Liber,  Caput

 1    I,      II|       sacris. At non tanta haec in deos pietas bellum removit. Nam
 2    I,      IX|     arbitrium penes se fecit & per deos deasque, sed praecipue per
 3    I,       X|         animo esse iubet: annuisse deos votis; restitueret placidis
 4    I,    XVII|            se esse Poliarchum? Hic deos non esse, hic omnia esse
 5    I,    XVII|           non esse, hic omnia esse deos, aut nihil voluptate pretiosius,
 6    I,    XVII|     Postero die, in fano Palladis, deos testes reconciliationis
 7    I,      XX|        Iugulisque suffossis fata & deos in extis credebant deprendere.
 8    I,      XX|        pietatem violare redibat ad deos, stupensque & inter mutos
 9    I,      XX|         legitimis verbis ad munera deos vocaret. At illa magis magisque
10   II,     III|            erit. Nec aut famam aut deos, si te de istis hostibus
11   II,      IV|         mittere tela,~ ~Et satiare deos, & morte reposcere vitam.~ ~
12   II,       V|             commodus hominibus, in deos liberalis, eiusmodi pietate
13   II,     VII|            vires in expedito sunt. Deos coeptorum auspices habeo.
14   II,       X|          portarentur: irasci maris deos, & saepe viventibus periculi
15   II,     XIV|         quae facies timeant, & qui deos non curant, qui spe, scelere,
16   II,      XV|            Illa prosperis victimis deos adventum Gelanori comprobasse
17   II,      XV|          ciere Lycogenem; venerari Deos Manes ut hostes ad peiora
18   II,     XVI|              in orbem ipse se egit deos appellaturus. Adessent melioribus
19   II,    XVII|           Amplius thura non perdo. Deos nec timeo nec ambio, si
20   II,    XVII|            amentiam non dico, quae deos hominesque una captivitate
21   II,      XX|           in prima arena adorasset deos Siciliae, Meleander illi
22   II,      XX|            dolere inciperet et: "O deos, inquit, ultores! Tu enim
23   II,     XXI|            sollicitudo: adesse iam deos violatae ultores maiestatis, &
24   II,    XXII|            non viribus opus; ipsos deos, ipsa pro Regibus elementa
25   II,    XXII|         etiam repetebant facili in deos inter convivia pietate.
26  III,      II|    fideique servatae gratias egit. Deos quidem virtutemque & consciam
27  III,     III|    spectaculum invocabat laetitiae deos. Currum omnibus maiestatis &
28  III,     III|       plaususque exciperent; illis deos, illis fortunam pugnavisse;
29  III,     III|    omiserant; sed nuptiales passim deos, Hymenaeumque, & Iunonem, &
30  III,     III|             inculti operis veteres deos, coronas alii, omnes ignem
31  III,      IV|      mehercule ipso malo remedium. Deos & fata spero, postquam sumus
32  III,     VII|         purpuram meam dedeceam. An deos expectat & in Archombroto
33  III,    VIII|           superos quos relinquebat deos, per inferos quos adibat,
34  III,    VIII|             super meo casu consuli deos petit: nec alium certiora
35  III,      XI|        omnis~ ~Ora soli, faciesque deos satis una faventes.~ ~Tu
36  III,      XI|          aut propitios aut tristes deos esse. Satis autem eam lucem
37  III,   XVIII|         grandibus & insuetis rebus deos auctores facere, & superstitionem
38  III,   XVIII|            praeterea Siciliae erat deos ipsos pugnasse pro Regibus.
39  III,     XXI| verborumque constantiam, ne iratos deos habeat quorum numinibus
40  III,   XXIII|       luget~ ~In plures heu! lapsa deos. Hinc Iuppiter instat;~ ~
41  III,   XXIII|          tui de litore ponti~ ~Ure deos. Placidis mediam60 te tollet
42   IV,     III|         aut addere potui, opto ego deos manes mihi tam saevos quam
43   IV,     III|          adhuc absentem aut pelagi deos orantium ferebantur ad litora.
44   IV,       V|      oblata suspiciens incertum an deos an Regem veneraretur, ad
