bold = Main text
    Liber,  Caput     grey = Comment text

  1  ded             |         cupiditas inseri. Is autem vix octuenni tibi raptus, quippe
  2  ded             |       Gallici cruoris exhausit, ut vix plura gladiatorum paria
  3  ded             |            quae scribam occurrunt, vix mihi habeo fidem de annorum
  4    I,       I    |          ut in subitis quae timeri vix debent occurrunt, de matronae
  5    I,      IV    |       audisset nuntiare. At ille: "Vix in oppidum perveneram, inquit,
  6    I,      VI(15)|    Timoclea, in fortunae illa fuga vix aut principes aut eorum
  7    I,      VI(15)|       tristissimo saepe fato; quia vix sapientius eligere qui se
  8    I,    VIII    |       deiectos oculos in Timonidem vix attollens, Poliarchum vixisse
  9    I,    VIII    |          Poliarchum summa est, cui vix dieculae commercio iunctus
 10    I,      XV    |       confecto aulam intravit, cum vix pauci ex Argenidis familia
 11    I,      XV    |        duci iubet eoque processit, vix satis interiori tunica circumducta, &
 12    I,      XV    |  praestaret secum agitaturam.~ ~3. Vix a secreto Argenidis dimissus
 13    I,     XVI    |     fulmine attonita Argenis tamen vix horridius quam aut Arsidas
 14    I,     XVI    |      Aderat Archombrotus, Regisque vix minus quam Poliarchi misertus
 15    I,    XVII    |            alios colores abiturum. Vix est igitur ut illa ingenia
 16    I,    XVII    |      Adderes, subiungit Meleander, vix mortalium ulli pepercisse
 17    I,   XVIII    |         angustia ita dispensat, ut vix unquam ex merito vel publicae
 18    I,   XVIII    |   suavitate orandi; in qua denique vix est ut eximia ingenia &
 19    I,   XVIII    |      publice eveniunt, quas deinde vix multorum felicitas annorum
 20    I,   XVIII    |   optimates existimas, nunc quoque vix Regum patientes? Iam haec
 21    I,   XVIII    |        securitas, quae ut contemni vix potest, ita nec in odium
 22    I,   XVIII(42)|                   quae ut contemni vix potest, ita nec in odium
 23    I,   XVIII(42)|          1664, 1673; quae contemni vix potest, sed nec in odium
 24    I,      XX    |      ituris semitam aperiens, quae vix binos capere posset, ne
 25   II,       I    |           monebat, effectum est ut vix melius ab Argenide Timocleae
 26   II,       V(8) |          coniurato publicum & quod vix emoliaris induunt robur.
 27   II,       V    |       factioni commendetur (id est vix Siculorum quadragesimae
 28   II,      VI    |     vulgari aemulatione quaerentem vix fallebant illa consilia.
 29   II,      VI    |        portenderit! Hei mihi! Quod vix cogitare sustineo num haec
 30   II,      VI    |          Nolo ut ames Poliarchum.' Vix austerus aliquis pater sic
 31   II,     VII    |           litterae Poliarcho reddi vix poterant ante id tempus
 32   II,     XIV    |           diversorium secessisset, vix passus cenae moram tabellas
 33   II,      XV(41)|    bibendum. cp. Plautus Rud. 363. Vix dicere necesse est totam
 34   II,    XVII    |        fide.) Cum is ergo laudaret vix imparem43 diis scientiam &
 35   II,    XVII    |          regnabit; si repugnantem, vix aliud quam corriget. Adeo
 36   II,   XVIII    |       inexpectata acerbitate motus vix tenuit iram. Memor tamen
 37   II,   XVIII    |        dixisset Poliarcho. At illa vix lacrimis temperans: "Nihil
 38   II,     XIX    |          gratiam suspiciosam esse. Vix credibile hunc potius Meleandro
 39   II,     XIX    |         Cleobulumque excanduit, ut vix mutatio animi tegeretur
 40   II,      XX    |            officiis55 cumulata, ut vix belli quod arduum instabat
 41   II,     XXI    |    incruenta felicitate sic potiti vix gratulantibus sufficiebant,
 42   II,    XXII    |  contrectaret & videret Meleandrum vix ad spectaculum, tanquam
 43   II,    XXII    |         qui hisce oculis & manibus vix credo? Dicam tamen ut vel
