Liber,  Caput

 1    I,       I|            una maiestas. Cum tanta specie monstrum erat fortitudinem
 2    I,      II|     Lycogenis ad Regem perveniunt, specie impetrandae occisis sepulturae,
 3    I,     III|      Argenidem sermone, de puellae specie & studiis intentius quaesivit.
 4    I,    VIII|        haud dubius multos ex illis specie amicitiae atque officii
 5    I,       X|          maxime cavi, ne praesidii specie totas illic habeat legiones
 6    I,     XII|             Nam iuvenili grassatus specie, mox senex occurrebat quaerentibus.
 7    I,    XVII|       Intrat ille haud vulgari vir specie, quam ingens fiducia augebat,
 8    I,      XX|            latus. Serpentis quoque specie Erichthonius erat ad pedes,
 9    I,      XX|        crediderat, tunc augustiori specie, quia erant amittenda, cogitationem
10    I,      XX|          in Meleandri thalamo erat specie officii varios, ac plerumque
11   II,       I|    consulto in pristinae lenitatis specie perseverabat, ut quae incuriae
12   II,       I|         praecipui varia negotiorum specie cogi possent ad regiam (
13   II,     III|             Eristhenes muneris sui specie incumbebat Regis consiliis.
14   II,       V|            nervos exscindent & qui specie altioris sapientiae coaluerunt,
15   II,       X|      voluisse Meleandrum amicitiae specie innocentem violare. Magis
16   II,     XIV|         strage deformis. Quacunque specie facinus tueri & ornare molientur,
17   II,    XVII|      Quidam enim ex Assyria hospes specie quaerendae in diversis gentibus
18   II,     XIX|            totis campis, terribili specie, militumque fiducia in barbaros
19   II,      XX| Radirobanis amicos excipiunt, ipse specie utilioris curae discedit
20  III,     III|            fingi, nec carebit veri specie mendacium, quod ad credulitatem
21  III,       V|     postquam multae familiaritatis specie imposuit: "Vade, inquit, &
22  III,     VII|        includens voluit religionis specie sui consilii rationem sanciri.
23  III,    VIII|            rursusque ea maestitiae specie ut in illius contemplatione
24  III,      XV|        aliquot picturis mercatoris specie secum duxit. Tremebat Poliarchus &
25  III,   XVIII| divinitatem celaret, tibi clientis specie voluit esse obnoxia! Quibus
26  III,   XVIII|            illa abiectis modestiae specie luminibus antevertebat risum,
27  III,   XVIII|       ignaros coëgerat, venationis specie longius profectus venit
28  III,    XVIX|             Palladem autem mortali specie & Theocrines nomine tectam
29  III,      XX|         eos quos fallere amicitiae specie volunt vel ad tempus placare;
30  III,    XXII|       colamus. Labentibus saeculis specie aequi in reorum auxilium
31  III,   XXIII|         cuius in altum provehendae specie Regem atque Argenidem trahebat
32  III,    XXIV|           nec quicquam ex penu aut specie, praeter thecam, cubiculum
33   IV,       I|           oppidum? Ita offensionis specie delere speravisti quicquid
34   IV,      II|   flagrantibus oculis totaque oris specie proclamavit ad vindictam.
35   IV,    VIII|           conveniebamus frequentes specie pietatis, re autem de gentis
36   IV,      IX|          vel matrem. Sed perculsus specie exsultantis gementisque
37   IV,      IX|           pervenire seu venationis specie seu quid aliud videretur
38   IV,      XI|      deorum nuntius qui venturarum specie rerum somnos mortalium erudiat.'~ ~
39   IV,     XII|       exercitae vitae. Hinc a diis specie praedae nobis redditus,
40   IV,   XIIII|         Hanc dii volunt incolumem; specie ac moribus inclyta vivit.
41   IV,     XVI|           veluti a somno receptae, specie aequitatis libidinem armorum
42   IV,    XVII|         obiectus. Ulturum enim se, specie vindicandi Hyanisbem, dolores
43   IV,    XVII|        Iunonem existimes, virginis specie factam leo vehebat oculis
44   IV,   XVIII|       subductae potestatis pudorem specie aequitatis tegere velle,
45   IV,     XXI|            aliquos qui excursionis specie mecum tendant ad hostium
46    V,       I|        humeris tuis armorum suorum specie, & quo propius discrimen
47    V,      II|       falli longioris expeditionis specie. Ceterum sibi maxime uni
48    V,       V|   institutum ubi dimisit & quietis specie nox dedit ad curas libertatem,
49    V,       X|        praestaret accedere. Nam si specie officii sui in medio perseveraret,
50    V,       X|      Poliarchum tenuioris fortunae specie diu in Sicilia fuisse, &
51    V,    XIII|           risusque & indignationis specie mutatus ad socios suos fastidiose