bold = Main text
   Liber,  Caput     grey = Comment text

 1    I,       I    |         Poliarchi ignorasse. Sed fortunae beneficium debebo, si qualem
 2    I,      IV    |  concubio recedam in agros, meae fortunae contagione tuas aedes liberaturus."~ ~
 3    I,      VI    |      isti Lydi, & (haud absimile fortunae ludibrium) par aliud coniugum
 4    I,      VI(15)|        Immo, refert Timoclea, in fortunae illa fuga vix aut principes
 5    I,      VI(15)|     quoties sua culpa fugam sibi fortunae admovent, serius, si saperent,
 6    I,      VI(15)|    quamquam circumfluentes omnis fortunae muneribus, tamen dominum
 7    I,      VI(15)|     sensu fruuntur laetae quidem fortunae sed modicae, & veluti fragiliores
 8    I,      VI    |          salute nobilitaveris! O Fortunae vim, quae saepissime facit
 9    I,     VII    |     gemmas & et modicum auri, ne fortunae omnia in absentem licerent.
10    I,     VII    |          timebantur, aliquo ludo fortunae tunc potissimum seduli cum
11    I,       X    |       accipere, sed nec recusare fortunae. Inter utrumque ambiguo;
12    I,    XIII    |    abominari dixit tam protervam fortunae licentiam. Ceterum, nihil
13    I,     XVI    |     Vicit, inquit, nostras artes Fortunae malignitas. Actum est, Domina,
14    I,     XVI    |      locus nec ratio erat. Omnia fortunae credi oportuit. Iam enim
15    I,    XVII    |       commotus est, quam praeter fortunae iniurias nec sufficiens
16    I,   XVIII    |        novi regis inter recentis fortunae blandimenta adeo memorem
17   II,       I    |         quam pridem quae utrique fortunae conveniebant dissimulata
18   II,      IV    |       solus sum, cuius genus aut fortunae ex illa quam subii dissimulationis
19   II,    XVII    |        Sed cur privatae duntaxat fortunae mortales sollicitant, inquit,
20   II,     XIX    |     pernoscenda, primus mitioris fortunae auspicium accepit. In lembo
21   II,     XIX    |     Varia illi censebant, tantae fortunae nec diffidere nec credere
22   II,      XX    |        Ictus ex merito Lycogenes fortunae recedentis praesagiis tamen
23  III,     III    |       infeliciter amaverit. Quid fortunae manus damus? Mors ultimum
24  III,      IV    |        esse potius videatur quam fortunae. Foedera, leges, pacta cum
25  III,     VII    |   existima, Selenissa, & pignora fortunae maioris. Ne vero tuam sortem
26  III,    VIII    |         sed vultus in tristioris fortunae specimen deiectus. Ego potissimum
27  III,    VIII    |          matrona, cerne, patriae fortunae reliquias, si fata in patria
28  III,      XI    |         autem eam lucem habuisse fortunae. Ferendum si quid grave
29  III,     XII    |     intutum Poliarcho provocatae fortunae caput obiicere inter tot
30  III,     XII    |      discrimina omnia speciesque fortunae terribiles, ubi Argenidem
31  III,     XII    |         Arsidam se in pelagi ora fortunae varietate lassatum in utramlibet
32  III,    XVIX    |        indignabar eo processisse fortunae ludibrium. Sed non impune
33  III,    XVIX    |        comitatu aut ceteris meae fortunae indiciis, cetera facile
34  III,      XX    |      pacem & bella ex temporum & fortunae aestimare ingenio. At tu
35  III,   XXIII    |          demisêre. Iupiter in eo Fortunae sinu fulmen invenit trisulcum
36  III,     XXV    |        Litet Sicilia illius diei fortunae. Quantum praeclari sanguinis
37   IV,      IV    |        despici; sedere te veluti fortunae ceterorum Regum arbitrum,
38   IV,      IV    |        illae cohortes, tot omnis fortunae homines, quibus tela ultro
