Liber,  Caput

  1   Ed         |         res gestae Archombroti et Poliarchi narrantur: Archombrotus
  2    I,       I|      hactenus homini extero nomen Poliarchi ignorasse. Sed fortunae
  3    I,       I|       loquuntur, libertus interim Poliarchi duoque Timocleae servi qui
  4    I,     III|          Capitulum III~ ~1. Avide Poliarchi orationem Archombrotus exceperat,
  5    I,     III|  Argenidem." Ad haec verba oculis Poliarchi modico tremore errantibus,
  6    I,       V|          tenens deflebat fortunas Poliarchi: neque se enim de illius
  7    I,      VI|         probavit. Sed haec clades Poliarchi, quae nos modo sollicitos
  8    I,     VII|     supellectili, quid familiae18 Poliarchi faciendum. Instruxerat enim
  9    I,    VIII|       Meleandri familia, qui & de Poliarchi vice anxius ad hoc ipsum
 10    I,    VIII|            nihil dum Gelanorum de Poliarchi obitu questum esse.~ ~3.
 11    I,    VIII|      amicis quicquid acceperat de Poliarchi fato. Dicto citius atrox
 12    I,    VIII|         certus nemini laetam esse Poliarchi perniciem, nisi qui & ipsum
 13    I,    VIII|         ratus se ut interfectorem Poliarchi invidiose ab illis designari.
 14    I,      IX|         iam effusa in populo fama Poliarchi cladem vulgaverat Magellamque
 15    I,      IX|  intentior de nocturnis ignibus & Poliarchi inimicis cum Selenissa sermo.
 16    I,      IX|           loqui) ne interfectorem Poliarchi venerari necesse sit. Scis
 17    I,      IX|          sed praecipue per genium Poliarchi, sacramentum Argenidi praeivit
 18    I,       X|     obstabat ingens in me meritum Poliarchi, qui proelio mihi victoriam
 19    I,       X|        Credidi, Argenis, e salute Poliarchi ut assentirer quaestioni,
 20    I,    XIII|    sermones agebatur, & occasione Poliarchi de iis sermo erat qui indole &
 21    I,    XIII|        causam, se quidem, quod ad Poliarchi casum erat, abominari dixit
 22    I,    XIII|          ille: "Si latius & extra Poliarchi hunc casum rem totam expendimus,
 23    I,     XIV| percunctata quis esset, audiverat Poliarchi servum esse. Festus Cereri
 24    I,     XIV|         retulit servum se vidisse Poliarchi. Statim audientium unus: "
 25    I,     XIV|      certo ferebant receptatricem Poliarchi esse Timocleam; illinc ad
 26    I,     XVI|         primo cum Rege congressus Poliarchi mentionem cum honore intulerat.
 27    I,     XVI|       inquit, referretur de obitu Poliarchi, Arsida, res non minus solatio
 28    I,     XVI|           Regisque vix minus quam Poliarchi misertus expectabat, donec
 29    I,     XVI|     hominum studiis posset amicos Poliarchi dignoscere. Paulo ante advenerat
 30    I,     XVI|           cogitabat de patrocinio Poliarchi. Cum certatim decedentibus
 31    I,     XVI|    interitus; oculisque in hostes Poliarchi circumlatis, acrius ipsa
 32    I,    XVII|        Sed exhorruit Meleander ad Poliarchi memoriam, crudelis sibi
 33    I,      XX|    Obstupuit virgo simul periculo Poliarchi & oblatae laetitiae sensu
 34    I,      XX|          esse, qui tam facilis in Poliarchi annuisset perniciem, ab
 35    I,      XX|      pacem, ô dii, quam sanxerunt Poliarchi discrimine! Tu deinde qua
 36    I,      XX|        haec ultima verba abeuntis Poliarchi, meminisset Palladem suam
 37    I,      XX|         quem suggerebat discessus Poliarchi, sciebat suo ardore mendacium
 38   II,       I|       haec praemia esse occultati Poliarchi? Visne secretae inter te &
 39   II,     III|           Arsidae quia cum salute Poliarchi cohaerebat erecta, omnes
 40   II,      IV|      Facinus autem Arsidae ad rem Poliarchi pertinebat. His utrinque
