Liber,  Caput

 1    I,    VIII|    Meleandrum fuisse legatos. Sed cur praecipitata ultio erat?
 2    I,    VIII|          praecipitata ultio erat? Cur dies non dicta Poliarcho?
 3    I,      IX|      revocat &: "O mater, inquit, cur a tantis doloribus vetas
 4    I,     XIV|        tumultu bene agi admonuit. Cur illa multitudo prius irascebatur
 5    I,     XIV|      Regem se duci pateretur. Nam cur mori placeret? Aut quod
 6    I,      XV|        sine praesagio mali coepit cur Archombrotus, cur Timoclea
 7    I,      XV|          coepit cur Archombrotus, cur Timoclea non adesset. Et
 8    I,      XV|            inquit, ô iuvenis, aut cur te Poliarchum esse assimulas?"
 9    I,      XV|       bellica laude praestantior. Cur non glorier visum esse me
10    I,    XVII|     turbine lacessita ingenia. At cur, inquis, sic mentes affectae
11    I,   XVIII|        vero optimates potiuntur. "Cur enim ex unius hominis libidine
12    I,   XVIII|     sapientia simillimus excipit. Cur regnandi unam hanc artem
13    I,      XX|         mortalia curant reguntve, cur non virtutibus pretium erat?
14    I,      XX|          virtutibus pretium erat? Cur nec a se nec a Poliarcho
15    I,      XX|           te principem meministi, cur non Poliarchum hic asseris?
16    I,      XX|          versus sic cogere.~ ~13. Cur fugis ô, sedesque tuas,
17   II,       I|      Meleandrum.~ ~7. Causa autem cur arcanis consiliis Timocleam
18   II,      II|        aurigae culpa contigerant, cur miser tam cruente mulctabatur?
19   II,      II|  mulctabatur? Sin noxam meruerat, cur non habita quaestione, non
20   II,     III|           si bellum vobis placet, cur auxilia vestra respuitis?
21   II,     III|         auxilia vestra respuitis? Cur ante discrimen frangitis
22   II,       V|           Siciliae incolas esset; cur nomina, cur studia, viresque
23   II,       V|        incolas esset; cur nomina, cur studia, viresque diversae?
24   II,      VI| familiarius salutavit, ignarumque cur hae ad se blanditiae essent
25   II,      VI|         esse ingratus. Explorabis cur ametur, aggredierisque eadem
26   II,    VIII|           Iovem est ista molitio. Cur noctu? Cur simul? Cur inscio
27   II,    VIII|          ista molitio. Cur noctu? Cur simul? Cur inscio Rege abitis?
28   II,    VIII|    molitio. Cur noctu? Cur simul? Cur inscio Rege abitis? Unde
29   II,      IX|          ad naufragium dimiserat? Cur ire -- aut cur solum --
30   II,      IX|         dimiserat? Cur ire -- aut cur solum -- passus esset tam
31   II,    XVII|      renuntiaturum promisit. "Sed cur privatae duntaxat fortunae
32   II,    XVII|    Praecipue Meleander sciscitari cur hospiti inclementer diceret.
33   II,    XVII|         prementis caeli conditio, cur uno effectu47 in omnes valiturum
34   II,    XVII|           in naufrago48 causa est cur venti se tollant, cur sui
35   II,    XVII|         est cur venti se tollant, cur sui oblitus gubernator infigat
36   II,    XVII|           ipsius fata perspicias? Cur nescisti me tibi hodie gravem
37   II,    XVII|           tibi hodie gravem fore? Cur non in experimentum artis
38   II,    XVII|           tu igitur illa ignores, cur te ista existimemus praenoscere?
39   II,    XVII|        notitia, privatam rem tuam cur eadem scientia non protinus
40   II,    XVII|      scientia non protinus auges? Cur praevisis rerum eventibus
41   II,   XVIII|          nec se facilius invenire cur ad se non scripserit Poliarchus
42   II,   XVIII|        scripserit Poliarchus quam cur scripserit ad Poliarchum
43   II,     XIX|           credere satis ausi. Nam cur Radirobanes illos sumptus,
44  III,     III|           Radirobane querebantur. Cur ille abesset aut heu miserae
45  III,      VI|          reliquis vota secernunt? Cur non provinciarum, non urbium,
