bold = Main text
    Liber,  Caput     grey = Comment text

  1 Util             |            Barclaii et amicorum; de fortuna et exito fabulae ipsius;
  2  ded             |      erudiit, ut videatur aliquid a fortuna Tua maius Gallia expectare
  3    I,     III    |           tantarum nuptiarum spem a fortuna aut genere datum credebat. "
  4    I,      VI(15)|          improbe exultavit in tanta fortuna, ut in hoc illius discrimine
  5    I,      VI    |        florentes ab suo denique axe fortuna excussit, nihil inde collegeris,
  6    I,      VI    |          improbe exultavit in tanta fortuna -- ut in hoc illius discrimine
  7    I,      VI    |            forte diutius latere sua fortuna coëgisset. Cerne hoc spatium
  8    I,       X    |        femina, tamen in te recumbit fortuna Siciliae & viris imperatura
  9    I,      XI    |        Poliarchum, licet in infesta fortuna, quaeris & amas. Ut ex Gelanoro
 10    I,      XI    |           Sed in ambiguo tuae domus fortuna est. Si fidem servabit,
 11    I,      XI    |          Quo autem miserrimum Regem fortuna adegit? A coniuratis & perduellibus
 12    I,      XI    |             minus se irasci, quod a fortuna illum plecti ad inimicorum
 13    I,     XII    |        habitu esse, ut si qua illic fortuna tulisset curiosos, in proximos
 14    I,    XIII    |          inquit, perversam rationem fortuna instituit, ut in multis
 15    I,    XIII    |       ratione compositum habent aut fortuna propitium, eosque praecipue
 16    I,    XIII    |            praeterit sit aequius de fortuna quam Regibus queri." Tum
 17    I,    XIII    |            plurimum erit, qua res & fortuna patietur, non neglegere
 18    I,    XIII    |            incuriosos felicitas aut fortuna superbos. Accedit quod procerum
 19    I,     XIV    |            amaverunt, adeo in summa fortuna non despicit, ut saepe eas
 20    I,     XIV    |              Adeo saepe temeritas & fortuna felicius iudicat, quam inter
 21    I,     XVI    |           senex & nunquam quietus a fortuna -- quid diceret faceretve?
 22    I,    XVII    |         saepe, ut solet, ulciscente Fortuna in egregio viro virtutis
 23    I,   XVIII    |         liberos relicturus. Ast ubi fortuna regnandi stirpe in una consenuit,
 24    I,     XIX    |             Poliarchum inclementior fortuna exciperet. Et tunc quidem
 25    I,      XX    |          non animo conveniebat haec fortuna! Iam quae oblectamenta fuerant,
 26   II,       I    |    praesidio erant & ne, si coeptis fortuna abfuisset, etiam intercideret
 27   II,      VI    |   illustrant. Eximiis vero amoribus fortuna intercedit ut ipso labore
 28   II,     VII    |             sive sua sedulitas sive fortuna nondum Meleandro propitia
 29   II,     VII    |      exsecutus nec a solertia nec a fortuna aberravit. Namque Timonides
 30   II,      IX    |             versarent. Viae ratio & fortuna haec fuit. A Rege dimissus
 31   II,      IX    |        quove euntem tetigisset haec fortuna: "Rhegium, inquit, patriam
 32   II,       X    |             nova consilia vocatus a fortuna se collegit. Profectionem
 33   II,       X    |        ceciderat, tanquam dubitante fortuna utrum tantae improbitatis
 34   II,      XI    |          vulnera ferro,~ ~Seu damam fortuna dedit seu fortius ira~ ~
 35   II,      XI    |            alios damno, scire an me fortuna absolverit." Nemo in regia
 36   II,    XIII    |      loquuntur, ecce tibi cumulante fortuna illius diei laetitiam. Hieroleander
 37   II,    XVII    |       nascenti affuerant volebat de fortuna quae viventi, quae morituro