45   IV,     VII|           orationem. Absit haec in deos contumelia, quos irrito
46   IV,    VIII|         affata est: " 'Per patrios deos sine te exorari ut mihi
47   IV,      IX|    veneratione exhorrui & breviter deos precatus ut suis donis faverent,
48   IV,       X|     pulsabat. Tum praesides gentis deos tacite veneratus, ut adessent
49   IV,     XII|        sceptrum succedant. Nam per deos deasque quotquot appellari
50   IV,     XII|         indolem dignam maioribus & deos sua cura prolixius quam
51   IV,    XIII|       mutuo intuebantur. Deinde hi deos vocabant, alii mittebant
52   IV,    XIII|     quisque dolebant aut vovebant. Deos etiam arbitros pugnae plerique
53   IV,   XIIII|           in Galliam, sed auspices deos hunc illi exercitum ad ea
54   IV,     XVI|  Poliarchum quam praesides Africae deos advenisse arbitraretur.
55   IV,     XVI|      vicinia esse; non posse falli deos; sed nec abesse humana praesidia,
56   IV,    XVII|     tanquam matrem & filium uno ad deos voto coniungerent. Dispositi
57   IV,      XX|             barbaram devotionem in deos territa Hyanisbe usurpabat,
58   IV,     XXI|         inquit, apud nos quam apud Deos Manes cenaveris. Nec ingere
59   IV,     XXI|           nam & tellurem & inferos deos recussasse victoriae pretium
60    V,       I|           tanquam victos Sardiniae deos, aut etiam suos duriori
61    V,      II|      Archombrotum, eique propitios deos & brevem in Siciliam reditum
62    V,     VII|    cubiculum Phorbas quod secundum deos potissimum timere debuerat,
63    V,      IX|         primum in arenam exsiluit, deos patrios telluremque & auras
64    V,      IX|          modo non volumus. Imus ad deos oratum, ut hic dies tibi
65    V,      IX|         Poliarchus adiecit quam se deos quos adibat Regina ei propitios
66    V,      IX|            nunc tantum per patrios deos &, si tibi viles sunt quia
67    V,       X|            Atqui, refert Hyanisbe, deos spero intra id biduum compositis
68    V,       X|           suffituum obtexit breves deos, his diris Regina se obstrinxit. "
69    V,      XI|      Sardorum animos prona in suos deos veneratione captaturus templum
70    V,     XII|          iubebo cumulari." At illi deos gratiam habituros retulerunt;
71    V,     XII|            nisi incauta maiorum in deos liberalitas avaritiae suae
72    V,     XII|            esse ex quo labentem in deos pietatem hoc crudo vitae
73    V,     XII|            quaesiise Sardiniam; id deos annuisse ne utrique amplius
74    V,    XIII|          sibi tunc demum propitios deos vitamque sine exceptione
75    V,    XIII|       gentibus esse illustrem. Ego deos, Antistes, tua opera exoratos
76    V,    XIII|      Igitur, ut amicum, liceat per deos exorare, ut abire me sinas
77    V,     XIV|        humanis tot cladibus tandem deos experiri. Nam cur patriam
78    V,     XIV|      gaudio refectus saepiusque ad deos votis & luminibus rediens
79    V,     XIV|     Archombrotus Aneroësto reperto deos faventes suamque victoriam
80    V,     XIV|     negavit ita de se meritos esse deos ut ab illorum familia abiret;
81    V,     XIV|        suspicionem ignaviae timere deos licet.~ ~7. "Sed ut pressius
82    V,     XIV|        animi simplex ac hilaris in deos propensio, quae haec omnia
83    V,     XIV|      temperare illorum audaciam in deos, numinumque in mortales
84    V,     XIV|       exercitibus, fili, propitios deos paret?"~ ~11. Tam severam
85    V,     XIV|      possum inire cui plus timeam, deos veneror ut mandata mea neuter
86    V,      XV|     procellis.~ ~Europae Libyaeque deos cerno aequore toto~ ~Omnia
87    V,    XVII|              populo plenum tanquam deos ea pompa adveheret. Sed
88    V,     XIX|         quidem simulata pietate in deos externos, quasi eorum templa
89    V,      XX|            in quam producti estis, deos celant ne illi vobis invideant.