bold = Main text
    Liber,  Caput     grey = Comment text

  1 Vita             |       alliciebat carminibus eius (Regi Iacobo primo carmen gratulatorium,
  2 Vita             |           Anglice Gunpowder Plot) Regi Jacobo dedicatum, et Euphormionis
  3  ded             |          XIII, Galliae & Navarrae Regi Christianissimo, &c.~ ~Io.
  4    I,      II    |          in peius. Et hinc optimo Regi malorum omnium causa: invidia
  5    I,      IV    |            date, ô Dii, saltem ut Regi populoque purgatus tuto
  6    I,      VI    |          propiori amicitiae gradu Regi admotum neque bonos invidisse. "
  7    I,       X    |       interim a Lycogene litterae Regi redduntur, quibus significabat
  8    I,       X    | perpetraretur. Se postero die, si Regi videretur, esse venturum.
  9    I,       X    |            apio. In paucis deinde Regi carus, & praetorianis Praefectus,
 10    I,      XI    |           illis purpurati aliquot Regi infidi. Tantis malis victum
 11    I,      XI    |         Sicilia. Exi parumper. Da Regi ne cogatur aut periculosa
 12    I,      XI    |      posse praestare. Male merito Regi ideo minus se irasci, quod
 13    I,    XIII    |      parare, dubitaturos certe an Regi plus debeant an illis per
 14    I,    XIII    |            Ille enim aderat ultro Regi, ut eo offensa sit gravior,
 15    I,      XV    |           quae praeterquam diis & Regi nihil debebant. Deinde Archombrotum,
 16    I,    XVII    |          retinens nec vilis esset Regi, & factiosorum animis, qui
 17    I,    XVII    |   amicitia & consilio utilissimus Regi. Et in eius amicis eminebat
 18    I,   XVIII    |     contingant? Num praeterea uni Regi tantum solertiae, tantum
 19    I,      XX    |         suspicionibus erecti, qui Regi quique Lycogeni student
 20    I,      XX    |        Quippe ille gratulatus suo Regi, quod a bello quies esset,
 21    I,      XX    |    domitos iam sensim concedebat. Regi tamen renuntiari iussit
 22    I,      XX    |          is dies haud poenitendus Regi processerit, in quo hos
 23    I,      XX    |           ut quisque Lycogeni vel Regi studebat. Nam quid eo portendi
 24   II,       I    |         illam esse quae Timocleam Regi suspectam occultissima fraude
 25   II,       I    |      ornaverat, quae in Timocleam Regi allapsae sunt: hanc olim
 26   II,     III    |        libertas sentire timentium Regi contraria aut se frustra
 27   II,       V    |         irascuntur parentibus, si Regi optimates, continuo in hanc
 28   II,      VI    |        reducendi Poliarchi auctor regi fuisset, adeo ut interdum
 29   II,      VI    |    deductus est. Persuaserat enim Regi Cleobulus ut quae munera
 30   II,     VII    |       habuit. Ire igitur iussit & Regi renuntiare esse omnia in
 31   II,    VIII    |        est. Dedit quoque litteras Regi excusationem Lycogenis ferentes:
 32   II,    VIII    |        vano aegritudinis mendacio Regi fuisse illusurum? Dii dent
 33   II,      IX    |         ut silere ipse vellet nec Regi tristem casum nuntiare,
 34   II,       X    |           gubernaculi inflexiones regi. Sciebat gubernator saxa
 35   II,       X    |    Lycogenis de Rege mentiri quam Regi tam infanda solertia. Haec &
 36   II,       X    |         in falso doliturum maxime Regi vel de infamia inutilis
 37   II,      XV    |  indulserant. Diras igitur dicere Regi; ultorem ciere Lycogenem;
 38   II,     XVI    |           cunctabatur, ut interim Regi liceret suis rebus consulere.
 39   II,    XVII    |           iamque melius sibi quam Regi ex ea negotiatione auguratus
 40   II,    XVII    |          humana ad astrorum motus regi, nec alias esse Parcas quae
 41   II,   XVIII    |          tenuit iram. Memor tamen Regi se loqui nec plus sibi in
