Liber,  Caput

 1    I,      II|      Quamquam tamen male cogitare Lycogenem constabat, ius suum exsequi
 2    I,      II|     existimem, ut illi qui iam ad Lycogenem coierunt, ictis foederibus
 3    I,     III|          notissimus Nicopompus in Lycogenem condiderat, libero furore
 4    I,       X|            Quamquam eo destinabat Lycogenem, tamen & culpae paternae
 5    I,       X|    frangemur. Scis a me defecisse Lycogenem; multas urbes in partes
 6    I,       X|       nuper certavimus, videbatur Lycogenem admonuisse quid possem.
 7    I,       X|  parricidas dubitare. Iam & ipsum Lycogenem audebant excusare: & hunc
 8    I,       X|        Ergo nunc ad me, nunc23 ad Lycogenem delati tanquam invitos ad
 9    I,     XIV|       Ceterum tot hoc triduo apud Lycogenem fuit de pacis conditionibus
10    I,      XX|        sponsi miserebatur. Tum in Lycogenem inexpiabilis odii rabies, &
11    I,      XX|      Poliarchum abire? Triumphare Lycogenem? Pati hoc potes? ô regia
12   II,     III|   recipere? Eristhenem hic habes. Lycogenem & Oloodemum tanquam ad consilium
13   II,     III|          auspicibus diis ratum in Lycogenem bellum, si absque tumultu
14   II,     III|           primum coeptae erunt in Lycogenem turbae remigret in Insulam.
15   II,      VI|            1. Iamque maturis apud Lycogenem rebus dicta facinori dies
16   II,      VI|     institutis utrimque consiliis Lycogenem Meleander & hic illum occupare
17   II,     VII|          suspicio est ut ilico ad Lycogenem scriberet vereri se ne Poliarchi
18   II,    VIII|           prius ad Regiam quam ad Lycogenem contendit. Ibi communicatis
19   II,    VIII|   nihildum movendum putabant, sed Lycogenem adhuc alia fraude tentandum.
20   II,    VIII|       tenemus amittendum. Putatis Lycogenem, nisi concepti sceleris
21   II,    VIII|     compertum fuerit non venturum Lycogenem, lege in eos agendum est.
22   II,    VIII|        sententia Rex postridie ad Lycogenem scripsit, additoque ad blanditias
23   II,      IX|    poterat, inquit, latere isthic Lycogenem, & quam facile ab adverso
24   II,       X|            Scribere ad Poliarchum Lycogenem? Ceram ad se per tot prodigia
25   II,       X|         agitur, Gelanore. Nunquam Lycogenem magis timui quam ex quo
26   II,       X|       indicio quid credendum. Nec Lycogenem eo facto dubitabat offendere,
27   II,     XIV|           teneri vinculis; armari Lycogenem & in mutuum exitium dissidere
28   II,     XIV|        fortunam sed & Regem atque Lycogenem pluribus accusare adorsus
29   II,      XV| Nicopompus, olim ipsi amicus & in Lycogenem gravis? Postera die cum
30   II,      XV|          anxio Rege armillamque & Lycogenem & venenum in oculis mentis
31   II,      XV|         fides sit, ô Rex, nisi ad Lycogenem sociosque id facinus pertinet.
32   II,      XV|        dicere Regi; ultorem ciere Lycogenem; venerari Deos Manes ut
33   II,     XVI|          Regem, sua ipsius fraude Lycogenem lusit. Quippe ille fallendi
34   II,     XVI|           Eurymede capi admonitum Lycogenem non posse. Ceterum quamquam &
35   II,   XVIII|         hostem militavêre. Sed in Lycogenem rerum hominumque maiorem
36   II,   XVIII|   stagnaverat. Eo obice sustinere Lycogenem vel pauciores potuissent,
37   II,   XVIII|     Siciliam traiiceret. Si vinci Lycogenem fatum erat, ab eo potissimum
38   II,     XIX|          praeter fidem legatos ad Lycogenem de deditione mittunt. Exhilaratus
39   II,     XIX|        quod est satius, vertar in Lycogenem terrestri certamine & saltem
40   II,      XX|         quam pro Meleandro aut in Lycogenem. Quod si Argenidem amo,
41   II,      XX|           Curandum est ut haec in Lycogenem bella mihi apud Meleandrum
42   II,     XXI|         temporum vitio sequebatur Lycogenem. Gnarus ergo ingentis gratiae
43   II,     XXI|     purpuratis.~ ~5. Ceterum apud Lycogenem haud obscure omnium ordinum
44   II,    XXII|        laxavit, cumque lectica ad Lycogenem referretur, erupêre Catanenses,
45  III,       I|          proeliantem cum statione Lycogenem ex tumultu cognosceret.
46  III,       I|    niterentur, quippe dilapsis in Lycogenem illarum stationum militibus,
47  III,       I|         iam receptum intra castra Lycogenem sustinebat; illinc Radirobanes
48  III,       I|         admovet subitoque amplexu Lycogenem ligans, simul ab ipso adstringitur.
49  III,       I| oppressêre, hi Archombrotum, alii Lycogenem sublevaturi. Versabat se
50  III,       I|             9. Ubi vero extinctum Lycogenem utrique viderunt, longus
51  III,       I|           inquit, iam tranquillum Lycogenem & cui fidere, ô Rex, possis.
52  III,      IV|            Oloodemum ferro ultum. Lycogenem occubuisse. Si ad illud
53  III,    XIII|  colloquendi deduxit ad civile in Lycogenem bellum, cuius initia Poliarchus
54  III,   XVIII|      consultiores putant. Nam cum Lycogenem subito opprimi oporteret,
55  III,    XVIX|        auctores premens, neque in Lycogenem contumeliosa vox excidit.
56  III,     XXV|           Quam vereor, ait, ne in Lycogenem alium nos fortuna retulerit."
57   IV,     III|   praedonem in Insula, & voluisse Lycogenem tolli ut quaecunque ille
58   IV,      IV|    fecisses quod initio motuum in Lycogenem censueram, nunc aut iste
59   IV,       V|             tuarum nuptiarum spes Lycogenem & Radirobanem ad has quas
60   IV,       V|    propemodum subiisti, & occisum Lycogenem non possum oblivisci. Post
61   IV,       V|       emptum volo. Omitto occisum Lycogenem meque servatum. Adhuc aliquid
62   IV,    VIII|     recensuit: armatum occisumque Lycogenem, senectutem Meleandri, &
63   IV,    VIII|       qualem modo narrabas fuisse Lycogenem. Is sub sene Britomande
64   IV,     XVI|       iniecta spes ad iustiora in Lycogenem bella provexerat. Tunc vero &
65    V,       X|      Sicilia memorat bellumque in Lycogenem & victoriam suam. Sed quamquam
66    V,      XV|           Siciliam venerat. Parva Lycogenem vel Sardos potuisse. Nunc