bold = Main text
    Liber,  Caput     grey = Comment text

  1 Vita             |             vertit, primum Galliam, mox Romam peregrinationis metam
  2 Vita             |           Ibburranes pro Barbarino, mox Papa Urbano VIII, Antenorius
  3  ded             |           contumacibus potestatem & mox arma civilia, dum Tu, Nobilissime
  4    I,       I    |       implacida imagine confundens, mox propius advolutus somni
  5    I,       V    |       triclinio excedunt; iustisque mox armis, ceu pugnam capesseret,
  6    I,       V    |            in imum aedium ducentes. Mox concussi silicis ignem sulphurato
  7    I,      VI    |     iuvenili voluptate manus primum mox & ora fonti admovit, qua
  8    I,       X    |       dexterae osculum sustollens & mox levi manu verberans genas,
  9    I,       X    |     fistulas atque formas micabant. Mox in subiectum alveum recidentes
 10    I,       X    |       primumque in genua subsidens, mox tanquam expiratura procubuit.
 11    I,     XII    |          iuvenili grassatus specie, mox senex occurrebat quaerentibus.
 12    I,     XVI    |         primum, ut in re improvisa, mox & ipsa secuta est.~ ~3.
 13    I,    XVII    |             primum monere errantem, mox sequi suspectum instituerunt.
 14    I,   XVIII    |             Cum haec ille dixisset, mox a convivis coepit vulgare
 15    I,   XVIII    |           pignoris nomine occupata, mox isti imbecillitate vel errore
 16    I,      XX    |              si Rege atque Lycogene mox ad templum ituris Poliarchus
 17    I,      XX    |       negatum. Cum autem sanciendae mox paci ad sacra cum Lycogene
 18    I,      XX    |   reclinabat argenteam clavam. Vero mox ferro excipiebant victimas
 19    I,      XX    |            ab oculis iuberet abire. Mox discedentem Poliarchum qua
 20    I,      XX    |              15. Fremitus interim & mox liberius murmur in territa
 21   II,       I    |  praeruptisque rupibus attolluntur. Mox ubi per inaccessas cautes
 22   II,      IV    |         coniunxerat, primum invidia mox aemulationis malo grassante.
 23   II,       V    |       ratione colendi sint dubitet, mox rudi aut impio fastu nihil
 24   II,      VI    |           in Poliarchum notae, quem mox Argenide suggerente huic
 25   II,    VIII    |          hominum nuntiis assequor & mox isti furtim abscedent &
 26   II,      IX    |   cunctationes dies absumptus est & mox luna igneis cornibus ventum
 27   II,      IX    |            Regem adierint. Superato mox calle qui in oppidum ducit
 28   II,      IX    |            manu protensa anhelavit. Mox reddita voce: "An monstris
 29   II,       X    |     stupente Poliarcho. Qui stricto mox ense: "Quid vos autem, viri? (
 30   II,      XI    |              laterum aggere primum, mox curvatis in hunc modum arboribus,
 31   II,      XI    |             incogitantem permulsit. Mox liberali salutatione perfunctus: "
 32   II,      XI    |           lecticam se recepit, quam mox octo paenulati sustulerunt
 33   II,      XI    |           opulentiae cultu exceptus mox ad familiariorem corporis
 34   II,      XV    |          Cum paruissent frigentibus mox pedibus procumbunt in lectum.
 35   II,      XV    |         post extincti sunt. Vulgati mox versus celeritate poetarum,
 36   II,      XX    |      acclamationibus vulgi tubisque mox & omni concentu quo tunc
 37   II,      XX    |            hospitesque appellabant. Mox & Radirobanes nec rogatus
 38   II,     XXI    |             silentium afferrent. Et mox: "Nam quo vos, inquit, nomine
 39   II,    XXII    |         magnitudine illa excidimus? Mox stupore, ut solet, dilabente
 40   II,    XXII    |            milia impetu primum suo, mox vento circumlati, obruant
 41  III,       I    |     intrasset, ferox mali insania & mox necessitatis ingenio ultimis
 42  III,       I    |             procumbebant in terram, mox foede insequentium equorum
 43  III,      II    |       insepultos provolverent.~ ~5. Mox tumultu intepescente & pyrarum
 44  III,     III    |     plusquam iubebantur clamantium. Mox quotquot in urbe musicam
 45  III,     III    |       pridiano certamine curisque & mox ipsa laetitia. In cubiculum
 46  III,      IV    |         Reges tribuistis succincti, mox clientes armatosque inveniunt,
 47  III,      IV    |           aestus inter se conceptos mox in peregrinum hostem validius
 48  III,     VII    |           horto adfuturam. Geminata mox fraude, ministrarum fidissimam
 49  III,    VIII    |            sed astitit meo lateri & mox repugnantis genibus illapsa: " '
 50  III,      IX    |  lepidissimae deesset, indignatione mox ficta incitabat vincentis
 51  III,       X    |            ludentium. Sed viciniori mox clade virilem sonum esse
 52  III,      XI    |       virginem solam reliquit, quae mox in fenestram reclinis lacertoque
 53  III,     XII(32)|                                     mox coni. Terentius Tunberg,
 54  III,     XII    |         eadem tempestas insurgeret? Mox discrimina omnia speciesque
 55  III,     XIV    |        natura, quo cupiditas vocet; mox in41 diis, non hominibus,
 56  III,      XV    |           rubore vultus sparserunt. Mox direpta ille larva suos
 57  III,   XVIII    |        compescendo incendio acciri. Mox in radios distingui coepit