39   IV,      IV    | dulcissimum votum. Sed quem illi fortunae deligeret? Nemo in vicinis
40   IV,       V    |      concedendum est famae neque fortunae nimis. Ex tui animi sententia,
41   IV,      VI    |         prominet, oppidum templo Fortunae celebre, quod illic multae
42   IV,     VII    |     templum in litore erat, quod Fortunae maiores sacraverant. Id
43   IV,     VII    |         hostiis delige quas scis Fortunae gratissimas." Simul dexteram
44   IV,     VII    |         est.~ ~5. "Quid sit quod Fortunae nomine colimus, hospes,
45   IV,     VII    |      liquida habet, est hoc quod Fortunae nomine philosophi colimus,
46   IV,    VIII    |   crastino sacrificio se suosque Fortunae commendatura, & deducente
47   IV,    VIII    |       principem vidisse etiam in fortunae beneficiis numerabis." Noverat
48   IV,    XIII    |        manibus taciti mirabantur fortunae ingenium. Ita enim Regina
49   IV,    XIII    |   universa contio consensit huic fortunae. Soli Commindorigis clientes,
50   IV,   XIIII    |   minores laetitia vix diis, vix fortunae, vix oculis credebamus.
51   IV,   XIIII    |         humilioris quam fingebat fortunae simulatio. Poliarchum aiebat
52   IV,      XV    |       Arsidas omnium immanissime fortunae maledicebat, quod deiectus
53   IV,     XVI    |          virtuti felicibus, quod fortunae est, & frustratos impetus
54   IV,    XVII    |      hymenaeo instare docuerunt. Fortunae gratulor & virtutibus tuis,
55   IV,   XVIII    |         ignarus in bellis nullum fortunae tempus dandum, quo ipsa
56   IV,     XIX    |         vel odio, sed partitione fortunae habebant quibus vitam eriperent.~ ~
57   IV,     XIX    |     omnino tot erant) fusam esse fortunae ludibrium fuit. Quo probatum
58   IV,     XIX    |      dubitat, dum furiosis votis fortunae maledicit, interim periculum
59   IV,      XX    |          iussit statui, ad omnes fortunae articulos intentus, si qui
60   IV,      XX    |      diis agunt aut Regi tanquam fortunae fatorumque victori adulantur,
61    V,       I    |     regnis, meque inter amicae~ ~Fortunae obsequia & primaevi sanguinis
62    V,      II    |       Argenis rursus turbulentae fortunae ludos instauraverant.~ ~
63    V,      IV    |        ne tibi potius irata quam fortunae, in culpam fatorum te transcribam?
64    V,     VII    |         omnia Arsidas ad incerta fortunae corpori suo applicita servabat.
65    V,     VII    |          nos fortuna propulerit, fortunae poenas dabis.'~ ~6. "Cum
66    V,     VII    |   Poliarchum; quo loco sunt meae fortunae significa. Non ille talentis
67    V,    VIII    |     domesticorum mentes esse aut fortunae iniurias." Tum Poliarchus: "
68    V,      IX    |        solatio? Sed multo acrius fortunae diisque omnibus irascebatur
69    V,       X    |  monstravit Poliarchum tenuioris fortunae specie diu in Sicilia fuisse, &
70    V,      XI    |          fuga dilapsis ipse usus fortunae impetu ad praecipuas arces
71    V,     XII    |            Multum, inquit, debeo fortunae, ô Iovis sacerdotes, quae
72    V,     XIV    |   validissimae gentes mihi omnis fortunae societatem promiserant.
73    V,     XIV    |         me accedam: quoties ipsa fortunae negotiorumque malignitas
74    V,     XIV    |     virtutis freno regere nimiae fortunae & exerrare conantis libidinem.
75    V,     XIV    |          tam sibi propitius quam fortunae iratus (quia forte non spes
76    V,   XVIII    |          Poliarchus, qui in tali fortunae ludo cunctabatur credere
77    V,     XIX    |     effecturum si omitteret suae fortunae insignia nec pro matre me