bold = Main text
   Liber,  Caput     grey = Comment text

 1    I,       I    |   Ambigebat tanto fletu territus hospes, an progredi praestaret
 2    I,       I    |      trementis auxilium. Interim hospes Poliarchum rogabat, quae
 3    I,      II    |        infidis credebat. Utinam, hospes, sileri haec possent. Sed
 4    I,      II    |      quae illic quidam ex Lipara hospes excudit."~ ~
 5    I,      IV    |         qui plus anno in Sicilia hospes, armis & amicitia Regis
 6    I,      VI(15)|         Ridebis mecastor, optime hospes, quod mulier apud te haec
 7    I,      VI    |       perennare. Ridebis, optime hospes, quod mulier apud te haec
 8    I,     XVI    |          ad mores atque usus, mi hospes, hic omnia tibi procedere."~ ~
 9   II,       I    |      esse servatum. At quid iste hospes Archombrotus? Scit quantum
10   II,      IX    |    vehebas? Civis Rhegii erat an hospes?" Ille se nihil praeterea
11   II,    XVII    |           Quidam enim ex Assyria hospes specie quaerendae in diversis
12   II,     XIX    |           inquit, in aequore tuo hospes Radirobanes cum praecipuis
13   II,     XIX    |         Reges exemplum -- maxime hospes! -- ferre non potuit." Silebat
14   II,      XX    |      stat in anchoris, carissime hospes, octo milia gravis armaturae
15   II,    XXII    |   onerabatur. Timeo proloqui, mi hospes. Nam quid sperem apud te
16   II,    XXII    |         iussu servata, carissime hospes, & pro Neptuni foribus Syracusis
17  III,       I    |       Victoria nostra, inquit, ô hospes, tui operis est. Ego restitutis
18  III,       V    |       meis votis pararem, optime hospes, referendo me Sardiniae &
19  III,       V    |          oratio habenda est. Ego hospes cum hospite quaero arctiora
20  III,       V    |        inquit, affers, carissime hospes, non accipi modo sed anxie
21  III,       V    |         ita accipias, dulcissime hospes, tanquam quae tu vis omnia -- &
22  III,     XII    |          ibam, inquit. Ab Rhegio hospes sum, salutemque & quaedam
23  III,    XVIX    |     aequavit, summo pudore, quem hospes attulerat, etiam post secretae
24   IV,      II    |        litteras traderet, ecquid hospes Radirobanes valeret aut
25   IV,     III    |           Busta vides, saevique, hospes, monumenta doloris.~ ~Bis
26   IV,     VII    |        exoraturus aliquid venis, hospes, sive ab iis quae timebas,
27   IV,     VII    |         Fortunae nomine colimus, hospes, adeo vulgus ignorat ut
28   IV,     VII    |       Vides ut Fortunam sustuli, hospes, non illam quidem quam colo
29   IV,     VII    |        legem acciperet. Hanc te, hospes, Fortunam venerari, huic
30   IV,    VIII    |     videri, si hodie tibi cenam, hospes, exhibeo. In praetorio meo
31   IV,    VIII    |         nostros mores, praestat, hospes, quando sic iubes, promissam
32   IV,      IX    |         mei causam offenderem. O hospes! Non auctore, non indice
33   IV,      IX    |        tibi debebo, quisquis es, hospes, si numerum dierum mihi
34   IV,       X    |  Captitulum X~ ~1. "Sed illa, mi hospes, consilia atrocior fortuna
35   IV,       X    |          illud fui quam te nunc, hospes, video esse. Segnem tamen
36   IV,       X    |        illa dignum? Prodidit, mi hospes, regii sanguinis notas,
37   IV,      XI    |         in conspectu, suavissime hospes, stupore & affectu crescente
38   IV,    XIII    |  Memorabilius forte spectaculum, hospes, nostra aetas non edidit,
39   IV,    XIII    |     victoria laetemur&emdash;si, hospes, iubebis, ut est humanissimus
40   IV,   XIIII    |           Quia nox provecta est, hospes, & te dicendo fatigavimus,
41   IV,   XIIII    | conspectu atque colloquio scies, hospes, me parce tantum Regem laudavisse.
42   IV,   XIIII    |        est, cuius privatim etiam hospes sum."~ ~6. Gobryas his auditis
43   IV,   XIIII    |         nostrarum navium cursum, hospes, non deductis tantum velis
44    V,       V    |       Gobryae dixit: "Quaeso te, hospes, hac vespera domi sies13.
45    V,       V    |          amplexum &: "Satis est, hospes, audivisse Galliae nomen,
46    V,       V    |   exsultem&emdash;quod nomen, mi hospes, est?" Tum Maurus: "Geminum
47    V,      IX    |   Poliarcho: "Ignosce, carissime hospes, quod te intempestive de
48    V,       X    |      laribus suis optime meritus hospes, sibique praeterea virtutum
49    V,       X    |          Possum hoc a te audire, hospes? Is enim dicere negat. An
50    V,       X    |          consistere: "Mirabar, ô hospes, quid tu ac filius meus
51    V,       X    |         te suspendam, suavissime hospes. Volo enim mihi Argenidem
52    V,       X    |        est quod peto, amicissime hospes? Nimirum ne ante ad capitalem
53    V,   XVIII    |      accedens: "Ignosce, inquit, hospes, quod nos ab officio tui
54    V,   XVIII    |     Desine Archombroto irasci, ô hospes, ô maxime Regum, & quod