 42   II,     XIX    |        hospiti Meleandro Siciliae Regi tesseram mittit. Si conferre
 43   II,     XIX    |  mutaretur. "Referes, inquit, tuo Regi, ô praeco, iam me ignoscere
 44   II,     XXI    |          studiis & privato dolore Regi hostis. In laevo, quod paludibus
 45   II,    XXII    | felicitatis index. Quippe Catanam Regi fidissimam Anaximander Lycogenis
 46  III,       I    |    multiplici malo territus miles regi aegre iam poterat, cum Radirobanes
 47  III,       I    |       simul intenti ad certamen & Regi metuentes. At Radirobanes
 48  III,       I    |         maturius gratularetur suo Regi, sive ut ex celeritate aestimaretur
 49  III,       I    |      scilicet praetextato, qui id Regi primo mane tanquam suos
 50  III,     III    |           illi plectro ac fidibus Regi canentes. Succedebant artificum
 51  III,      IV    |          nec14 obrui illas ac nec regi oportet inhumana ratione.
 52  III,       V    |         eadem narravit quae antea Regi. Orabat ut in munus placerent
 53  III,      VI    |      intercessêre consilio qui id Regi ingratum fore cognoverant.
 54  III,      VI    |         Cleobulus hos libellos se Regi traditurum recepit iussitque
 55  III,      VI    |        vel tenui obsequii imagine Regi obnoxios. Non mirum sibi
 56  III,     VII    |         vim inferre cogitavit. Ea Regi nuntiabantur. Sed is Siciliae
 57  III,    XIII    |     initia Poliarchus prosperrima Regi pugnando effecerat. Inde
 58  III,      XV    |         miserrimam habebo. Studet Regi Sardiniae. Nec cur aut quomodo
 59  III,    XVII    |          diutius posse negabat ne Regi suspecta fortitudo sensim
 60  III,    XVII    |          per muros erant delapsi, Regi tandem relatum est neque
 61  III,   XVIII    |        per cursores admoniti quid Regi contigisset, strenue adfuerunt,
 62  III,   XVIII    |     superstitione animi, alii quo Regi placerent, ceteri effuse
 63  III,   XVIII    |        eximiam. Hinc per litteras Regi significat nec se tuto inter
 64  III,   XVIII    |        lenitatis consilium fuerat Regi, tunc necessarium esset
 65  III,    XVIX    |        nihil causae cur affinitas Regi non placeat.' Tum ille: " '
 66  III,    XVIX    |      vereor ut meam causam & opes Regi probem. Sufficere autem
 67  III,    XVIX    |         Per has artes nihil minus Regi carus quam nunc vides Archombrotum.
 68  III,      XX    |        ita ultus est ut victoriam Regi tribuerit. Addidit calamitatem
 69  III,     XXI    |     perituram &: "Nuntia, inquit, Regi, nihil eorum deesse quae
 70  III,     XXI    |          in filiam. Ne erres. Tuo Regi non diu licebit esse forti.
 71  III,    XXII    |    provinciae numeraretur, vel si Regi placeret, Syracusis inferretur
 72  III,    XXII    |           commendatione Argenidis Regi carus conversari frequentius
 73  III,    XXII    |         Syracusanos commendaverat Regi & tunc maxime super his
 74  III,   XXIII    |           alia nubes Iovi tanquam Regi Superorum eminentissimos
 75  III,    XXIV    |         vero, & diligentem operam Regi praestate."~ ~
 76   IV,      II    |          perstringi se rati, quia Regi auctores fuerant ut a Radirobani
 77   IV,      IV    |      victoriae memoriam, tunc ceu Regi aut patriae exprobrent operam
 78   IV,      IV    |          milite. Ipsi qui aderunt Regi non confusis castris habitent.
 79   IV,    XIII    |    insolentia rerum est? Aut quis Regi & reipublicae, me absente,
 80   IV,    XIII    |        meritoque felix~ ~Plaudere Regi.~ ~ ~ ~Divorum cecidit manu
 81   IV,     XVI    |       vulgatus est hospitalem suo Regi esse terram quam cernerent;
 82   IV,     XVI    |           quae mox (ubi alterutri Regi placebat) veluti a somno
