bold = Main text
   Liber,  Caput     grey = Comment text

 1    I,      II    |   fefellit pro amico. Dumque Rex animum curis exoneratum otio pascit,
 2    I,      II    |          tamen ad pacis consilia animum adiecit. Nec victoriae suae
 3    I,     III    |         quo campo, quo telo suum animum & virtutem approbaret Meleandro?
 4    I,     III    |         enim, praeter virtutem & animum, nihil ad tantarum nuptiarum
 5    I,      VI(15)|          familiaritate reficiunt animum in veteris consuetudinis
 6    I,      IX    |     ancillae vox ingenti tumultu animum omniaque praecordia concussit.
 7    I,      IX    |       cecideris, per tuum vulnus animum efflabit. Mitte qui certiora
 8    I,       X    |          X~ ~1. Adhuc colligebat animum & in laetius ora fingebat,
 9    I,       X    |        princeps) maceratum curis animum nonnihil refecturus. Reliquum
10    I,    XIII    |   Arsidae eliciebat ad imbuendum animum seu agebat Regum causam,
11    I,    XIII    |     virtutis familia, dispensant animum principis -- interdum nescientis! --
12    I,     XIV    |     inter negotia eductus laetum animum rebusque maturum disciplinis
13    I,     XIV    |         advoluta Timoclea elatum animum multo gemitu frangebat.
14    I,      XV    |  promitteret; servarent ad omnia animum atque manus, quae praeterquam
15    I,     XVI    |       eorum quibus hic imbuendum animum trado." Tum Rex: "Immo expecta
16    I,    XVII    |      silentio in incertos exitus animum intendunt, Eurymedes suspensis
17    I,    XVII    |       praeterea veluti intingunt animum, non aliter quam per vehementius
18    I,      XX    |         levior metus repugnantem animum lente subibat, ne sacramenta
19    I,      XX    |         vultusque atque verba ad animum secreta cogitatione arcessere?
20    I,      XX    |      minus capiebat eo frigidior animum metus incesserat. At Argenis,
21   II,       I    |        inimicis. Accendebat eius animum, praeter facinora Lycogenis
22   II,      IV    |        usus. Inter cetera subiit animum frontis vocisque mutatio
23   II,      IV    | Argenidis speciem fortunamque ad animum revocat suum, felicemque
24   II,      VI    | sententiam coëgisset reluctantem animum, ad Meleandrum redit. Ibique
25   II,      IX    |    variis cogitationibus miscens animum proximi luctus ignarum.
26   II,       X    |          nox per insana commenta animum deduxit23.~ ~10. Varia agitanti
27   II,      XI    |       nubibus fractus delectabat animum mutatione conspectus & propinquam
28   II,      XI    |           Regina, parum, inquit, animum tuum tangunt quae pessimi
29   II,     XIV    |         ipsaque Aldina acceperat animum tangere & maiori omine implere
30   II,     XIV    |     Nescioquo grandi tumultu dii animum meum implent abominari inquieta
31   II,    XVII    |          vitia abiicere cogitem, animum ad virtutes appellere --
32   II,    XVII    |   accusatione turbatus, collegit animum similisque eam rixam contemnenti:
33   II,    XVII    |         vulgarius quam sapientis animum, expertem servitutis, ipsis
34   II,     XXI    |           nunc Praefectis spem & animum fronte, verbis, habituque
35  III,       I    |        ultimis consiliis aperire animum coepit: inclinatam rem,
36  III,       I    |      inter ipsum pugnae ardorem, animum sumpsit ad facinus supra
37  III,      II    |         esset ausa, in contraria animum rapiebat. Satis sibi dolorum &
38  III,     III    |        lubentes futuri principis animum per hos iocos lacessisse.
39  III,     III    |       supervacuis cogitationibus animum, & in limine virginis stabat
40  III,     III    |  litigiosa felicitate, non secus animum ad amandum quam antea ad
41  III,      IV    |      parabat, obnoxium Meleandri animum fecit: "Quamdiu, inquit,