 38   II,    XVII    |    vexaverit, tandem exitus mites & fortuna tua dignos gravissima voce
 39   II,    XVII    |        hauserunt lenitatem victuros fortuna ab iis dispari quos gravia &
 40   II,    XVII    |      manifesto es impudens. Nam cum fortuna infantis constet (ut vultis)
 41   II,    XVII    |           nihil mirum si nonnunquam fortuna vestram audaciam commendat &
 42   II,     XIX    |           classem contra promoveam, fortuna, navibus, copiis impar?
 43   II,      XX    |            sed tota regnorum suorum fortuna procedit in certamen, verius
 44   II,      XX    |            tenuit, donec iurgio cum fortuna restituto inter acerbos
 45   II,      XX    |              Quantillo56 momento se fortuna in diversissimas retulit
 46  III,       I    |        auspicium tuum subibo meaque fortuna, si quid in tuum corpus
 47  III,       I    |         antra; plerique qua metus & fortuna ferebat improvidi errabant.
 48  III,      II    |         laudes ullo facinore ullave fortuna corrumpere. Pulcherrima
 49  III,      IV    |              rursus peti possumus a fortuna. Quod si inter atrocitatem
 50  III,       V    |             ista abiverit) neglecta fortuna mihi & Argenidi curabit
 51  III,      IX    |              ut in tanto rerum motu fortuna monstravisset.) Ipsa sceleris
 52  III,       X    |            constitutam rem visa est fortuna promovere. Venit enim ad
 53  III,     XII    |          medicorum incerta consilia fortuna nobilitat exegêre incommodam
 54  III,     XII    |             si quid tale accideret, fortuna uteretur. Ecce autem commento
 55  III,     XII    |             cui adhuc posset nocere fortuna in aemulorum ruina decernit
 56  III,     XIV    |             regiis malis in privata fortuna laboramus. Reges sumus supplicibus
 57  III,      XV    |         haesêre in alio: ut, quando fortuna Siciliam negabat, irent
 58  III,      XV    |            debebimus. Sin malignior fortuna conatus everterit nostros,
 59  III,    XVII    |            enim: ego nec genere nec fortuna regiis nuptiis impar ab
 60  III,      XX    |        suavitas exuenda. Regum enim fortuna est ut nunc indignos & exosos
 61  III,     XXI    |         plurimarum aedium urbiumque fortuna est, praestantius volebant
 62  III,   XXIII    |       concordia iunget.~ ~Sed pacem Fortuna dabit. Venit illa52, globoque~ ~
 63  III,   XXIII    |     tertioque fecissent, subito dea Fortuna comparuit globo insidens,
 64  III,     XXV    |           ne in Lycogenem alium nos fortuna retulerit." Tum strictim
 65   IV,      IV    |      consilii utilitatem promovente fortuna, cum Meleander ipsi & Dunalbio
 66   IV,      IV    |          cessas, illo depulso alios fortuna inveniet, qui te nec suspiciones
 67   IV,      IV    |            bellum, sed vitae totius fortuna coniunxerit? Haud omiserim,
 68   IV,      IV    |       inquietis studiis ducem nulla fortuna obtulerit quam hunc ipsum
 69   IV,       V    |          emenda est? Sed non diu me fortuna ludibrio habebit. Decumanus
 70   IV,     VII    |             in peregrino hoc habitu Fortuna supplices agnoscat. Nam &
 71   IV,     VII    |    expectationem fefellit, continuo Fortuna vapulat. Exprobrant quod
 72   IV,     VII    |    supplicum pietate distribui, iam Fortuna certe non est, modo hoc
 73   IV,     VII    |     neglexisses? Si existimas, ergo Fortuna temeraria non est quae novit
 74   IV,     VII    |         favet. Id est, non est illa Fortuna quam populus facit. Sin