 58  III,    XVIX    |        Regiam tota civitas comitata mox per singulas domos temulento
 59  III,    XVIX    |           genio ei conciliatus est. Mox per illum admissus ad Regem
 60  III,    XXII    |           nec, ut solemus, terroris mox evanescentis imagine) ne
 61  III,   XXIII    |             atque Argenidem delatum mox sparserunt in populo.~ ~
 62  III,   XXIII    |        tenore ad fratres accedebat. Mox tanquam non conveniret disceptantibus,
 63  III,   XXIII    |           fraterno lumine currus,~ ~Mox nemorum secreta petit. Sic
 64  III,   XXIII    |          undis~ ~Caeruleus genitor. Mox & suspiria laesus~ ~Ducet &
 65  III,     XXV    |          Sat deinde cum spectaculum mox edetur isthic cessabimus."
 66   IV,       I    |           in gynaeceum pro virgine, mox in templis pro Pallade est
 67   IV,      II    |        horrore tremuerunt. Refectis mox viribus ira terribili&emdash;
 68   IV,     III    |        fremitus rursus, & dimanante mox fama, atrocitas rei multos
 69   IV,     III    |     procerum ad spectaculum coëgit. Mox de obscura facinoris causa
 70   IV,     III    |          erat), viribusque refectis mox subita classe repetendam
 71   IV,     III    |            is discessus fingeretur, mox redituris in incautos remigibus,
 72   IV,     III    |         fati, totusque deorum es.~ ~Mox ubi disparibus pendebit
 73   IV,      IV    |         exhauriri, qui (si pateris) mox nescient ripas. Sin vero
 74   IV,      IV    |            tantum addit proterviae. Mox si iustis praemiis non putant
 75   IV,     VII    |       exclamavit sacerdos, datisque mox sortibus Fortunam quaecunque
 76   IV,    VIII    |       igitur ventis Latium superat. Mox Etruscum stringit mare,
 77   IV,    VIII    |       ingenii omnia uxoris consilia mox subdole exploranti Commindorigi
 78   IV,      IX    |        simulque cogitatio recessuri mox gaudii insanientem cogebat
 79   IV,    XIII    |             extra periculum fortis, mox subito terrore deiecta est.
 80   IV,    XIII    |      intrepidus stetit processitque mox obviam & leviter manu repulsum,
 81   IV,   XIIII    |            Sicambrem tradidit matri mox aequatam matronarum praecipuis.
 82   IV,      XV    |        primum quidem sibilo ludens, mox suspensum mare extulit adductisque
 83   IV,     XVI    |         pars terrarum esset. Quibus mox ad Poliarchum referentibus
 84   IV,     XVI    |            pacis suppresserat, quae mox (ubi alterutri Regi placebat)
 85   IV,   XVIII    |        sortem accedentia incipiunt; mox in gratiosos homines dividi,
 86   IV,   XVIII    |         quoque assuescunt laborare. Mox illos plusquam pro se aut
 87   IV,     XIX    |        rectoribus eumque sequuntur. Mox acrius concepta amentia
 88   IV,    XXII    |         Poliarchus ferit in capite. Mox ambo veriti lapsum aut bestiarum
 89    V,       I    |             ea tibi dicere, quae tu mox diis. Tua virtute sospites
 90    V,       I    |        spirandi libertatem&emdash;& mox vitam&emdash;ni cavemus
 91    V,       I    |             Talibus intentos dictis mox grandior umbra~ ~In sese
 92    V,       I    |          Substitit incertus primum; mox sidere toto~ ~Risit, ut
 93    V,      VI    |     verissimo quidem gelu concreta. Mox & poma dentibus tentat, &
 94    V,      VI    |             illo parumque contuso & mox nive contegitur, quae nobis
 95    V,    VIII    |          omnia, inquit, & praeterea mox commodius dixeris Regi."
 96    V,      IX    |             adventare significaret, mox strenue secutus, iam erat
 97    V,      IX    |       aspexissent steterunt immoti; mox trucibus oculis necdum tamen
 98    V,      IX    |       consternatione regiam primum, mox & urbem & milites implevit.
 99    V,       X    |        Spondes, inquit, ô fili, dum mox redeo, quietem hic agere?
100    V,      XI    |          relicto explicuit milites; mox & insedit verticem montis
101    V,      XI    |     multorum tristi praesagio, quod mox omni in Sardos calamitate
102    V,      XI    |               inculta simplicitate. Mox ingens porticus visebatur,
103    V,     XII    |           ducentibus hortos primum, mox & cellas eorum, nec ambitiosa
104    V,    XIII    | reciprocante, tota protinus castra, mox & urbem eo rumore implent.~ ~
105    V,    XIII    |       sanguinis acerrima tempestas. Mox vero de gestu ac voce &
106    V,     XIV    |             primum mollius sentire, mox illis & infici. Superbiam
107    V,     XIV    |             quasi in se seductus32, mox frontem hilarius porrexit,
108    V,     XIV    |           studiis immodice fervent, mox cessante machina mirantur
109    V,      XV    |          Sed utroque celerior fama, mox certis firmata auctoribus,
110    V,      XV    |     Poliarchus exercitum exposuit & mox summis viribus Sardi venerunt.
111    V,      XV    |         prescriptas & a Boccho, ubi mox advenisset, offerendas36
112    V,     XVI    |             venientibus aperuêre, & mox remis inter hilares militum
113    V,     XVI    |        Lilybaeum egit. Huius quoque mox viribus ad Meleandrum perlatis
114    V,      XX    |          patris petiit ad dicendum. Mox ita Poliarcho: "Sardiniae
115    V,      XX    |        fessos senio exsolvet, plura mox astra exhibitura mortalibus.