Liber,  Caput

 1  ded         |            Illico multis ceciderunt sponte arma, multis excussa sunt.
 2    I,       V|           fastigium suum reciperet, sponte excusaturum Meleandrum acerbiora
 3    I,      VI| familiaritate delectentur? Quid cum sponte amari se sentiunt? Cum ingenii &
 4    I,      IX|        queri. Sed non persuasit iam sponte metuenti. Ergo de sede Argenis
 5    I,      IX|             tacita expectabat donec sponte primus turbo lacrimarum
 6    I,      IX|            praeterea avidae famae & sponte iniquae persuaderi posse
 7    I,      IX|           moram pati inceperunt sua sponte excidere, iurisiurandi arbitrium
 8    I,       X|           perturbatio oris lateret, sponte tam violentam tussim commovit
 9    I,      XV|        neque unquam simulasse neque sponte hoc perductum comitatu processisse
10    I,    XVII|    cupiditates nobis obiiciunt. Ita sponte inclinati, si vis aliqua
11    I,    XVII|           peccat. Nam ut membra iam sponte imbecillia haud raro profluentium
12    I,    XVII|             Meleandro iussi tanquam sponte ei obviam ire, ab limine
13    I,   XVIII|         libertate. Si contineri sua sponte intra fines iustitiae posset
14    I,   XVIII|             imperia, quae cives iam sponte aequissimos ad inutilem
15   II,      II|            cum ecce Regis equi, seu sponte consternati seu culicum
16   II,       V|       publicam seditiosis consiliis sponte insurgent, ferendos non
17   II,      VI|           sibi subvexerant, denique sponte animis ad seditionem spectantibus.~ ~
18   II,     VII|              cum Argenide ludens ac sponte inferior, quasi victoriae
19   II,      IX|            ventis sub veris initium sponte surgentibus. Quatriduo nemo
20   II,      XI|         ipso montis iugo sublimis & sponte extensa planities erat in
21   II,      XI|          innoxia hiems; & antra hic sponte, hic manu aperta dederint
22   II,      XI|             ut quae artificii erant sponte producta viderentur. Quippe
23   II,   XVIII|           His verbis Meleandrum iam sponte omnia metuentem in diversas
24   II,     XIX|             Sed in deteriores metus sponte iam versus & aliquoties
25   II,     XIX|        bellicamque virtutem, & quid sponte facere debueris, en hostis
26   II,     XIX|  humanitatem nimiam videri. Sin aut sponte Regem odisset aut faveret
27   II,     XXI|        causa, quos paenitentia nunc sponte reos facit. Miseret me sortis
28  III,       I|     Laetitiae impetu ad eum furorem sponte vergente, qui rapta vatum
29  III,      II|             iusta erant. Iam enim & sponte & monitu vatum dispersus
30  III,       V|           gratissima erant. Et hinc sponte ad se deflexus: "Optimae
31  III,     XII|        discedenti." Tum ad aurem se sponte demittentis obiter admotus: "
32  III,     XIV|            procella inclinatos, quo sponte iam volunt, iis vocibus
33  III,     XXI|     Poliarcho, cui promisit nunquam sponte consentire in alium. Servat
34  III,    XXII|          vivere posse constaret vel sponte quod profiterentur eligerent
35  III,    XXII|     precesque Siculorum; eumque iam sponte mitigatum prolixius suo
36  III,    XXII|         causis minoribus, quae nunc sponte, nunc eorum studio, nascuntur
37  III,    XXIV|        formidolosa Archombroto, iam sponte a Sardis averso. Nec sine
38  III,     XXV|             ex praescripto cadentem sponte vultum colligit manu, seque
39   IV,     III|   saevissimo ululatu perterruit iam sponte confusos. Quippe deiectis
40   IV,       V|          toto sanguine quaesiisset, sponte oblata suspiciens incertum
41   IV,       V|         stetit. Et Selenissa quidem sponte ferro expiavit perfidiam.
42   IV,      IX|         praecipue opera uti vellet. Sponte eram a Commindorige aversus &
43   IV,   XIIII|       factione sperari vix poterat) sponte aut metu consenserint. Quia
44   IV,   XIIII|          aut enixe rogaremus&emdash;sponte quidem visus est flecti.
45   IV,      XV|        ignotae regionis prospectum, sponte mare detumuit. Tunc vero
46   IV,   XVIII|      levibus publica munia dividat, sponte regiam gazam de suo implevit.
47   IV,   XVIII|            virtutum praemium ferant sponte a civibus tributa. Nescis
48   IV,   XVIII|      timueris, se inutilibus herbis sponte exhauriet.~ ~11. "Finge
49    V,       I|       Horrentes differ stimulos. En sponte profabor.~ ~Heu nimium fisus
50    V,      VI|           motus sed & metu, ne huic sponte mortem crederetur propinasse,
51    V,       X|           crederet. Accendebant iam sponte turbatum procerum voces
52    V,      XI|            uno plus mense abfuturum sponte ab Africa. Dimissum his
53    V,     XII|             nobisque imperasse quod sponte malebamus. Praecipua tamen
54    V,     XII|    mutabiles vultus, quarum commoda sponte nescimus. Sed quamquam minimo
55    V,    XIII|    Porrectiori igitur vultu & quasi sponte gaudentem stimulatura quid
56    V,    XIII|         effusiori principio utentem sponte Aneroëstus ad destinatam
57    V,    XIII|            Regnum amisi nec repeto; sponte exul ne vel inimicis officiam.
58    V,     XIV|        laetissimis principibus sive sponte in immodicam hilaritatem
59    V,     XIV|          iactat, quam minantem ideo sponte praevenit ne necessaria
60    V,     XIV|             Tanti heredis, quem dii sponte tribuerunt, auspicium facit
61    V,   XVIII|             a remotis non poterant, sponte ipsa cervicem Archombroti
62    V,     XIX|     Gelanoro (qui quamquam ingenuus sponte liberti personam induerat)