 41   II,      IV|         ilicet cogitanti virtutes Poliarchi & quicquid hunc ad spem
 42   II,      VI|          accusabat quod reducendi Poliarchi auctor regi fuisset, adeo
 43   II,      VI|   beneficio commendati apud Regem Poliarchi gratior Argenidi erat. Ergo
 44   II,     VII|  Lycogenem scriberet vereri se ne Poliarchi gratia hoc munere repeteretur.
 45   II,      IX|      Timonides rogaret ecquo illa Poliarchi profectio, aut unde exitiale
 46   II,      IX|      illic est Gelanorus libertus Poliarchi, quem & naufragii fuisse
 47   II,       X|    commiserunt. Sed obstupuêre ad Poliarchi & Gelanori vultus, simulque
 48   II,       X|         reppulerat. Sed cum nihil Poliarchi sermonibus fracti saevius
 49   II,       X|         Iam enim alterum nautarum Poliarchi in mare compulerant. Et
 50   II,       X|     ferreis horrentem in cervicem Poliarchi simulans destinare, subita
 51   II,    XIII|         ne aut aliquid de spoliis Poliarchi crudeliter habere videretur
 52   II,    XIII|        coniecit id datum memoriae Poliarchi. Cumque audisset ne dolore
 53   II,      XV|      portendere, addidit libertum Poliarchi in vestibulo templi obviam
 54   II,      XV|   moneatur. Mota Argenis ad metus Poliarchi & immeriti contumeliam patris
 55   II,      XV|       fore. Ubi vero Gelanorus de Poliarchi periculo egit (ut perdita
 56   II,      XV|           in aulam perveniunt, de Poliarchi naufragio quae credebant
 57   II,   XVIII|    videbantur, premebant. Illa in Poliarchi virtutibus tota conficiebat
 58  III,     III|            ideo tantum perveni in Poliarchi notitiam, ut scirem me indignam
 59  III,      XI|      expavit siluitque de adventu Poliarchi, quem impetus iuvenilis
 60  III,     XII|        enim non poterat discessum Poliarchi, praesertim cum in vultu
 61  III,    XIII|  gravissima occurrebant, adventus Poliarchi & Selenissae perfidia. Ita
 62  III,    XIII|     fuerunt, Nicopompus mentionem Poliarchi ex composito iniecit ut
 63  III,    XIII|           compererat aemulationem Poliarchi in Radirobanem, seriem colloquendi
 64  III,      XV|         quoque Argenis se sponsam Poliarchi (quod res erat) apud patrem
 65  III,      XV|            Non aequam fore causam Poliarchi se in regium culmen subito
 66  III,      XV|         negabat, irent in patriam Poliarchi; ultro redire in gratiam
 67  III,      XV|     absolvet. Nullius unquam nisi Poliarchi erit Argenis. Si dii sinent
 68  III,      XV|      Argenidi Timoclea, servatrix Poliarchi, timuitque subito virgo
 69  III,      XV|       pectus immeritum, plus mala Poliarchi quam sua aut sentiens aut
 70   IV,       I|   insignibus, denique nesciocuius Poliarchi contubernio assuetam? Quid?
 71   IV,      II|         descendit ubi Argenidis & Poliarchi fama proscribebatur. Arsêre
 72   IV,      II|           mecum foedera scio, nec Poliarchi tecum, ô Domina. Quod autem
 73   IV,     III|        ingens de fraude & virtute Poliarchi. In tuam autem famam, carissima
 74   IV,       V|           an opperiretur adventum Poliarchi an eum litteris maturaret.
 75   IV,      VI|          mare pertingunt paternum Poliarchi imperium est. Hoc parentes
 76   IV,      VI|           codicillos. Ille audita Poliarchi dignitate hilarior mirari
 77   IV,    VIII|    Meleandri, & quaecunque absque Poliarchi mentione poterant dici.
 78   IV,      XV|         loqui coepêre de periculo Poliarchi. Quando enim illum haberent
 79   IV,    XVII|       gratias habituri de adventu Poliarchi. Nec religionem popularem
 80   IV,     XIX|  Radirobanes insederat, ad vallum Poliarchi. Haec ad pugnam destinata
