Liber,  Caput

 1    I,    VIII|          atrox fama dimanavit in milites, neque aegre credebatur.
 2    I,      XX|      larvam qui in statione sunt milites forte excuterent. Pergam
 3    I,      XX|        erant ad latera. Ab illis milites ad testitudinem templi porrexerant
 4    I,      XX|    sacris ambitum aegre oppositi milites tuebantur. Sed pro monstro
 5   II,     III|   sollicitatas urbes; descriptos milites paene sub signis esse. Quid
 6   II,       V|         eos imperii esse? Urbes, milites, portus, tantumque non totas
 7   II,      XI|        sedilia & lapideas mensas milites custodesque extulerant.
 8   II,     XVI|       rapuerat. Etiam ne in suos milites labes inserperet, placuit
 9   II,     XVI|          sub Epeirctes radicibus milites tendebant) & inde cum tribunis
10   II,     XVI|      labore constaret. Post haec milites gestu inani & hastis ex
11   II,   XVIII|          parabat, obiecti a Rege milites prohibebant. At ille ne
12   II,   XVIII|   nuntiare in patriam, cogi inde milites, traduci exercitum. Praeceps
13   II,      XX|          posse effecimus. Ite ad milites & ad praedam vocate prope
14   II,      XX|          in transtris ornaverat. Milites armorum & sagulorum pretiosissima
15   II,      XX|      octo milia gravis armaturae milites advexi, funditores & sagittarios
16   II,      XX|        spectandos cohortandosque milites ambo in equis ad forum processêre.
17   II,      XX|          valloque quod Meleandri milites praebuerunt aucta castra
18   II,     XXI|     haberi."~ ~2. His dictis cum milites processissent extra vallum,
19   II,     XXI|      ritu Spartano (nam originis milites admonebat) Marti Enyalio
20   II,     XXI|          modico intervallo pauci milites tanquam ad praesidium secuti
21   II,     XXI|          expectabant revertitur. Milites plus viginti illas voces
22   II,     XXI|   Meleandro, inquit, parendum, ô milites. Ad illum -- sed armatis --
23   II,     XXI|        suis quisque signis, ite, milites diis volentibus & iam sua
24   II,     XXI|        furia animos lymphavit, ô milites? Absolvebat vos iustissima
25   II,     XXI|         in ipso discrimine bonos milites permovere, quos iam abitu
26   II,    XXII|    offenderat. Ea peste trecenti milites consumpti sunt. Anaximander &
27  III,       I|    ordines ferebatur, collaudans milites increpansque, prout cuiusque
28  III,     III|     triumpho reditus fuit. Nam & milites lauro & qui pompam procurabant
29  III,      IV|    terras populatas, conscriptos milites, cetera defectionis facinora
30  III,      IV|          rebus seu praesidiarios milites seu praetorianos conscripseris,
31  III,      VI|       non contenti, arma, arces, milites sibi poscunt. Te porro in
32  III,     XXI|    licebit esse forti. Clam enim milites accersuntur. Et ubi Meleandro
33  III,    XXIV|       scapham. Proceres Sardi ac milites, quamquam plerumque ignari
34  III,    XXIV|            nam ceterorum sparsos milites quae tam subito diligentia
35  III,    XXIV|         missum: "Ite, inquit, ad milites vestros. Confestimque, nec
36  III,     XXV| indiciumque & terrores geminabo. Milites interim qui proxima nocte
37  III,     XXV|      erat. Neque enim tot subito milites cogi sine professione suspicionis
38   IV,      IV|       grave tot centuriones, tot milites, ex alienis laboribus vivere.
39   IV,      IV|   frequentiam pono. Nam si armis milites concrepabunt, si superbia,
40   IV,      IV|           sensim omni in cives & milites iure exuti sunt.6 Iis qui
41   IV,      IV|     tanquam in carcere tot illic milites conditos habebis? Num ad
42   IV,       X|       vestra, si sapitis, erit.' Milites pauca inter se collocuti,
43   IV,      XI|          felicitatem expromerem. Milites ergo cum munere suo in vestibulo
44   IV,      XI|   venustissimum adesse, quem duo milites munus Reginae adduxerant.
45   IV,      XI|         Nec quid maius suspicata milites iussit admitti. At vero
46   IV,    XIII|    coëuntium turbae. Praetoriani milites & ipsi acciti per centurias &
47   IV,    XIII|   donativo in crastinum promisso milites suos fecit. Populo, quem
48   IV,    XIII|         spatii circa regiam fuit milites populusque (& ipse de Gallicorum
49   IV,   XIIII|           Hinc magistratus, hinc milites edicta accipere; ab eo provehi
50   IV,      XV|      Iamque non duces tantum aut milites sed & remigum multi quiete
51   IV,     XVI| decurrerant ad arma. Pauci adhuc milites lecti; vix aliquae naves
52   IV,     XVI|      verteret impetum dum & novi milites ad arma durarentur & deinde,
53   IV,     XVI|        ad eum cogitabat. Interim milites legerentur nec quicquam
54   IV,    XVII|        vix ad tria milia scripti milites erant. Cives autem, castris
55   IV,    XVII|         proficisceretur? An suos milites secum abveheret quos Hyanisbe
56   IV,     XIX|       civitatem fore existimans, milites distribuit, qui in litore
57   IV,      XX|       quod sparsi cum lampadibus milites clamoribus caelum impleverant,
58   IV,      XX|    miscebo, nec committam ut mei milites numinis fortitudinem videantur
59    V,       I|         Adhuc tamen ne Reginam & milites terreret, in dissimulatione
60    V,       V|    solvisset, an tot nautae, tot milites non manus & humeros praeberent,
61    V,      IX|  insignes (ita enim referebatur) milites ducesque haberet, ad atrium
62    V,      IX|     regiam primum, mox & urbem & milites implevit. Pavidi quae haec
63    V,      XI|          illic relicto explicuit milites; mox & insedit verticem
64    V,     XII|       effectum.~ ~6. Forte inter milites Gallos qui spectaturi reditum
65    V,     XVI|       Siciliam admitti. Nihilque milites nocituros regia fide spondet."
66    V,   XVIII|       vellem, possem excire meos milites; possem haec tecta incolumis
67    V,   XVIII|      Illic & populus praeterea & milites implebunt contionem, ne