Liber,  Caput

 1    I,     VII|      Poliarchus, si incideret in Arsidam, cui inter Siculos maxime
 2    I,      XI|         excitatum. Is posteaquam Arsidam vidit, ceteris obiter salutatis
 3    I,      XI| Poliarchus non sine indignatione Arsidam audiebat, crebroque & mutatis
 4    I,     XII|     Iamque erant discessuri, cum Arsidam Poliarchus sevocat, Archombroto &
 5    I,    XIII|         ista loquuntur, abstulit Arsidam cura virtutis & praesentium
 6    I,     XIV|   probabantur Archombroto, tamen Arsidam in hos prolixius sermones
 7    I,      XV|    paraverat ferens. Is ut solum Arsidam vidit, interrogare non sine
 8    I,      XV|        mittebat Timoclea, multum Arsidam oravit ut ad Argenidem primo
 9    I,      XV|  Selenissae stratum erat, adesse Arsidam & matronae colloqui velle
10    I,      XV|  praeterea sciret carum inprimis Arsidam fuisse Poliarcho) facile
11    I,      XV|          scire Argenidem. Itaque Arsidam in proximum conclave matrona
12    I,      XV|     gaudio Selenissa praecipitem Arsidam in Argenidis thalamum trahit.
13    I,      XV|          vero respiravit, dicere Arsidam iubens resedit in toro avideque
14    I,      XV|      metu subinde cogeret iurare Arsidam vera esse quae afferret.
15    I,      XV|      satis erat, quae tandem ire Arsidam ad Meleandrum iubet & de
16    I,     XIX|       Perlecta epistola secretum Arsidam ad se trahere coepit illumque
17    I,     XIX|  discessit, iam solus Poliarchus Arsidam sequebatur lente in equo
18    I,      XX|         oculis secuta, opportune Arsidam in limine templi videt (
19   II,     III|       eadem qua Poliarchus causa Arsidam esse: "Quem omnes ferunt,
20   II,     III|      poterit. Poliarchum autem & Arsidam pridem meo suffragio absolvi.
21   II,      IV|         succurrit Argenidem, dum Arsidam apud patrem tueretur, inter
22   II,     VII|    delectus & litteras tradit ad Arsidam sua manu ita scriptas: "
23   II,     VII|     litteras dabis alterasque ad Arsidam." Tradit deinde codicillos,
24   II,      IX|     servatum sequi se iubet & ad Arsidam contendit. Ille tunc forte
25   II,      IX|         eos habiturus? Praecipue Arsidam non unus aut Timonidi notus
26  III,     XII|     instituit, donec misisset ad Arsidam. Cum vero stabularium ad
27  III,     XII|       Epeircten intrare & monere Arsidam se in pelagi ora fortunae
28  III,     XII|       huius venationis beneficio Arsidam mihi darent! Quod si occurreret,
29  III,     XII|       ultra Gelanorus memorabat, Arsidam quippe quam se malebat tristia
30  III,    XIII|        Poliarcho se avelli ac ne Arsidam quidem cum tanto hospite
31  III,      XV|        limen erat cum Argenis ad Arsidam mittit iubetque confestim
32   IV,      VI|   admitti non maturum videbatur. Arsidam autem unum toties adhiberi
33   IV,     VII|          coronatum tenebat. Ille Arsidam adhuc ut de via praecinctum
34   IV,     VII|          cognoverat. Et ille ubi Arsidam sapere vidit dignumque altiori
35   IV,    VIII|       bis nauta interpellaverat, Arsidam monens intempestive cessare
36   IV,    VIII|      Siciliae rebus & soli genio Arsidam percunctatur. Ille civilia
37   IV,    VIII|         exponerem." Sollicitavit Arsidam insignis narrationis materia &,
38   IV,   XIIII|    Gobryas his auditis profusius Arsidam veneratus haud ambigue percunctabatur
39   IV,   XIIII|        turbatur, etiam erraturum Arsidam vano metu audebat ominari.~ ~
40    V,       V|       faciat; misit ille ad quem Arsidam legavisti." Exciderant ad
41    V,       V|         prudentia insignis. Ille Arsidam videns, quem vultus habitusque
42    V,      VI|      sedulitati parcebat: solari Arsidam, medicosque urgere, & nunc
43    V,      VI|        deterius fama attollitur, Arsidam fato propinquum haud tarde
44    V,     VII|        periculo dignum, omnia ad Arsidam relaturus quasi haec aegro
45    V,     VII|          reditum superest si vis Arsidam vivum aspicere."~ ~7. Inter
46    V,     VII|       apertam. Truncum mehercule Arsidam vobis dispergerent fugaque
47    V,     VII|           Sed Phorbas: "Perdimus Arsidam, ô Rex, tam lenta cunctatione.
48    V,     VII|  absolutis latronibus non inanem Arsidam esse. Equum praeterea notissimae
49    V,    VIII|       aestimans, qui tam strenue Arsidam exemisset praedonibus; iussumque
50    V,    VIII|          versari. Itaque semotum Arsidam cum de Argenidis valetudine
51    V,       X|     fuisse succensum. Adiecerunt Arsidam adesse Poliarcho. Mira haec
52    V,       X|   filiumque tentare, Gelanorum & Arsidam, quos apud Poliarchum potentissimos