Liber,  Caput

 1    I,      II|      humanitas & provectae lucis tempus, ut illic pernoctaturi ad
 2    I,      II|       peraguntur, hoc potissimum tempus habui quo Agrigentum contenderem.
 3    I,       X|     certaturos. Occuparem igitur tempus, dum acie victor pacem civium
 4    I,      XI|       utpote externum, salutare. Tempus prandii erat, quod Siculi
 5    I,     XII|         iturum. Plura nec dicere tempus sinebat nec Arsidae volebat
 6    I,      XV|          velle dixit. Ipsum diei tempus nondum salutationibus maturum (
 7    I,      XX|         sontes edicta constitui. Tempus hoc rebus, si quae sacrae,
 8    I,      XX|    adiutam vellent, auxilio esse tempus. Si haec mortalia curant
 9    I,      XX|       solemnia iuberet maturari: tempus enim in multum diei procedere;
10   II,      II|    nondumque maturum ad ultionem tempus quamvis invitum Meleandrum
11   II,     VII|       reddi vix poterant ante id tempus in quod a coniuratis erat
12   II,    VIII|      opus, quippe statutum bello tempus appetere. Neuter sprevit
13   II,     XII|       regiam cenam, haud modicum tempus consumpsit cum Regina non
14   II,      XV|  consilio aut recomponendo animo tempus dabatur. Ergo, ut in perditis
15   II,      XV|        fecisse. Verbis ergo quae tempus dolorque ferebant errorem
16   II,     XVI|   ipsiusque periculo. Cenae tunc tempus erat & convivium militaribus
17   II,    XVII|        fuisse & ex mensura caeli tempus, quod in ortu infantium
18   II,    XVII|      duret in caelo & destinatum tempus expectet, quo terris illabens
19  III,       I|         pulsabat litora curru.~ ~Tempus erat, quo mixta acies infensaque
20  III,       V|        utrumque monuerat ludorum tempus esse, quos subitos & tantum
21  III,      VI|  consultatione egebant, in aliud tempus dilatis: "Aiebas, si memini,
22  III,       X|   exhibebamus. Hoc remississimum tempus erat optimo seni. Quasi
23  III,      XI|        Sed indignatione in aliud tempus submota, mollius hanc de
24  III,     XII|          ac urgere non cessavit, tempus quoque destinans quo, si
25  III,     XII|    secreto locutus sum & ut diei tempus est, confestim adfuturum
26  III,     XIV|         sui prodendi rationem ac tempus ipsa Argenis aptaverat.
27  III,     XIV|        Argenidem hoc brevissimum tempus petere ad receptum prioris
28  III,      XV|       uxorem accipiet."~ ~9. Iam tempus urgebat vicissimque expectabat
29  III,   XVIII|   Dicebat Argenis non indolis ad tempus repressae, sed verissimae
30  III,      XX|   amicitiae specie volunt vel ad tempus placare; nihilque deinde
31  III,    XXII| arcessendi sunt -- tunc enim vel tempus geminari non abnuam. Non
32   IV,       V|        diffusior vario colloquio tempus modicum absumpsit. Inde
33   IV,       V|        dubius quin filia omne id tempus sibi potius quam famae postularet,
34   IV,       X|   narravero. Video enim ad cenam tempus esse, quam corrumpi iam
35   IV,       X|   ferebant, eleganter exhibita: "Tempus est, ait Arsidas, scrutari
36   IV,      XI|           cum purioribus somniis tempus est, honestissimae puerum
37   IV,      XV|   navigaret, dum interim effluit tempus quo se ab Argenide expectari
38   IV,   XVIII|        posset tunc commodissimum tempus esse cum, externo pavidi
39   IV,   XVIII|      stipendiis quae reipublicae tempus efflagitat.~ ~14. "Quid
40   IV,   XVIII|        in bellis nullum fortunae tempus dandum, quo ipsa subitis
41   IV,     XIX|       praebituri. Et quamquam id tempus egebat militibus, relicti
42   IV,     XIX|           Patulae aures utrumque tempus tegunt. Oculi exiguo orbe
43   IV,     XIX|       pererrata urbe non modicum tempus consumpsisset in illo timendi
44   IV,     XXI|         devoveret. His paratis: "Tempus est, inquit, adhuc recenti
45    V,      II|  accusans, breve mitigando animo tempus sumpsit.~ ~4. Inde prima
46    V,     III|       Sed fortuna varia est, sed tempus, sed homines; denique estis
47    V,      IV|       Sed nec questus nec iurgia tempus aut locus ferebant. Potius
48    V,       V|      amoris delectabant. Sed nec tempus sinebat iam vespera obscurum,
49    V,       V|        biduo haesura, intra quod tempus quaedam tempestate corrupta
50    V,      VI|      Oscis Neapolim condiderant, tempus locumque furto nactus haud
51    V,     VII|  exaratae epistolae ascribi, iam tempus quo aut ipsum redire aut
52    V,   XVIII|      rati advenisse gerendae rei tempus sustinuêre ambo gradum,