bold = Main text
   Liber,  Caput     grey = Comment text

 1  III,     XII    |       memoria. Ipsa denique Regina Hyanisbe frustra oravit. Ergo consiliis
 2  III,     XII    |            incommodam febrim.~ ~3. Hyanisbe, ut temeritatem remedii
 3   IV,     XVI    |       Porro mater&emdash;erat ipsa Hyanisbe! Is vero inter suos Hyempsal
 4   IV,    XVII    |       egregie florere confirmabat. Hyanisbe quoque non dubia ex sua
 5   IV,    XVII    |          nuntiavit.~ ~4. Tunc vero Hyanisbe, non sine deûm numine advenisse
 6   IV,    XVII    |        Siculi Regis generum esse?" Hyanisbe, quae ex Archombroti litteris
 7   IV,    XVII    |      religionem popularem aversata Hyanisbe etiam Poliarchum provocavit
 8   IV,    XVII    |       milites secum abveheret quos Hyanisbe propemodum solos habebat?
 9   IV,   XVIII    |     Utilissimum consilium, retulit Hyanisbe, & quod meae etiam menti
10   IV,   XVIII    |      illusit."~ ~2. "Scio, retulit Hyanisbe, multum mihi prolique accessurum
11   IV,   XVIII    |            Poliarchus. "Ne, inquit Hyanisbe, inconsulto populo aut invito
12   IV,     XIX    |         elephanti diviserunt, quos Hyanisbe iusserat cum frontalibus
13   IV,      XX    |         devotionem in deos territa Hyanisbe usurpabat, quia miseri aut
14   IV,      XX    |         tuis mitte."~ ~5. Quamquam Hyanisbe verebatur Saturnum, erat
15   IV,    XXII    |     ordines iussit ire, praemonita Hyanisbe ne cui inter pugnam portae
16    V,       I    |           Africae salute gratatio. Hyanisbe in vestibulo templi opperiebatur
17    V,       I    |           ergo ad regiam comitante Hyanisbe & militum multis in eo adhuc
18    V,       I    |            tempore sanctissima cum Hyanisbe foedera violavisset. "Denique,
19    V,       I    |       excepissent." "Certe, inquit Hyanisbe, & intellegant nullas hic
20    V,       I    |          iuvaretur.~ ~7. Vix demum Hyanisbe urgentibus suis & deficiente
21    V,       I    |        coloris aliquid arsisse. At Hyanisbe: "Nihil opus, inquit, ô
22    V,       I    |          ipso timeretur iuberetque Hyanisbe differri publicam laetitiam,
23    V,      II    |          efflagito vestra auxilia. Hyanisbe Mauritaniae Regina mater
24    V,      II    |  celeritate constabat, ut sentiret Hyanisbe & intellegeret Argenis quam
25    V,     III    |            modo sed ipsa cum filio Hyanisbe moliretur. Vices rerum &
26    V,    VIII    |       deerat. Nec poterat inhibere Hyanisbe festinationem hospitis adhuc
27    V,      IX    |         exitium habent, Micipsa ab Hyanisbe missus ad Poliarchum venit
28    V,      IX    |           occubuisse.~ ~2. At vero Hyanisbe alios prius se filio frui
29    V,      IX    |             Quicquid sanguinis pro Hyanisbe pugnans non fuderat, an
30    V,      IX    |         saltem non aspiciet!"~ ~4. Hyanisbe inexpectato filii hospitisque
31    V,      IX    |           optare. At non ad templa Hyanisbe processit. Maior tumultus
32    V,       X    |             si illa patietur.~ ~2. Hyanisbe his auditis gravissime concussa
33    V,       X    |           detrectantis. Hunc vultu Hyanisbe aspiciens qualem habere
34    V,       X    |       genium tuum." "Atqui, refert Hyanisbe, deos spero intra id biduum
35    V,       X    |    dissenserant, memorque promissi Hyanisbe edixit ne quis in aulam
36    V,       X    | pensitatione libratum est, & coram Hyanisbe (nam Poliarcho filium adduxit)
37    V,    XIII    |       implent.~ ~2. Poliarchus cum Hyanisbe erat refectis scilicet viribus
38    V,    XIII    |          sacerdos recesserat.~ ~3. Hyanisbe spei favens quam ratam optabat,
39    V,    XIII    |     cohibebant avidissimum vulgus. Hyanisbe cum suorum praecipuis iam
40    V,     XIV    |           est Poliarchum. Iamque & Hyanisbe accesserat & Archombrotus
41    V,     XIV    |            Assentiebatur Poliarcho Hyanisbe, multique tanquam publicam
42    V,     XIV    |        lucesceret. Scripsit igitur Hyanisbe promissas ad Meleandrum
43    V,     XIV    |         aemulo esset. Memor quoque Hyanisbe se Gallorum fortitudine
44    V,     XIV    |          classem petituros, coegit Hyanisbe: "Nec dubito, inquit, utrique
45    V,     XIV(35)|          in mare praecipitaverunt. Hyanisbe his verbis arculam nullo
46    V,      XV    |      dilaturos nisi intercessisset Hyanisbe furoribus, cuius precibus
47    V,     XVI    |      profuisse quod Poliarchus pro Hyanisbe in Radirobanem pugnaverat.
48    V,     XVI    |       Meleander ne fatis cessisset Hyanisbe. Et is quidem laetior erat
49    V,     XVI    |          appellaretur & an valeret Hyanisbe. Multa quoque Gelanorum
50    V,   XVIII    |          Si setius quam promiserat Hyanisbe res cessisset, si aut nulla
51    V,   XVIII    |        igitur mihi gratiam retulit Hyanisbe, per mea meorumque vulnera
52    V,     XIX    |        Meleandrum amaverat! Ut diu Hyanisbe habuisset rem secretam!
53    V,     XIX    |          exorsus est.~ ~4a. Regina Hyanisbe Regi Meleandro salutem.~