4. His auditis Arsidas multo gemitu planctuque
 49   II,      IX|         navigandi consilium. Retulit Arsidas Rhegium ob Siciliae viciniam
 50   II,      IX|              vultu spatiantem. Prior Arsidas vidit, & ad idem spectaculum
 51   II,      IX|   contuebantur. Tandemque cum gemitu Arsidas: "Salvum te video, Gelanore?
 52   II,      XV|           quaestioni res fuerat, cum Arsidas atque Timonides in aulam
 53   II,      XX|              custodiam relictus est; Arsidas parva rate praemissus qui
 54   II,      XX|            exploraturos.~ ~5. Iamque Arsidas Radirobani collocutus promota
 55  III,       I|              Circa illum Eurymedes & Arsidas, eximia virtute simul intenti
 56  III,      XI|        Spatianti in luco nuntiaverat Arsidas Poliarchum esse in urbe &
 57  III,     XII|              ante omnia conveniendus Arsidas erat.~ ~7. Iamque Epeircten
 58  III,     XII|              ex Sardiniae proceribus Arsidas venit. Gelanorus frontem
 59  III,     XII|              habeas solum." Turbatus Arsidas occursu insperato Sardos
 60  III,     XII|     aemulorum ruina decernit perire, Arsidas casam intrat imponitque
 61  III,    XIII|           Capitulum XIII~ ~1. Sensit Arsidas errare Poliarchum, veriusque
 62  III,    XIII|         disserentem. Ceterum iubebat Arsidas Poliarchum simulatione omissa
 63  III,    XIII|             lacrimarum laetitiam. Et Arsidas ubi provectior fuit dies
 64  III,    XIII|             posse. Veniret ad regiam Arsidas primo mane, sed non cum
 65  III,    XIII|            cum illo artifice. Facile Arsidas intellexit intervenisse
 66  III,    XIII|            quae senectutem laudamus. Arsidas vero, quia compererat aemulationem
 67  III,     XIV|              hospitibus Nicopompus & Arsidas ad ipsum redeunt, deductumque
 68  III,      XV|             salutavit Argenidem. Sed Arsidas tanquam aliud agens sensim
 69  III,      XV|          egressum a porticu videbat. Arsidas quoque perturbatione cognita &
 70   IV,      VI|             sit." Haud cunctatus est Arsidas &: "Fideliorem, inquit,
 71   IV,      VI|           Pars est Italiae, subiicit Arsidas, quam Latium appellant.
 72   IV,      VI|           vero & virginis sapientiam Arsidas probavit, quae hactenus
 73   IV,     VII|            ubi monstrantibus accolis Arsidas conspexit, tacitis plenus
 74   IV,     VII|            thure propitia."~ ~2. Tum Arsidas: "Quia iste cultus, Pater,
 75   IV,     VII|      minoribus vellet. "Vade, inquit Arsidas, ô Pater, & ipse ex hostiis
 76   IV,     VII|           officiosissime exsequitur, Arsidas haustis de fonte aquis cum
 77   IV,     VII|              sacerdos processerat, & Arsidas corona redimitus in candida
 78   IV,     VII|         sortibus Fortunam quaecunque Arsidas postulavisset cuncta annuere.
 79   IV,     VII|              acrius biberent, coepit Arsidas cum sacerdote disputare
 80   IV,    VIII|            quo properas, mora."~ ~3. Arsidas in tantae humanitatis sermone
 81   IV,    VIII|       beneficiis numerabis." Noverat Arsidas non conducere negotio suo
 82   IV,    VIII|             coëgerunt&emdash;hic, ne Arsidas timeret; ille, ne videretur
 83   IV,    VIII|              facilis conciliatio. Et Arsidas quidem, licet captus atque
 84   IV,    VIII|              exitu belli, cum deinde Arsidas rogaret nomen Regis, cuius
 85   IV,    VIII|           artibus pacis." Interfatus Arsidas loquentem: "Mihi Regem memoras
 86   IV,    VIII|              gravis."~ ~8. Obstupuit Arsidas ad Araris & Rhodani nomina,
 87   IV,    VIII|           regiae nostrae rebus?" Tum Arsidas: "Immo, inquit, & plures
 88   IV,       X|              narrante Gobrya penitus Arsidas, tanquam in cladis & iacturae
 89   IV,       X|      monuerunt."~ ~3. "Atqui, refert Arsidas, hilarem convivam non habebis,
 90   IV,       X|         mater."~ ~4. Adhuc confusior Arsidas: "Videor, inquit, magni
 91   IV,       X|            Mutatus ad haec verba est Arsidas, qui altiori spe quam Gobryas
 92   IV,       X|            occupet. Supra hunc vatem Arsidas; infimo Gobryas loco accubuit.
 93   IV,       X|          dubitante Gobrya utrum plus Arsidas scire an narrare vates vellet.
 94   IV,       X|          rogaretur recitare. Quod ut Arsidas sensit coëgitque volentem,
 95   IV,       X|           exhibita: "Tempus est, ait Arsidas, scrutari omnia trans Rhodanum20 &
 96   IV,    XIII|            vitalia."~ ~9. Exsultavit Arsidas intellecta victoria, quasi
 97   IV,    XIII|              recitabit." His auditis Arsidas, magis ne Druidae ingenium
 98   IV,   XIIII|               1. Laudatis carminibus Arsidas vultum Gobryae repetit.