42  III,       V    |       alium agerem, inquit, eius animum meis votis pararem, optime
43  III,       V    |          nec praeparatum puellae animum illa novitate pulsasset.
44  III,     VII    |      crescenti suffectura, simul animum prohibitura ab inutili dolore
45  III,      IX    |    regiae famulari.' Concutiebat animum meum tam indigna calamitas.
46  III,      IX    |            Vide, inquit, ut hunc animum in Theocrinem serves. Eget
47  III,      XI    |       tunc oxosa. Quae etiam, ut animum tegeret seria laetitia perturbatum,
48  III,     XII    |       vetuerat, nempe iniquiorem animum Meleandri. De Archombroto
49  III,      XV    |  consentiens Argenis reluctantem animum & damnantem hunc impetum
50  III,     XVI    |   Theocrine, novus clamor illius animum percussit. Nam altera pars
51  III,    XVII    |       coetu convenerant. Collige animum tuum. Nam quae a me, Rex,
52  III,    XVIX    | iniicienti? Non exoneravit Regis animum absurda pietate? Tulit denique
53  III,      XX    |      venerat expugnatum virginis animum esse. Expalluit etiam Selenissa,
54  III,      XX    |        Argenidem. Quid enim eius animum in contraria rursus egisset?
55  III,     XXI    |        ergo cohibere Radirobanes animum coepit. Illum sine satellitio
56   IV,       I    |          discorde tumultu raptum animum spargebat in diversa. Nunc
57   IV,      II    |      tamen ut solertissima erat, animum subito revocavit ut hic
58   IV,     III    |        Selenissa. Virtus fuisset animum a scelere cohibere. Nunc
59   IV,     III    |          praetextu alio explebit animum, merito meo & filiae questibus
60   IV,      IV    |      Eurymedem translata ad alia animum adiicit. Supra omnia de
61   IV,       V    |           Quid regia mea? Aut ut animum, qualis tuus est, verius
62   IV,       V    |        aliquid validius fuit quo animum meum caperes: facti mores
63   IV,     VII    |         dea explicuit, affersque animum nova beneficia promeriturum,
64   IV,    VIII    |         ipsa nihil formidolosius animum tetigisse quam ne infantium
65   IV,     XII    |       sedecim annis vixerat, cum animum illi ac vires maturavisse
66   IV,     XVI    |     essent haud nescius, Reginae animum dulcissimis allevabat sermonibus,
67   IV,     XVI    |   Mauritaniam causae redibant in animum & ad illas praeterea visae
68   IV,     XIX    |          aut vires Poliarchi aut animum aequabat, quamvis & Radirobanes
69    V,       I    |   beneficium. Nemo tamen Reginae animum aequabat. Caelesti Punicae
70    V,      II    |      occupanda facile impulerunt animum ad armorum consilia. Ergo
71    V,      IV    |   secessit tanquam acquieturus & animum lacessentibus curis aperuit.
72    V,       V    |      nisi forte nondum explicuit animum suum, & primo congressu
73    V,      IX    |        processit. Maior tumultus animum agebat quam qui durare posset
74    V,       X    |     poterat, simplicem Argenidis animum molestis & inutilibus fabulis
75    V,     XIV    |          crederent multi haec ad animum pervenire gaudentem expugnari.
76    V,     XIV    |     caelestis irae timor tetigit animum, nihil illi antiquius esse
77    V,     XIV    |    aviditas. Fraudibus appetitus animum antea forte insontem, ne
78    V,      XV    |          cogitationibus virginis animum placabat Radirobanes caesus,
79    V,      XV    |            Inter haec oblectabat animum suum victoriae magnitudine
80    V,     XVI    |          in secreto conclavi diu animum variis cogitationibus vexavit.
81    V,     XVI    |         voluptate perfudit Regis animum, nunc extollendo fidem Argenidis &
82    V,     XIX    |         regnandi ad te profectus animum suum formaret ex tuo. Et