bold = Main text
   Liber,  Caput    grey = Comment text

 1 Orth            |               Editionum orthographia multum variatur. Haec est orthographia
 2    I,      VI   |          Timoclea. "Scis igitur quam multum peccaverint: ipse quidem
 3    I,      VI   |           isthic latuerint." Et haud multum inde progressa magni ambitus
 4    I,     VII   |            plurimum sibi ignoti. Nec multum de bonis laborabat, assuetus
 5    I,    VIII   |              gemitus invenire. Neque multum Timonides processerat, cum
 6    I,    VIII   |     efferatus ita loqui non timuit: "Multum est, Domine, quod gratulemur
 7    I,      XV   |              quem mittebat Timoclea, multum Arsidam oravit ut ad Argenidem
 8    I,    XVII   |          illos videbatur potissimus, multum suae fidei imputabat, quod
 9    I,   XVIII   |              ab arte regnandi abesse multum potest. Ille viribus suis
10    I,     XIX   | sollicitudinis affectum impendebant. Multum erat ad amorem beneficium
11    I,      XX   |             maturari: tempus enim in multum diei procedere; dandum sibi &
12    I,      XX   |           Ipse excusavit risu casum: multum enim se telluri debere,
13   II,       V(8)|            quae semper Hyperephaniis multum accessit. Pace, otio, regni
14   II,      VI   |              nimio nec securo gaudio multum animi incertus ita denique
15   II,     VII   |            armilla abstinuisset, tum multum Lycogeni debiturum de periculo
16   II,    VIII   |             lege in eos agendum est. Multum Lycogenis viribus decedet,
17   II,      IX   |             ingeminabat. Cumque post multum lacrimarum Timonides rogaret
18   II,     XII   |            consumpsit cum Regina non multum absimili omnium in se cultu
19   II,     XII   |        assuetus neque emi muneribus, multum laudata Reginae comitate,
20   II,     XVI   |         Meleander subitis delectibus multum militum effecit. Epeircte
21   II,    XVII   |            quod superfuit lucis haud multum dispari curae dedit. Quidam
22   II,    XVII   |              ac ceu Iovem se faciat, multum sibi censebit te debere
23   II,    XVII   |             imperio esse. Itaque non multum repugnem si coniicias eos
24   II,    XVII   |      imprudens tangit metam, sic dum multum & passim, Chaldaee, mentimini,
25   II,   XVIII   |   taciturnitatis fidem sciamque quam multum fefelleris. Apud eum quid
26  III,       I   |            nihil fallens conscientia multum ipsis commendabat nobiliorem
27  III,       I   |           Sed Archombrotus, quamquam multum inter turbam & ictus anhelabat,
28  III,      IV   |          consulas sceptro, vide quam multum coalescat illorum in vos
29  III,       V   |          opes. Ac ne virginem quidem multum intuebantur alterno inter
30  III,       V   |         hodie efficiam ut scias quam multum de vultu illius tibi fata
31  III,      VI   |           consilia atque vires, tibi multum debebunt. Nam & defungentur
32  III,    VIII   |            vota exciderint. Illa non multum deam morata nec speculum
33  III,    VIII   |             ille omisit quaestionem. Multum enim scire intererat an
34  III,      XI   |           solam quaero. Et te quoque multum existimem proci illius taedio
35  III,     XIV   |        ceteris aberat, onerati oculi multum mihi tremuerint. Videbam
36  III,      XV   |              in meis periculis? Quam multum doluisti? Quam saepe accusavisti
37  III,    XVII   |       admissus sum. Sed excusationis multum est quod inter vos tamdiu
38  III,    XVII   |           noctis usurus iam forsitan multum viae processisset. Primumque
39  III,    XVIX   |          patuisset, nec deberes mihi multum nisi te praeferrem illi
40  III,    XVIX   |           improvisa) cunctata quidem multum ausa sic loqui: " 'Testes
41  III,     XXI   |      affinitatem timide negat."~ ~3. Multum miratus Virtiganes tantae
42  III,     XXI   |              utrique daturus. Quo in multum diei protracto, triremis
43  III,     XXV   |              Virtiganes), tamen haud multum a vero timidissima cogitatione
44   IV,     III   |            porrecto ipse capulus non multum emineret ex vulnere. Exclamavit
45   IV,     III   |           Eurymede acceperat refert, multum quoque exaggerata violentia
46   IV,    VIII   |         illius nomine ipse regnaret, multum Timandra indignante quae
47   IV,      IX   |          unum distulit operam meam & multum tibi debebo, quisquis es,
48   IV,      IX   |             dubia verba pendente: " 'Multum est, inquam, quod de uxore
49   IV,     XII   |           regium nomen, quippe ratus multum sibi decessurum invidiae,
50   IV,    XIII   |              inspexit in poetam. Nec multum abnuentem exoravit ut addito
51   IV,   XIIII   |       Gobryas deinde urgebat, coepit multum flagitare ut celeri navigio
52   IV,    XVII   |            Asiae tractus, qua Martia multum~ ~Frangitur, & blando lascivit
53   IV,   XVIII   |              Scio, retulit Hyanisbe, multum mihi prolique accessurum
54   IV,     XIX   |        eriperent.~ ~5. Iam sanguinis multum erat, cum Fatis adhuc plurium
55   IV,     XIX   |            inter humeros nec a globo multum dispar, nisi qua proboscis
56   IV,     XIX   |            Poliarchi militibus esse. Multum ad fraudem iuvit quod initio
57   IV,     XXI   |                ex adverso Sardi haud multum cunctati missilibus simulatione
58   IV,    XXII   |         dignitati & irae suae parem, multum quoque inclamitans ut si
59    V,       I   |          adesse ac videre sustinuit. Multum cruoris effluxerat (nam &
60    V,       I   |             in thalamum suum. Necdum multum somni ceperat cum principum
61    V,       I   |             Manes?~ ~Vivet & humanas multum dignabitur oras~ ~Sceptrigerûm
62    V,       I   |              artusque manusque,~ ~Et multum ambrosiae venis cessantibus
63    V,     XII   |     negotiorum causa esset exorsus: "Multum, inquit, debeo fortunae,
64    V,     XIV   |              repellere. Mirantique & multum obtestanti Poliarcho ut
65    V,      XV   |          inimicitiarum quidem causam multum Arsidas dissimulabat, quas
66    V,   XVIII   |       vindicaverit a peiratis. Neque multum ex epistola Meleander legerat
67    V,     XIX   |            contione dissereret.~ ~3. Multum noctis processerat cum a