 81   IV,     XIX|  concitatis, nemo tamen aut vires Poliarchi aut animum aequabat, quamvis &
 82   IV,     XIX|           ut se unum simularet de Poliarchi militibus esse. Multum ad
 83   IV,     XIX|     tradiderat. Ita cum trecentis Poliarchi equitibus intravit inimicae
 84   IV,     XXI|    dissuadere non potuit, clam ad Poliarchi castra conversus est, deductusque
 85   IV,     XXI|       exprobrantis superstitionem Poliarchi. Necdum certus an Poliarchus
 86    V,       I|      legatis avertitur, quibus ex Poliarchi imperio redditum corpus
 87    V,       I|        clade gaudeo." Simul intra Poliarchi limen processit paucissimis
 88    V,       I|       attrectanda fuerunt vulnera Poliarchi novandaque remedia, principes
 89    V,      II|          fluctu inundare7 salutem Poliarchi atque Argenidis. Esse enim
 90    V,      IV|         congerentem urebat maxime Poliarchi memoria, de quo, praeter
 91    V,      IV|          non procedebant promissa Poliarchi? In ipso an fortuna tarditatis
 92    V,      VI|       Iubae sermonibus de bello & Poliarchi victoria moram subinde fallentibus,
 93    V,    VIII|       quam quae omnino a discessu Poliarchi contigerant. Maxime loquebatur
 94    V,      IX|         deinde ad filium adhuc in Poliarchi vultu cunctantem voce submissa
 95    V,       X|          decebat rogavit, deflere Poliarchi & filii dissidium coepit,
 96    V,       X|          nuptiae." Exilium deinde Poliarchi a Sicilia memorat bellumque
 97    V,       X|     Siciliam, quam primum vulnera Poliarchi navigandi potestatem facerent;
 98    V,      XI|           quod unum ex vulneribus Poliarchi inter maiora & periculosiora
 99    V,      XI|         vires perirent secundusve Poliarchi triumphus apud suos Mauros
100    V,      XI|           tunc vacabat, morbusque Poliarchi differebat Siciliam), exercitum
101    V,    XIII|            Cohortes duae erant in Poliarchi castris ex illarum Alpium
102    V,    XIII|           viri, statim de imperio Poliarchi clausum est limen. Eo acrior
103    V,     XIV|      exsertos affectus, quacunque Poliarchi & Aneroësti colloquia iussissent,
104    V,     XIV|       regiam venerunt, affuêre ex Poliarchi imperio, qui regio indumento
105    V,     XIV|     porrexit, ut eum scires parum Poliarchi argumentis moveri. "Si quem
106    V,     XIV|        esse servatam, discessuris Poliarchi militibus numeravit viritim
107    V,      XV|     Siciliam applicuerat Arsidas, Poliarchi atque Timonidis ad Meleandrum &
108    V,      XV|          tamen haerebat in nomine Poliarchi: illene esset sui servator,
109    V,      XV|    Cumulaverunt beneficium dii ut Poliarchi maxime ferro poenas dederit."
110    V,      XV|   principum mentes egit. Nam ille Poliarchi & Timonidis litteris Regi
111    V,      XV|       oratione exposuit maxime in Poliarchi laudibus haerens: quam late
112    V,     XVI|    Repetebat etiam animo virtutes Poliarchi, sibique praestitam tanquam
113    V,     XVI|           3. Qui primi de navibus Poliarchi ad Meleandrum nuntii fuêre
114    V,     XVI|          moliri. Illa nec se adeo Poliarchi consiliis mixtam respondit
115    V,     XVI|        Argenis amare Archombrotum Poliarchi spoliis gravem? Iura deinde
116    V,     XVI|          de victoria & vulneribus Poliarchi percunctatus est, verbis
117    V,   XVIII|          exorsus est. Neque mora, Poliarchi & Archombroti anxios vultus
118    V,   XVIII|              3. Iam vicerat furor Poliarchi patientiam, eratque impetus
119    V,      XX|      luceret, is Timocleae honos, Poliarchi & Archombroti commendatione,