Liber,  Caput

 1    I,       I|        campum erumpit femina optimi vultus, sed quae corruperat oculos
 2    I,      IX|      scilicet gemitus momentoque in vultus rediit quos ante dolorem
 3    I,     XII|            arte diu inultus. Quippe vultus illi triplex, ut de Geryone
 4    I,     XII| deprehendere, nemo arguere furtivos vultus posset. Igitur modo senex,
 5    I,      XV|             capilloque alieno notos vultus condidisse; vestem quoque
 6    I,    XVII|      excepit, obliquos in Argenidem vultus tanquam sermonis causa tenens.
 7    I,      XX|             quique Lycogeni student vultus omnes & quicquid insidias
 8    I,      XX|      producta pulcherrime horrebat. Vultus qui virginis -- sed implacidae --
 9    I,      XX|   Trinacriae pronior Insulae,~ ~Huc vultus melius refer.~ ~Adsis Sicaniae
10    I,      XX|             qualem fatidici habent. Vultus atque oculos, ubi furori
11    I,      XX|        gratulantibus amicis sinceri vultus erant. Rex tamen, ut oportuit,
12   II,       X|             ad Poliarchi & Gelanori vultus, simulque corporum simul
13   II,       X|           si quo lineamento possent vultus nondum morte recenti confusos
14   II,    XIII|            Reginam optimates anxios vultus ad maestitiam figuraverunt.~ ~
15   II,     XIX|       constantiae specimen erat, ne vultus mutaretur. "Referes, inquit,
16   II,    XXII|        inviolatos modo crines sed & vultus servabat. Ferox barba procumbebat
17  III,       I|         Archombrotus laxata casside vultus exseruit et: "Sum, inquit,
18  III,     III|        Archombroti & populi voces & vultus in eum Meleandri. Sed ut
19  III,       V|          saepiusque in Archombrotum vultus advertere. Quod ut miserrime
20  III,       V|             vigil~ ~Marcore cecidit vultus. O grates, Dei,~ ~Favistis
21  III,       V|             si tuos decet~ ~Armilla vultus; vindica hoc ingens tibi~ ~
22  III,     VII|   pretiosius quam ipsa natura me ad vultus carissimae tuae matris admovisti."~ ~
23  III,     VII|          tui optimates in utriusque vultus intenti sunt. Praestabit
24  III,    VIII|         erat nobilique incessu, sed vultus in tristioris fortunae specimen
25  III,      XV|     utrimque singultus multo rubore vultus sparserunt. Mox direpta
26  III,      XV|             direpta ille larva suos vultus reddidit sibi & cum Arsida
27  III,      XV|          inquit. An expressêre tuos vultus insomnia, & imitationem
28  III,     XVI|           purpura per candidissimos vultus errante torvos oculos strinxit,
29  III,   XVIII|             postulas? Primum memini vultus, & eodem numine, quo deam
30  III,    XVIX|       loqueretur. Suspiciebat tamen vultus, & omnia in hospite spectabilia
31  III,    XVIX|           Supercilium gravius fuit, vultus erecti, lumenque modesta
32  III,   XXIII|          Proteo duplex & dissimilis vultus arguebat mutationis ingenium;
33  III,     XXV|         mali indicium videret? quid vultus? quid labellorum color?
34   IV,      II|       proscribebatur. Arsêre illico vultus iterumque pallore mutati
35   IV,      II|    cubiculum, in quo ipsa solitudo, vultus quoque Meleandri, & vis
36   IV,       V|     illicito meae mortis spectaculo vultus illius funestos efficiam.
37   IV,     VII|            subi humanissimi numinis vultus, illosque vel licito sanguine
38   IV,    VIII|     sermones in hilaritatis speciem vultus & animos coëgerunt&emdash;
39   IV,      XI|        tanquam sacra diis facturus. Vultus praeterea erat inter gaudii
40   IV,    XIII|       proceritati non impares; trux vultus; integra adhuc aetas; virium,
41   IV,    XIII|        humeros staturam promoverat; vultus, quamquam tunc minis asper,
42   IV,   XIIII|            Qui populi, qui procerum vultus, postquam Astioristem abiisse
43   IV,      XX|         quaeri omnium anxie faces & vultus fugiebat. Tandem in tentorium
44   IV,    XXII|          illa verba&emdash;sed plus vultus dicentis&emdash;permoverant.
45    V,       I|           caligine torvos~ ~Mutarat vultus functi novus incola mundi.~ ~
46    V,       I|       informes squalent in sanguine vultus,~ ~Pectoraque & scissas
47    V,       I|      Terrificos sequitur reverentia vultus,~ ~Et quamquam assuetas
48    V,       I|         propior cum numinis arsit~ ~Vultus & errantes se collegêre
49    V,      II|              similes miratur Cypria vultus,~ ~Ite, leves pueri; bellum
50    V,       V|           Ille Arsidam videns, quem vultus habitusque peregrinum hominem
51    V,    VIII|         laesus es. Nec subirem tuos vultus aut auderem experiri quid
52    V,      IX|           mutatis utriusque animis, vultus quoque corrupit? Ceu Medusam
53    V,     XII|      notavit macie quoque confectos vultus esse & tanquam assuetos
54    V,     XII|    voluptatum fugitivos & mutabiles vultus, quarum commoda sponte nescimus.
55    V,    XIII|          exhorrebat ad pridem notos vultus & a quibus saepissime iustissima
56    V,    XIII|     ambitiosam fabulam similitudini vultus, si qua illi cum Aneroësto
57    V,    XIII|           multis videbat argui suos vultus, si silere aut negare obstinavisset. "
58    V,     XIV|         Poliarchus repetebat oculis vultus sibi puero toties visos.
59    V,   XVIII|      Poliarchi & Archombroti anxios vultus haud parvae perturbationis