 99   IV,   XIIII|               5. Iam magis suae spei Arsidas credens obtutuque in terram
100   IV,   XIIII|      afferret aut a quo veniret. Sed Arsidas post incautum subiti gaudii
101   IV,   XIIII|         somnum laetitia capiebat. Et Arsidas inter cetera mirabatur cur
102   IV,      XV|               litore tuto egentibus? Arsidas omnium immanissime fortunae
103    V,      II|              animos explicuit tandem Arsidas, qui Gobryam his verbis
104    V,      II|          gravem virgini procum. Tunc Arsidas: discessisse ex Sicilia
105    V,      II|              duceres." "Immo, inquit Arsidas, si tibi videbitur, mihi
106    V,      II|               Postquam ita convenit, Arsidas accepta triremi quae velox &
107    V,      IV|              quam hauserat. Sed quid Arsidas morabatur? Cur non procedebant
108    V,       V|         fuimus&emdash;ego, inquam, & Arsidas, qui pridie tempestatis
109    V,       V|              res Siciliae erant, dum Arsidas omnibus Africae partibus
110    V,       V|             negotiis rogavit. Cumque Arsidas, quo multa & varia memorandi
111    V,       V|            triremem onera." Stupebat Arsidas ad insperatae benignitatis
112    V,       V|             tenuit diutius laetitiam Arsidas, sed vultu sic diffuso ut
113    V,       V|             Assertus est hoc sermone Arsidas in certissimi gaudii sensum,
114    V,      VI|            horti umbraculis deductus Arsidas super appositos toros epulas
115    V,      VI|             Et subitum luxum miratus Arsidas nihil tamen altiori intentione
116    V,      VI|    admiratione nimia cunctantem. Sed Arsidas cum risu quaesivit qua ille
117    V,      VI|           manabat." Geminato stupore Arsidas haesit exquisiitque ab Iuba,
118    V,      VI|              collideretur doleretque Arsidas fragile quidem sed in aestatem
119    V,      VI|               Nihil amplius gustabat Arsidas, avidus cognoscendi qua
120    V,      VI|             3. Oblectatus narratione Arsidas licentius marcenti stomacho
121    V,      VI|            de prandio surrexissent & Arsidas calidae usum multo ioco
122    V,      VI|         veste reconditum idonea cura Arsidas servabat. Illic pretiosum
123    V,     VII|             primo impetu mali sedato Arsidas loqui potuit, a medicis
124    V,     VII|         praesto esse qui, quemcunque Arsidas destinasset, ad regiam comitarentur.
125    V,     VII|             regiam comitarentur. Tum Arsidas fasciculum quaerere cui
126    V,     VII|            nummi ex auro, quae omnia Arsidas ad incerta fortunae corpori
127    V,     VII|         pugnam deditio. Ita proditus Arsidas cum familia & sarcinis in
128    V,     VII|            in mare te provolvam.' Et Arsidas: " 'Unde mihi praesentia
129    V,     VII|              voce dixisset, deiectus Arsidas semel atque iterum nos omnes
130    V,     VII|           secundum post mensem demum Arsidas adesset. At ille errores
131    V,    VIII|      repugnare sustinuit. Erat tamen Arsidas expectandus quem in tertium
132    V,    VIII|              cubiculum forte egresso Arsidas occurrit, adhuc quidem ex
133    V,    VIII|             hoc gaudio implebo." Sed Arsidas Gelanoro fortunam excusaturus: "
134    V,    VIII|             quam forsitan tibi." Tum Arsidas: "Et hoc in ea maxime acerbum
135    V,    VIII|                Illudi se a Poliarcho Arsidas credens: "Utinam vero adesset
136    V,    VIII|              mihi peiratas, subiicit Arsidas, aut quam Phorbantis fidem
137    V,    VIII|             amicorum ignorare?"~ ~4. Arsidas iis litteris visis turbatissimo
138    V,    VIII|       accepit, qui te tenebant." Tum Arsidas: "Immo nemo captivum me
139    V,    VIII|         quietem inveniam." Referebat Arsidas tam quae Argenis abeunti
140    V,      IX|         maximo cultu erant; proximus Arsidas colloquebatur. Sed posteaquam
141    V,      IX|             praeverterent. Nec minus Arsidas viso Archombroto vires amiserat
142    V,       X|        laetissimus audivit. Sed unde Arsidas advenisset haud immerito
143    V,      XI|               Magis quaesitum est an Arsidas cum iis litteris in Siciliam
144    V,      XV|              in Siciliam applicuerat Arsidas, Poliarchi atque Timonidis
145    V,      XV|           omiserat.~ ~5. At vero cum Arsidas venisset ab Africa, ut certior,
146    V,      XV|   inimicitiarum quidem causam multum Arsidas dissimulabat, quas sciebat &
147    V,      XV|        diebus Bocchus adveniens quae Arsidas attulerat confirmavit.~ ~
148    V,    XVII|        venientium Regum. Eurymedes & Arsidas a Meleandro cum navibus
149    V,     XIX|       Regibus cenaverunt. Gelanorus, Arsidas, Gobryasque intererant.