bold = Main text
   Liber,  Caput     grey = Comment text

 1 Vita             |         non modo Mariae Stuartae Reginae gratia sed etiam iurisprudentiae
 2    I,      VI(12)|       Ancre) et uxor, amicissimi reginae Francogallicae. Ancraeus
 3   II,       X    |       urgebat Poliarchus: num de Reginae Mauritaniae thesauris praedam
 4   II,       X    |      recuperatas opes non statim Reginae nuntiare. "Et forsitan,
 5   II,       X    |          locutus est: "Equidem & Reginae suas reddi divitias aequissimum
 6   II,      XI    |      pulcherrimus collis & in eo Reginae suburbanum, quam dicebant
 7   II,      XI    |          mole, tegebatur simplex Reginae hilaritas, quae fontem illic
 8   II,      XI    |          afferebat nuntiari nisi Reginae posse. Res ad Praefectum
 9   II,      XI    |           ipse locutus Poliarcho Reginae significat externum iuvenem
10   II,      XI    |     foribus praedones ostenderet Reginae: "Sine quaeso, inquit illa,
11   II,      XI    |  incertus ideoque audacior: nunc Reginae filium adventasse; nunc
12   II,      XI    |       perventum est, magnates ex Reginae praecepto hospitem in destinata
13   II,     XII    |    sermonum ambages haec fere de Reginae rebus accepit: eam Hyanisbem
14   II,     XII    |        privato & praeterquam uni Reginae incertum in quas terras
15   II,     XII    |        muneribus, multum laudata Reginae comitate, negavit tantillae
16   IV,    VIII    |     muliercularum imposuit. Quem Reginae tunc fuisse sensum existimas?
17   IV,    VIII    |     appellabant Astioristen. Sed Reginae vix haec tuto poterant nuntiari,
18   IV,      IX    | pervicaciter siluistis, sed ipsi Reginae, cuius iussu vos inviso,
19   IV,      IX    | fidissima Sicambre applicitumque Reginae genibus filium tradit. Concesserat
20   IV,      IX    | intentione se subduxit cultusque Reginae, quales ante non viderat,
21   IV,      IX    |       effluxerat neque oportebat Reginae comitatum aliquid nostra
22   IV,       X    |         successu dolueris quodve Reginae supplicium de praedonibus
23   IV,       X    |          purpurae spicam quam in Reginae filio, ut antea monui, fata
24   IV,       X    |        videte, commilitones, num Reginae non aptius tradi possit.
25   IV,       X    |         ingratus sis, quae te in Reginae familiam asserere tot casibus
26   IV,      XI    |           quem duo milites munus Reginae adduxerant. Perturbatus
27   IV,    XIII    |         se collocatum cernerent, Reginae partum esse. Sed hostium
28   IV,     XVI    |       nobis amica; illud optimae Reginae Hyanisbes imperium. Non
29   IV,     XVI    |   referenda essent haud nescius, Reginae animum dulcissimis allevabat
30   IV,     XVI    | accessuram. Radirobanes responso Reginae in deterius apud Sardos
31   IV,     XVI    |   quodque Rex & Populus Sardorum Reginae & Populo Mauro bellum iussit,
32   IV,     XVI    |       Rexque & Populus Sardiniae Reginae & Populo Mauritaniae bellum
33   IV,    XVII    |              Capitulum XVII~ ~1. Reginae non tantum non iucunda epistola
34   IV,    XVII    |        quid dignum attulisset eo Reginae vultu quem cernerent. At
35   IV,    XVII    |         traheretur, tunc se pace Reginae, relicto in Mauritania praesidio,
36   IV,    XVII    |           His paulisper pensatis Reginae in hunc modum respondit: "
37   IV,   XVIII    |    tributa Rex imperet. Placetne Reginae personam nunc exuam, quaeque
38   IV,     XIX    |         expiari supplicio. Eadem Reginae severitas in suos Mauros
39   IV,     XIX    |        hospitia sua divertere, & Reginae intra urbem ea nocte praesidio
40   IV,      XX    | desiderio petendae Siciliae. Sed Reginae precibus dedit ne eo die
41    V,       I    |          suam modestiam decebant Reginae respondisset, ad Gradivi
42    V,       I    |     iuris non esse quod petitis. Reginae arbitrium est saevire an
43    V,       I    |    genium inesse. Itaque urgenti Reginae ut ipse aut absolveret legatos
44    V,       I    |     esset; sub haec percunctanti Reginae quid sentirent clam referunt
45    V,       I    |      Hanc felicitatem nuntiaturi Reginae, plurimi optimatum convenerant.
46    V,       I    |  inceptum beneficium. Nemo tamen Reginae animum aequabat. Caelesti
47    V,      II    |          promissa, iam illum, ut Reginae filium magnificentius cultum,
48    V,     III    |  successorem accipies. Quae illi Reginae de bello, de filio, de affinitate
49    V,       V    |          fortiusque quam antea & Reginae more dolere. Poliarchum,
50    V,      IX    |      Poliarchum venit nuntiatque Reginae filium patrio tandem litori
51    V,       X    |       sui incertus praemisit qui Reginae nuntiarent se venire. Saltem
52    V,       X    |        perscribere22. Fluctuanti Reginae spes subito facta est per
53    V,     XIV    |        Aneroëstus, sollicitudine Reginae laudata, se illius quidem &
54    V,     XIX    |        quoque cognoscere. Accipe Reginae Mauritaniae litteras, praeco, &