Liber,  Caput

 1    I,       I|    debent occurrunt, de matronae fide sollicitus exigit hine essent
 2    I,      II|      remediis, quam in medicorum fide, iniquissimam mercedem ex
 3    I,     III|     regione amicorum aut montium fide contegitur. Nam his ignibus
 4    I,       V|    calamitate fore, si de illius fide auderet dubitare. In haec
 5    I,      VI|    arceri a suavitate amandi & a fide, quam omnes in iis expectamus,
 6    I,      VI|     affectuum paritate, immo cum fide & beneficiis provocantur
 7    I,     VII|        ubi delitescas. De illius fide non dubito, sed si in hostes
 8    I,    VIII|   Timocleae aedibus via matronae fide celatus est. Me autem ad
 9    I,       X|          posset immissus qui mea fide tutos occideret. Nec mitius
10    I,      XV|    mandatis, ubi illa iussisset, fide eadem & diligentia rediturus.~ ~
11    I,      XV|   iuvenem & maxima in Poliarchum fide, pro ipso Poliarcho ducturi
12    I,   XVIII|       sic plurium consilio atque fide collocatur, ut hanc quisque
13    I,   XVIII|  liberorum suorum patrimonio cum fide incumbere. Qui vero suffragiis
14    I,      XX|        firmentur, de quibus bona fide inter viros convenit. Ades
15   II,       I|          adiecit se hactenus cum fide curasse ne ignoti ingenii
16   II,       I|        Lycogeni & adhuc incertam fide esse; tamen ab incauta Argenide
17   II,      II|     ruentem per devia currum cum fide sequebantur, nemo Archombroti
18   II,     III|         equitesque quingentos in fide & potestate fore; in praetorianis
19   II,     III|           Poliarchum. De Arsidae fide, ô Rex, non dubitas, & fortasse
20   II,       V|        foederibus redierint bona fide in communionem reliquae
21   II,     VII| iussumque inspicere ex artificum fide an in rem principis emptio
22   II,     XVI|       efficacius crederetur bona fide pacem optare, Dunalbium
23   II,    XVII|     quaerere ex eiusmodi siderum fide.) Cum is ergo laudaret vix
24   II,    XVII|       sidera portenderent se cum fide renuntiaturum promisit. "
25   II,     XXI|         auxiliorum adventu certa fide relatum est, plerisque metus
26   II,     XXI|      vindicabit. Hanc veniam sua fide publice sancit." His dictis
27   II,     XXI|    regiis castris erat obnoxius, fide interposita incolumes fore,
28  III,      IV|        Vos in regno nunquam bona fide pacato expectatis solliciti
29  III,      VI|          sublatis, in tua suaque fide, ô Rex, statuent sibi praesidium &
30  III,    VIII|         Felices videbamur patrui fide. Ita patrimonium curabat,
31  III,     XII|      quodque isti credebant bona fide apud Gelanorum profitebantur.
32  III,     XIV| commendare Argenidi eorumque uti fide in iis quae instabant. Dilapsis
33  III,    XVIX|          Meleander damnata arcis fide quae sicariorum furori patuerat
34  III,      XX|  Argenidem habueris, nihil eam a fide connubii deducet. Censeo
35  III,     XXI|         per Iovem quacunque haec fide Selenissa tibi mandaverit
36  III,    XXII|           ne ab sola advocatorum fide res pendeat. Ex eorum simplicitate
37  III,     XXV|        Meleandrum conversus bona fide rogabat ut poneret metus:
38   IV,     III|           Selenissa, nisi maiori fide quae de Poliarcho nosti
39   IV,     III|        aiebat Selenissam improba fide ausam quaedam arcana ad
40   IV,      IV|   Continebit hic terror cives in fide. Amicitias & hospitia externorum
41   IV,      IV|   numerent.~ ~3. "Num denique ea fide, eo ardore recens adacti
42   IV,      IV|            Nisi Eurymedes ex sua fide ceteros aestimaret, numquam
43   IV,      VI|     Ceterum litteras habeo summa fide & diligentia tradendas Poliarcho.
44   IV,      IX|     expleveris. Mihi deinde bona fide referes de indole pueri
45   IV,      XI|      Militibus autem praemia cum fide persolvimus, regia quidem
46   IV,     XII|         nunc prodere. Nec de mea fide dubites, quasi novandis
47   IV,     XII|       liceat nunc te tandem bona fide amplecti. Mi gnate, tot
48   IV,   XIIII|        adeo suos errores egregia fide tegunt. Tunc vero ut timore,
49    V,       I|            ludos, coepitque bona fide tunc primum percipere victoriae
50    V,     III|       Nec dubito de silentii tui fide, Rex, nec arbitror commissuram
51    V,     III|       iubes. Et de tanti hominis fide anxius non sum. Sed quid
52    V,     III|          si tanquam damnata eius fide suo muneri & integritati
53    V,     III|         non interposita alterius fide nuntiare praestiterit. Hac
54    V,     III|        scriptum sit, bona utique fide quae ipsi legatus mandaverit
55    V,     VII|     adesset. At ille errores cum fide memoravit: ut Cumis necessaria
56    V,    VIII|         non possum hominis tanta fide tuas res measque accurantis.
57    V,       X|         de filii mei patientia & fide recipio & assero tibi. Vobis
58    V,     XVI|          milites nocituros regia fide spondet." Exhorruit Meleander
59    V,     XVI|       vix paratus & de Argenidis fide iam dubitans infitiaretur