 44   II,    XXII    |           interdum periêre. Catana vix multi operis aggere se tutatur,
 45  III,       I    |      frementes~ ~Exhortatur equos. Vix Thracia liquerat arva~ ~
 46  III,       I    |           tela~ ~Continuit; rapidi vix audivêre iugales~ ~Imperium, &
 47  III,      IV    |          se aemuli, inimici; tamen vix libenter accipiunt a Rege
 48  III,      IV    |             his domi pacandis tota vix sufficit. Instituuntur praeterea
 49  III,      IV    |           in illos militarint. Nam vix ulla vulgarior fraus est,
 50  III,       V    |    Radirobanem Archombrotus impetu vix se premente. Nec integrior
 51  III,     VII    |            in aviam horti partem & vix notam Argenidi deducti sunt: "
 52  III,     VII    |     ingemerem, quod Siciliae heres vix tantillum spatii tuto incoleret.
 53  III,    VIII    |        capite sequebatur ut in eum vix inspici liceret. Subitum
 54  III,    VIII    |          iam adultam, filium autem vix cunas egressum reliquit, &
 55  III,     XIV    |  Poliarchum haec oratio affecit ut vix sibi temperaret. Optabat
 56  III,     XIV    |    opperiebatur matronam in horto, vix tunc ob Argenidem magis
 57  III,      XV    |                  Capitulum XV~ ~1. Vix egressa limen erat cum Argenis
 58  III,      XV    |          sacerdotii processerat ut vix quicquam posset addi fastigio,
 59  III,      XV    |         certis vestigiis oculisque vix egressum a porticu videbat.
 60  III,     XVI    |       aliquid supra mortalem fuit. Vix sauciam videramus, iamque
 61  III,   XVIII    |            recipientis ad sidera?' Vix miles finierat cum plerique
 62  III,    XVIX    |   prolixius ne illa (nam sanitatis vix spes erat) morbum suum periculosa
 63  III,      XX    |           Sed puella indignationis vix potens: "Desine, inquit,
 64  III,    XXII    |        vexatis laribus & in quibus vix tantum est quod tributo
 65  III,   XXIII    |           imitatione descenderent. Vix Neptunus illos agnoverat,
 66   IV,     III    |        ultor deus assidet undis,~ ~Vix aequus mitisque bonis. Sunt
 67   IV,      IV    |   litoribus insinuaret. Sed exacto vix biduo demissi speculatores
 68   IV,      IV    |       optimum esset colligere. Cum vix ergo finisset Eurymedes,
 69   IV,      IV    |          validum corpus efficiunt. Vix tamen aut possunt suas vires
 70   IV,       V    |           mortem&emdash;optavisse; vix decessisse eam curam & respirante
 71   IV,    VIII    |           Astioristen. Sed Reginae vix haec tuto poterant nuntiari,
 72   IV,      IX    |          Quam autem miserum credis vix conspectum unicae prolis
 73   IV,       X    |        atrocior fortuna pervertit. Vix enim ab eo colloquio triduum
 74   IV,       X    |           exercitus, dives praeda, vix captivos capiebat, vix spolia,
 75   IV,       X    |             vix captivos capiebat, vix spolia, torquibus armillisque
 76   IV,       X    |          pugnacis pueri terga. Ita vix demum lacertis occupatis,
 77   IV,       X    |          ab liberali indole timeri vix poterat. Si itaque promitteret
 78   IV,      XI    |        diriguit! Spes quam feceram vix passa est ut audiret suum
 79   IV,      XI    |    tyrannico ambitu ad se traxêre. Vix tantam Aneroësti cladem
 80   IV,   XIIII    |     Commindorigis factione sperari vix poterat) sponte aut metu
 81   IV,   XIIII    |         nostraque minores laetitia vix diis, vix fortunae, vix
 82   IV,   XIIII    |         minores laetitia vix diis, vix fortunae, vix oculis credebamus.
 83   IV,   XIIII    |            vix diis, vix fortunae, vix oculis credebamus. Iuvabat
 84   IV,   XIIII    |        vicino ipse lecto, quamquam vix somnum laetitia capiebat.
 85   IV,     XVI    |         Pauci adhuc milites lecti; vix aliquae naves armatae, nam
 86   IV,     XVI    |           allevabat sermonibus, ut vix eum ad dominum redire pateretur
 87   IV,     XVI    |           ex quo cibum ipsa Regina vix sumpserat occultis & publicis
