bold = Main text
   Liber,  Caput     grey = Comment text

 1  ded             |       furia orbavit? An spes esset adeo efferum morem, qui multorum
 2    I,      II    |         mentionem iniicerent. Quae adeo fuit grata ut illi ab hoste
 3    I,     III    |           quos staret regnum: "Non adeo, inquit, fata despexêre
 4    I,      IV    |         interim Archombrotus, & et adeo unius diei amicitia valuerat,
 5    I,       V    |          operi apta fuerat, quippe adeo spissa ut qua stare illam
 6    I,      VI(15)|       purpura oneri non sit-nemini adeo indulgere ut ipse in partes &
 7    I,    VIII    |     Gelanoro, fictam domini mortem adeo veros nec occultos gemitus
 8    I,      XI    |            lui vel purgari iudicio adeo mos est; ut ipsum Martem
 9    I,    XIII    |        regiis aut in illis iacere. Adeo timida aut barbara felicium
10    I,    XIII    |       secum viros habere, quos non adeo crebros aetas haec protulit,
11    I,    XIII    |          Eruditorum vero praecipui adeo eminent, ut nisi imperitos
12    I,     XIV    |         autem, quia eum amaverunt, adeo in summa fortuna non despicit,
13    I,     XIV    |   erraverat furiosorum coniectura. Adeo saepe temeritas & fortuna
14    I,     XIV    |         nefas est violari. Quod si adeo sedet, iniuria immerentis
15    I,     XVI    |     patientia vivendi conciliavit. Adeo nihil est iniustius quam
16    I,   XVIII    |           praeteritorum reverentia adeo vivit in posteris, ut vel
17    I,   XVIII    |      recentis fortunae blandimenta adeo memorem sui futuram ut nunquam
18    I,      XX    | miserabilia in se lumina figentem, adeo ira & pietate accensa est,
19   II,      II    |           hunc in Regis discrimine adeo vilem sibi fuisse, iuvenem,
20   II,      VI    |     Poliarchi auctor regi fuisset, adeo ut interdum sumeret impetum
21   II,     VII    |     aerarii tempore emi praecepit, adeo illi aucta suspicio est
22   II,      IX    |        arenisque circumvallantibus adeo veluti fundata stetit ratis,
23   II,    XIII    |         invocatum saepe receperat, adeo comparatus in casus, seu
24   II,    XIII    |  impatientius mortem hanc tulerat, adeo ut in eius gratiam illa
25   II,     XIV    |         promittunt. Sed & finge te adeo efficacis prudentiae documenta
26   II,      XV    |         nec sociorum crimen, donec adeo Oloodemi patientiam vicit
27   II,      XV    |          cum litteras protulisset, adeo Epeirctanum populum movit
28   II,    XVII    |          inesset sideribus, quique adeo non se abdicarunt potestate
29   II,    XVII    |      vindices prodant. Non denique adeo mathematicos delirare ut
30   II,    XVII    |           vix aliud quam corriget. Adeo ut de infantis moribus vitaque
31   II,    XVII    |             nos partim agnoscimus. Adeo tamen frequenter erratis
32   II,    XVII    |        publicis regiisque negotiis adeo facilis tibi notitia, privatam
33   II,     XIX    |       nuptiarum Argenidis offensus adeo in Radirobanem Cleobulumque
34   II,      XX    |        Praebuêre certatim hospitia adeo omnis generis officiis55
35  III,      IV    |          vel patientia imperantium adeo in varios principes lapsa,
36  III,      VI    |          obiectis, quae crebra nec adeo invalida habemus ut primo
37  III,      VI    |         dubios traxerunt ad Regem, adeo ut quoties sibi postulant
38  III,      VI    |            Maxime nobilium stirpes adeo eiusmodi provinciarum Rectoribus
39  III,     VII    |        certe feci ne nesciret. Nec adeo inauspicatus vivo, ut in
40  III,       X    |         noctis memoriam confundor. Adeo spectaculi atrocitas prope
41  III,     XIV    |        ipsi in aliis. Ceteros enim adeo sua purpura occaecavit ut
42  III,     XIV    |            cum recte quid sapiunt, adeo fictos inveniunt & nimios
43  III,     XIV    |          Argenidem damnatis."~ ~7. Adeo Poliarchum haec oratio affecit
44  III,    XVII    |          fuit amare Argenidem quod adeo dissimulabat quicquid utraque
45  III,    XVIX    |           sermone & vestibus alium adeo ignoravit ut tanquam incognito &
46  III,    XVIX    |          Meleander falli potuerit. Adeo quicquid muliebre, quicquid
47  III,    XXII    |       constituis, vereor nominare) adeo numerum superant, ut pauciores
48  III,    XXII    |         dissidia aetatem tulerunt. Adeo isti in foro exerciti saepius