46  III,    VIII|    salutem Selenissae. Si quaeris cur me ignores & ego te noverim,
47  III,    XIII|        inter tanta praesidia? Aut cur simulationi mallet quam
48  III,      XV|        Studet Regi Sardiniae. Nec cur aut quomodo mutata sit scio.
49  III,    XVIX|     Argenide ameris, nihil causae cur affinitas Regi non placeat.'
50  III,      XX|     contraria rursus egisset? Aut cur fefellisset spem quam pridie
51  III,      XX|         quam pridie ipsa fecerat? Cur non saltem ageret curam
52  III,     XXI|      deinde iurgio premit. " 'Nam cur, inquit, Radirobanem amare
53  III,    XXII|        irascitur.~ ~5. "Ne quaere cur tamdiu iudicibus placeat &
54  III,    XXIV|        Argenide non contenti? Nam cur tanto ambitu ad maris litus
55  III,    XXIV|         maris litus deducti sunt? Cur hic noctem rogantur expectare?"
56   IV,       I|        Sed nemini potes imponere. Cur te enim violari voluerim,
57   IV,     III| sollicitent. Nec deinde miraberis cur ante te Radirobanes ista
58   IV,     III|        Quod hoc nefas, ô matrona? Cur te tuosque perditum vadis?"
59   IV,     VII|        invidiam nihil relinquunt. Cur denique aras illi statuimus
60   IV,     VII|       inutilia credis haec sacra, cur supervacuo labore nihil
61   IV,    VIII|      opera dictus est confecisse. Cur non eodem exitu rapta Regina
62   IV,    VIII|            quod misero fatum, aut cur proiectus esset vultu tam
63   IV,       X|          Ignari quae tela sonent, cur turbidus aether~ ~Aestuet,
64   IV,   XIIII|    Arsidas inter cetera mirabatur cur non monuisset Argenis Poliarcho
65   IV,      XV|          tanto exercitu sublimis, cur generum aspernaretur Meleander?
66   IV,   XVIII|      civilium rerum momentis est. Cur autem id illis iuris sit &
67   IV,   XVIII|    homines gravissima censentur), cur tantum una haec impar indicendi
68   IV,   XVIII|       Unde origo discriminis? Aut cur Reges agnoscant populi fasces,
69    V,      II|      solertiamque, mi Arsida. Sed cur nobis in patriam te comitem
70    V,      II|     cedebat ardentiusque agitabat cur matri placeret tamdiu se
71    V,      II|     Mauritania vero Siciliae. Nam cur ante hoc bellum nuptias
72    V,      IV|           quid Arsidas morabatur? Cur non procedebant promissa
73    V,      IV|          dignus amari, Poliarche! Cur ego te vidi? Cur etiam una
74    V,      IV|       Poliarche! Cur ego te vidi? Cur etiam una placui quam multiplici
75    V,     VII|          aegritudinem mihi facit. Cur enim lateret, praesertim
76    V,      IX|          offensi, quamquam ignari cur Archombrotus hostis esse
77    V,       X|           domo mecastor & filium. Cur, te ad naves aut castra
78    V,       X|        peccasset in Argenidem aut cur Selenissa periisset. De
79    V,       X|         causae videbatur Timonidi cur tegeret non secretam aut
80    V,     XII|       agamus in isto secessu quam cur in eum convenerimus, & praeterea
81    V,     XIV|     confessus exegit ab Aneroësto cur patria excessisset, cur
82    V,     XIV|           cur patria excessisset, cur latere, cur squalere sic
83    V,     XIV|          excessisset, cur latere, cur squalere sic vellet. Tum
84    V,     XIV|         tandem deos experiri. Nam cur patriam amarem, tot meorum
85    V,     XIV|  solitaria sanctitate senesceret? Cur igitur maiorem hanc palmam
86    V,     XVI|           cogitationibus vexavit. Cur scilicet Gobryam praemisisset
87    V,     XVI|          praemisisset Poliarchus, cur cum tanta ipse classe discessisset
88    V,     XVI|    Sicilia erit." Quaesiit postea cur Archombrotus Rex Sardiniae
89    V,     XIX|      Archombrotum respexit. "Quem cur tamdiu ignorarim, cur nunc
90    V,     XIX|        Quem cur tamdiu ignorarim, cur nunc demum agnoverim, operae