 88   IV,     XVI    |           illa tempora quaerebant. Vix biduum inde processerat
 89   IV,    XVII    |            gnate, hinc scias: quod vix ab oculis meis abscesserat
 90   IV,    XVII    |          praeferre, quam incolumem vix habebis nisi confestim huc
 91   IV,    XVII    |      tempestatis vim mari exclusus vix denique a portu solverat,
 92   IV,    XVII    |            Poliarchus dolebat. Nam vix ad tria milia scripti milites
 93   IV,   XVIII    |             inquies, quid classis? Vix ullum profundius mare quod
 94   IV,   XVIII    |  quaerendae pecuniae rationem tegi vix possunt. Voles invadere
 95   IV,   XVIII    |            id vitium dissentiat ut vix duos serie iunctos adhuc
 96   IV,     XIX    |            sagittis fundisque est. Vix locus ad hastas phalangibus;
 97   IV,     XIX    |       locus ad hastas phalangibus; vix satis vertebantur equi in
 98   IV,     XIX    |          quia capto luitionis spes vix erat, spiritum temeraria &
 99   IV,     XIX    |          auctam cum ira formidinem vix tenebat, aliquoties impetu
100   IV,     XIX    |            ingenti campo porrecta, vix spem enatandi esse ratus,
101   IV,     XIX    |       vixit. Tunc liquente spiritu vix moratus dum dominus sine
102   IV,     XXI    |           pugnantem commonstraret. Vix ea Poliarchus edixerat,
103    V,       I    |          exhausto corpori vitaeque vix in tantillo sanguine haerenti
104    V,       I    |             omnia officia exhibens vix scienti a quo tam prolixe
105    V,       I    |            prolixe iuvaretur.~ ~7. Vix demum Hyanisbe urgentibus
106    V,       I    |           spoliis deinde rixari ut vix diis Regibusque servarentur
107    V,       I    |      Stygiis quam cymba laborans~ ~Vix dederat ripis. Necdum caligine
108    V,     III    |            aequales, sic colere ut vix intellegant se sollicitari
109    V,      IV    |        mite aut severum acceperat, vix regebat molestissimam metuendi
110    V,       V    |      simplicis liberalitatis credi vix potest14. Facile hospitem
111    V,     VII    |            ad portus non placebat, vix dubius hos in se obsideri.
112    V,     VII    |        Meleandro & bimestri salute vix donata Argenidi? Cum deinde
113    V,    VIII    |        suae illudere.~ ~2. Ceterum vix biduum a Phorbantis discessu
114    V,      IX    |            pro suo Rege steterunt, vix aliquis fuit qui non diu
115    V,       X    |            animus ad haec verba ut vix coram Timonide laetitiam
116    V,      XI    |              unius pugnae laborem, vix fortitudinis experimentum
117    V,      XI    |           arces admovit exercitum. Vix aliquot velitationibus intercessêre
118    V,      XI    |           sacerdotes obiecerant ut vix omitti possent.~ ~4. Non
119    V,     XII    |   interesset vatem hunc nosse. Die vix orto repetit mystarum hospitium &
120    V,    XIII    |        Populus ab urbe decurrerat; vix in castris servabantur stationes.
121    V,     XIV    |   agnoverat. Sic divisus in multos vix tandem ad Poliarchum Aneroëstus
122    V,     XIV    |           mala ab opulentia abesse vix poterunt: deliciarum consuetudo,
123    V,      XV    |        Sardi ab Africa cessissent. Vix fidem faciebat Meleandro,
124    V,     XVI    |          una haec classis fuisset. Vix credenti nuntiatur esse
125    V,     XVI    |       videbantur si ipse ad bellum vix paratus & de Argenidis fide
126    V,    XVII    |    exercitus partem Gobryas tribus vix horis explicuit. Sex armatorum
127    V,    XVII    |      Archombrotus evasit in equum, vix forma deterior aut fortunam
128    V,     XIX    |          habitura? Inter hos iocos vix quicquam negotiis permittebat
129    V,     XIX    | Longissimas litteras raucus praeco vix absolvit; lectionem42 confusae
130    V,      XX    |      processuris filius Nicopompi, vix decennium egressus patre