 83   IV,     XVI    | hereditati praestarent. Orabat ut Regi, cui tantopere ignotus placuisset,
 84   IV,    XVII    |         nihil abnuo quin Siciliae Regi indices te filium meum esse.
 85   IV,   XVIII    |      quantum ex domesticis opibus Regi, quantum sibi iura attribuant.
 86   IV,   XVIII    |         sunt. Haec gaza, hae opes Regi ad splendorem sufficient,
 87   IV,   XVIII    |     liberis paratas, quas tamen & Regi donabunt, ubi illas iam
 88   IV,   XVIII    |  regionibus fuerunt in eam sortem Regi obnoxiis. Quod enim viritim
 89   IV,   XVIII    |           iugulo imprimet vulnera Regi inviso destinata, negatis
 90   IV,      XX    |        aut gratias diis agunt aut Regi tanquam fortunae fatorumque
 91    V,       I    |      agimus, inquit. Aliam mortem Regi timeo quam quae istis vulnerum
 92    V,       I    |           tanto quocunque immitia Regi.'~ ~"Sic fatus genitor,
 93    V,     III    |         quem iuvisset. Sic igitur Regi: "Nec dubito de silentii
 94    V,     III    |          illi Praefecto legatus & Regi ille tradet. Parvo momento
 95    V,     III    |         quid ipse censeat referre Regi volet. Quî hoc fiat9, si
 96    V,     III    |        per hunc solum sensus suos Regi ostendit? Non enim in se
 97    V,     III    |    quotidiana perscripserint, quo Regi magis in integro dissimulandi
 98    V,     III    |           ut, si quae essent soli Regi perferenda, uni sibi concrederet, &
 99    V,      IV    |           Misit inde delectos qui Regi significarent Gallorum magnam
100    V,      IV    |          ducem ut liceat colloqui Regi, nam principis tanti conspectum
101    V,       V    |           Facile hospitem censeam Regi aliqua de causa supplicaturum, &
102    V,       V    |      regnorum est, digna, ignosce Regi meo quod me priorem vides.
103    V,       V    |     importuna irritare prudentia. Regi quoque ambitiose auctores
104    V,     VII    |        Quis esset dicere iussus: "Regi, inquit, melius dixero.
105    V,    VIII    |   excipiens: "Nolo, inquit, alius Regi nuntiet te venisse. Ibo &
106    V,    VIII    |   praeterea mox commodius dixeris Regi." Inter haec verba Arsidae
107    V,    VIII    |    accedere & sibi tunc primum ut Regi locuturum amplexu occupans
108    V,      IX    |    sanguine perfudit. Omitto illi Regi adhuc aliquid amplius nos
109    V,       X    |     patriam servatis. Si quicquam Regi Poliarcho mentita sum, aut
110    V,       X(26)|            in hoc libro "colloqui Regi" iv.2; "colloqui iis" xii.
111    V,    XIII    |       militem ut, si sibi tanquam Regi morigerus esset, aut comitaretur
112    V,     XIV    |       quam ex vulnere superfuisse Regi Aneroësto populares meminerant.
113    V,     XIV    |  felicitatem tuam, aequum erit te Regi Poliarcho habere gratias,
114    V,      XV    |    Poliarchi & Timonidis litteris Regi porrectis eadem, quae in
115    V,      XV    |       Gobryae missus erat retulit Regi eum loqui Argenidi & confestim
116    V,     XVI    |       Inter hos motus relatum est Regi naves Archombroti admotas
117    V,     XVI    |        hanc veniam instructissimo Regi & forsitan ita belli causam
118    V,   XVIII    |        omnem inimicitiam eiura, & Regi Poliarcho sororem tuam trade."~ ~
119    V,   XVIII    |         mihi uxor inscio peperit. Regi autem Poliarcho filia mea
120    V,     XIX    |        est.~ ~4a. Regina Hyanisbe Regi Meleandro salutem.~ Tua
121    V,     XIX    |       filium agnosces & Poliarcho Regi, quo propior factis deorum &
122    V,      XX    |            Non abnuent vinci, non regi. Si quo ibitis, ipsa vos
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License