49  III,    XXII    |      turbide vel inique statuitis. Adeo non tempore, sed diligentia,
50  III,   XXIII    |          oratores convenerant, sed adeo omnis generis mortales implebant
51  III,   XXIII    |    ferretur Radirobanes eo tumultu adeo accensus ut proiectis ornamentis
52  III,     XXV    |            Meleander ab hac peste. Adeo cavet Radirobanem offendere,
53   IV,       I    |    frendens toto litore ferebatur, adeo inutili ad cetera sensu
54   IV,       I    |            tuos sustuli, te amicis adeo esse indignum. Veniam ab
55   IV,      II    |        obscure audebant indignari, adeo ut impetus iuvenilis in
56   IV,     III    |        Nunc accipite sanguinem non adeo suo crimine maculatum, ut
57   IV,       V    |          ab Archombroto metus, qui adeo felici ad nocendum successu
58   IV,     VII    |            nomine colimus, hospes, adeo vulgus ignorat ut mysterii
59   IV,    VIII    |              fortitudinis opinione adeo omnia potuit, ut illius
60   IV,    VIII    |        fraude quam times illudere. Adeo corpus infantis haud vulgari
61   IV,      IX    |        diligentia digne retulerim. Adeo laetitia, pietas, dolor,
62   IV,      XI    |     superstitiosum appellabis. Sed adeo certa fuit quae dormientem
63   IV,      XI    |       vultum, rursusque se erigens adeo nihil laetum ostendit, ut
64   IV,     XII    |        comitatus, quaeve custodia. Adeo denique despexerat iacentem
65   IV,     XII    |           adducere praecepit vultu adeo extra aegritudinem ficto,
66   IV,    XIII    |           admiratione aberam, quod adeo improviso mihi consilio
67   IV,    XIII    |          manum.' At Rex: " 'Non me adeo, fidissima coniunx, inimici
68   IV,   XIIII    |           mollioris sententiae non adeo timide aut enixe rogaremus&
69   IV,   XIIII    |             adhuc fere incognitum, adeo suos errores egregia fide
70   IV,   XIIII    |             Incaluerant factiones, adeo ut iam terra marique praesidia
71   IV,    XVII    |          Nam ut meam mentem scias, adeo interest ante coniugii sacra
72   IV,    XVII    |        orbitatem provocavit."~ ~7. Adeo haec laeta vox Hyanisbae &
73   IV,   XVIII    |      patientiam non comparaverunt. Adeo saepius in publicam peccat
74   IV,   XVIII    |       seque & pocula coronaverant, adeo ut sub noctem Gelanorus,
75   IV,     XIX    |            deinde sopor invaserat, adeo ut aegre deinde proprio
76   IV,     XIX    |            nuncupasse testamentum. Adeo non vincere modo sed & frui
77   IV,     XIX    |          in oculos fulgur impactum adeo eorum valentissimum turbavit,
78   IV,    XXII    |         viverent ab arena eripere, adeo ut tumultuosa auxilia Poliarchum
79    V,       V    |           loquentibus se praebere. Adeo omnes sensus rapuerat trepida
80    V,       V    |          certissimi gaudii sensum, adeo ut & Mauros & qui eum deducebant
81    V,     VII    |         ingentes divitias portare. Adeo memorem beneficii me dices.
82    V,       X    |         vanum promissa reciderent, adeo eius venia pugnare licebat
83    V,       X    |       gravamini vos fidere, quibus adeo certa sum intercessurum
84    V,      XI    |            periculosiora neglectum adeo magnis doloribus incensum
85    V,      XI    |        paene supra quam voluisset. Adeo enim fuit victoria in proclivi
86    V,      XI    |          suorum fecit Archombroto. Adeo Penatum & patriae caritas
87    V,    XIII    |     perplexae rei subita magnitudo adeo circumstantium voces licentiamque
88    V,     XIV    |            viam aegre moliti sunt. Adeo dum officio omnes certant,
89    V,     XIV    |            patientissimo silentio, adeo ut crederent multi haec
90    V,     XIV    |         omnia qui sagacius fecerit adeo famae plus comparat, ut
91    V,     XIV    |          11. Tam severam orationem adeo miti & composito vultu habuit
92    V,     XVI    |    incolumem atque victorem tenere adeo laetus ut non militia, non
93    V,     XVI    |     Poliarchum moliri. Illa nec se adeo Poliarchi consiliis mixtam
94    V,   XVIII    |  constitêre, tum Meleander iam non adeo pressa voce, ut circumstantium
95    V,     XIX    |   Obsequens dicto ivit & mirum est adeo placuisse, ut magnus Rex
96    V,      XX    |           ad Gallicam magnitudinem adeo expavêre ut Siculis principibus