bold = Main text
   Liber,  Caput     grey = Comment text

 1 Orth             |             Titus Livius redolet in verbis, e.g. scripsere pro scripserunt,
 2    I,     VII    |           effundere rogaretque suis verbis ne indigna calamitate iacentem
 3    I,    XVII    |             vultu exciperet, quibus verbis affaretur nonnihil cunctatus,
 4    I,     XIX    |             Ille hilarior Argenidis verbis factus & cum Archombroto
 5    I,      XX    |             donec Argenis legitimis verbis ad munera deos vocaret.
 6   II,      II    |             cum Eristhenes diu ante verbis in eum bacchatus gladium
 7   II,     III    |      persequere."~ ~3. His Cleobuli verbis adiecit Eurymedes: spondere
 8   II,      IV    |         Meleandro excusare. Cum his verbis incitatos videbat, quasi
 9   II,       V    |               interdum familiaribus verbis dignus ipsis videatur cui
10   II,     VII    |          beneficiis meis scire quam verbis uter nostrum in pristinis
11   II,    XIII    |               incompositum nihil in verbis; praeterea generis opinio &
12   II,     XIV    |         accusari."~ ~5. Erectus his verbis Antenorius simulque Hieroleander
13   II,      XV    |          flagitii indicium fecisse. Verbis ergo quae tempus dolorque
14   II,   XVIII    |       erraverat discuti posset. His verbis Meleandrum iam sponte omnia
15   II,      XX    |            beneficium modestissimis verbis augebat. Pauca deinde inter
16   II,      XX    |       copias induci, sublevavit his verbis pudorem Meleandri, qui id
17   II,     XXI    |    Praefectis spem & animum fronte, verbis, habituque sufficiens: Quid
18  III,      II    |              Argenis convenientibus verbis unumquemque prosecuta, vicissim
19  III,      VI    |          simulant, pignus eam fidem verbis suis cogunt habere quam
20  III,      XV    |         Arsida publicae humanitatis verbis salutavit Argenidem. Sed
21  III,      XV    |        tempore destitueret amantem, verbis & lacrimis & -- quod efficacius
22  III,     XVI    |             paenitentiam adegi meis verbis. Mitigato in te animo huc
23  III,    XVII    |           Radirobanes atrociter his verbis vulneratus: "Perii, Selenissa,
24  III,      XX    |        Argenide servus, qui dominae verbis nuntiavit Selenissae ut
25  III,      XX    |        nuper extincti sunt." Dubiis verbis nec sat certum an in se
26  III,     XXV    |      fecisset.~ ~6. Dum hi collatis verbis certant, lecticarii sublimem
27   IV,      II    |         ceram explicuit, in omnibus verbis haerens & contumeliis excitatus,
28   IV,     III    |     amentiae Radirobanis. Cui Regis verbis dices, furioso responderi
29   IV,       V    |            adiuvant, te quicquam in verbis aut mea vita offenderit."
30   IV,    VIII    |              dataque dextra Graecis verbis vetuit ne quid durum expectaret: "
31   IV,      IX    |             Praefectum fecerat, his verbis compellavit: " 'Non meruisti,
32   IV,      IX    |          vidi quaeque audivi nullis verbis, nulla diligentia digne
33   IV,       X    |       imprudentiam Gobryae, qui tot verbis tantam scenam apparasset,
34   IV,       X    |            esse, lentis & grandibus verbis monstravit, in eo sermone
35   IV,      XI    | honestissimae puerum frontis his me verbis compellantem: " ' "Vade
36   IV,      XI    |          dimissis, mihi secreto his verbis blandita est: " 'O praestigiator!
37   IV,     XII    |            esse.~ ~2. "Timandra his verbis laetissima: " 'Si fidem
38   IV,    XXII    |            vero illuxit, ferro, non verbis refutaturus iniurias exercitum
39   IV,    XXII    |      militibus visus convenientibus verbis unumquemque affatus est.
40    V,      II    |            Arsidas, qui Gobryam his verbis secreto compellavit. "Nimia
41    V,      II    |         Meleandrum ivit illique his verbis locutus est. "Utinam meum
42    V,       V    |             mutent." Cum patrem his verbis permovisset, secreto deinde
43    V,      VI    |         suos, nunc illius ministros verbis convenientibus affari. Ut
44    V,     VII    |         ornatamque fabulam non plus verbis quam gestu & fronte in hunc
45    V,    VIII    |          morbum tentabat valentibus verbis, ne suorum consensu vetaretur
46    V,    VIII    |     praedonem persequeretur? Quibus verbis se excusaret Poliarcho?
47    V,       X    |     Poliarchum redit, non instructa verbis modo sed & consilii serie
48    V,       X    |         servitutem. His & similibus verbis paulatim repetentem animos,
49    V,     XII    |       convenerimus, & praeterea non verbis humanis solet ostendi huius
50    V,     XII    |            socioque Gallicis libere verbis in eas vestes iocatus est.
51    V,     XIV    |            dissentire a suis utique verbis egregium in Regibus putatur,
52    V,     XIV(35)|      praecipitaverunt. Hyanisbe his verbis arculam nullo modo aperiendam
53    V,     XVI    |         Poliarchi percunctatus est, verbis maxime humanitati & laetitiae