Liber,  Caput

 1  ded         |      faveas ipse & favoris publici viam regia humanitate aperias,
 2    I,       I|        sarcinas ad litus servabat, viam omnes exorsi sunt.~ ~6.
 3    I,       I|          petere negotii causa; per viam occurrisse hanc matronam
 4    I,     VII|         VII~ ~1. Inter haec emensi viam erant & os specus Archombroto
 5    I,     VII|       suspicioni locum fore si qui viam in proximo obirent. Sed
 6    I,    VIII|       provecto, visi complures per viam procedere. Nam & militaris
 7    I,    VIII|  nuntiaturus maximam cladem illico viam ad Regem instituit. Sic
 8    I,    VIII|            lento gradu in publicam viam divertit. Sed deceptus Timonides
 9    I,      XI|      descessisset ab Arsida, recta viam ad Timocleae limen habuerat.
10    I,     XII| horrentibus alis~ ~Plausit in alta viam, nec praepetis inscius alae,~ ~
11    I,     XIV|      disputabat, hanc unam salutis viam esse, ut ad Regem se duci
12    I,     XIX|           sibi necessarium Rhegium viam esse; hominem qui has litteras
13    I,      XX|     geminum ordinem definiebantque viam processuris ad virginem.
14    I,      XX|          videt (ut coniici potuit) viam fugienti praeeuntem. Quippe
15    I,      XX|            portam abire ab oppido; viam quae Messanam tendit tenere,
16   II,      II|         iubis & periculose arrecti viam in lacum praecipitant, omnibus
17   II,     VII|          sic discede ne sciat quam viam institeris. Sin quia ignotus
18   II,    VIII|        urbano sub amictu vestis ad viam expedita.~ ~3. Summa omnium
19   II,      IX|        quippe carina aperuit undis viam, quae victis compagibus
20   II,       X|          excidissent indicia, quae viam nobis facerent in tanta
21   II,      XI|           effata miranti Poliarcho viam praeit. Nec iungendo currui
22   II,      XI|        ipso locuta est, densis per viam Afrorum agminibus & in eum
23   II,     XII|           erit. Nunc necessaria ad viam duntaxat repraesento. Ex
24   II,     XII|          Poliarchus, unde, aut quo viam haberet obliqua subtilitate
25   II,      XV|            an potius ille lateret, viam furtim ad colloquium affectans.
26   II,      XX|        crispantibus undis~ ~Sterne viam. Tecum Oebalii duo sidera
27   II,      XX|          solam per urbis pomoerium viam praebet, cohortes singulae
28   II,     XXI|       collaudatum monitumque, quia viam ceteris praeivisset, praemia
29   II,    XXII|          sed a Sicilia fuisse Diti viam, qua dotalibus umbris sponsam
30  III,      IX|            Et quidem expectabam ut viam ad exitum mearum curarum
31  III,     XII|           per ipsa Siciliae litora viam esse ad patriam. Ego autem
32  III,   XVIII|      cuncta de Lycogene confessus: viam aiebat se ad arcem invenisse
33  III,    XVIX|       omnia in hospite spectabilia viam ad futurae familiaritatis
34  III,   XXIII|          retro non pervios facibus viam monstrantibus descendit.
35   IV,    VIII|    accedere neque, si accessisses, viam qua enitereris per praerupta
36   IV,    VIII|            si qua sors, si qui dii viam monstrarent ad Commindorigis
37   IV,      IX|           monstratamque a rusticis viam tenens ad villam pervenio.
38   IV,      IX|          omnino fortuna mihi ad se viam praeiisset, me recepit sub
39   IV,      IX|   pervenissem. Denique haud unicam viam monstrabat, qua Astioristes
40   IV,     XVI|        hostico & receptus in navem viam ad Radirobanem relegit.30~ ~
41   IV,   XVIII|    Poliarcho statim occultam iniit viam parandae potestatis. Praecipuos
42   IV,     XIX|            illa recesserant. Retro viam paulatim capesseret? At
43    V,       V|      omnibus cultus proximi oppidi viam exorsus est. Veritus deinde
44    V,       V|    expedito equiti quattuor dierum viam esse.~ ~
45    V,     VII|          periculo utcunque lectica viam exordiar. Protinus Phorbantem
46    V,    VIII|   inquietudine animi suspensus iam viam ad te omni voto gestuque
47    V,    XIII|           Poliarchus cum Regina ad viam se comparat. Maior erat
48    V,     XIV|            militum & populi cuneos viam aegre moliti sunt. Adeo
49    V,     XIV|     frustra aut cum pernicie illam viam instituros denuntio. At
50    V,    XVII|           longiorique populi turba viam praeeunte atque claudente.
51    V,      XX|      nuptiis omen facturi. Populus viam hymenaeo aut paeane celebrabat.