 75   IV,     VII    |          convenit cum populari illa Fortuna.~ ~7. "Vides ut Fortunam
 76   IV,     VII    |         egregie. Vade securus. Vade Fortuna nostra, id est deorum summo,
 77   IV,    VIII    |       Druidum carmina, quibus rerum fortuna nostrarum perennet. Neque
 78   IV,      IX    |            loquerer aut quae omnino fortuna mihi ad se viam praeiisset,
 79   IV,       X    |           hospes, consilia atrocior fortuna pervertit. Vix enim ab eo
 80   IV,      XI    |       honeste retineri puer potest, fortuna Aneroësto infesta illico
 81   IV,    XIII    |           obsidenti tandem dedit se fortuna. Ut apud nos de veteri more
 82   IV,    XVII    | cogitationes tuae a rerum nostrarum fortuna abhorreant, mi gnate, hinc
 83   IV,    XVII    |            novi quam non potes ulla fortuna aut peregrinatione exuisse.
 84   IV,    XVII    |         admoneret, quod necessarium fortuna obiecerat. Quod si non impetu
 85   IV,     XIX    |       consederant formido eadem aut fortuna quae classiariis fuit. Gelanorus,
 86   IV,     XIX    |            celebraverat in tenuiori fortuna). Statim Radirobani occurrit
 87   IV,     XIX    |     perierit, in paucis Radirobanis fortuna memorabilis fuit. Equo ille
 88   IV,      XX    |            cum fletu rogabant, quae fortuna quodve consilium eum a suis
 89   IV,    XXII    |     Poliarcho. Nemo erat qui non de fortuna partium decreturum illum
 90   IV,    XXII    |        turbo conferret. Sed ictibus fortuna tunc abfuit & equi quamquam
 91    V,       I    |     Poliarchum monebat ut clementer fortuna uteretur neu contemneret
 92    V,       I    |            Si qua Radirobanis nomen fortuna sub umbras~ ~Attulerat (
 93    V,       I    |         poscere Minos~ ~Quae saevae fortuna necis (proh triste superbis~ ~
 94    V,     III    |             quod tegi oporteat. Sed fortuna varia est, sed tempus, sed
 95    V,      IV    |      promissa Poliarchi? In ipso an fortuna tarditatis causa erat? Exierant
 96    V,       V    |          Galliae; quae deinde belli fortuna, quam varii sub brevissimo
 97    V,       V    |       fuisset, ut anceps aliquandiu fortuna, & victor haud perfunctorie
 98    V,     VII    |             licuit: "Si me, inquit, fortuna destituit morbo & furum
 99    V,     VII    |             litteris proficisci." O fortuna! Is ipse Phorbas erat, qui
100    V,     VII    |             si interim naves in nos fortuna propulerit, fortunae poenas
101    V,    VIII    |            dominae vestrae, si modo fortuna expectavit auxilium. Strenue
102    V,      XI    |           fortitudinis experimentum fortuna reliquerit. Primum vacuos
103    V,    XIII    |       Archombrotus vicissim ducente fortuna fecisset quod iuvaret Poliarchum.
104    V,    XIII    |       optimi Regis cura; quid in ea fortuna & aetate senserit sorte
105    V,    XIII    |           quem si stragi clementior fortuna subductum in illum diem
106    V,    XIII    |            optabat, bene de diis ac fortuna Poliarchum credere imperat,
107    V,     XIV    |             aspicio, quo me turbine fortuna everterit. Furore malorum
108    V,     XIV    |       omnino genueram; tertium olim fortuna tradiderat non infra liberorum
109    V,     XIV    |            placent, at in tanta tua fortuna servorum greges fore qui
110    V,      XV    |           in motu, quali tempore in fortuna est an praestet abesse an
111    V,     XIX    |        ignotus, prodigus sui, nec a fortuna nec ab hostibus tutus. Unde
112    V,      XX    |  restituerunt. Meam autem Argenidem fortuna non inferior Sardinia cum