Liber,  Caput

 1    I,       I|         factum, inquit, quod primo impetu omnium in me ictus incassum
 2    I,      VI|         ostendit, qui fontem largo impetu cadentem praecipitabat in
 3    I,      IX|            ex luctu consilia primo impetu pertimiscenda esse, cum
 4    I,      XI|        iudicum urnam. Insidiis aut impetu facinus urgerent. Horreo
 5    I,    XIII|            fastidium rerum, ut cum impetu doceret sine scelere & periculo
 6    I,     XIV|         increbuit saevo confusoque impetu festinari iubentium. Archombrotus,
 7    I,    XVII|            irruentium cogitationum impetu aut aegra aut hilaria. Quod
 8    I,    XVII|            premente, vel ex subito impetu, qui ingens & improvisus
 9    I,   XVIII|          cum factionibus, invidia, impetu rapiantur vulgi studia, &
10   II,       X|          pluribus irrepsit, subito impetu irruunt in nos. Me de gubernaculo
11   II,     XII|           felicia nuntiantem primo impetu gaudii inter amplexus non
12   II,     XVI|    videbatur Lycogenes, qui suorum impetu laetus amicos undique accersit;
13   II,    XVII|          virtutes aliquo pondere & impetu ferri. Haec non nego ex
14   II,    XXII|          Regem flores; & promiscuo impetu ausi militum multi non praetorium
15   II,    XXII|            iugo, ut ad multa milia impetu primum suo, mox vento circumlati,
16  III,       I|          pugnantem sequebantur. Eo impetu territus hostis pedem versus
17  III,       I|   Adiuvitque sollicitos imber, qui impetu fusus malum compescuit.
18  III,       I|           certamen coiissent, toto impetu implicabantur, videbaturque
19  III,       I|        Tamen a furentis & morituri impetu Regem eripite."~ ~8. Post
20  III,       I|           ad carmen est. Laetitiae impetu ad eum furorem sponte vergente,
21  III,     III|            donec resumpto loquendi impetu: "Non prima, inquit, sum,
22  III,      IV|         Eristhenis. Consentias cum impetu isto, ut tuus esse potius
23  III,       V|           Radirobanem Archombrotus impetu vix se premente. Nec integrior
24  III,       V|     aliquando anteversuram furioso impetu vitae consilia? Denique
25  III,      VI|           habemus ut primo hostium impetu diripi possint. In vim peregrinam
26  III,      XV|       lacrimis tandem victa subito impetu semovit se a conspectu.
27  III,   XVIII|              superstitionem quodam impetu infundi. Gloriosum praeterea
28  III,     XXV|      invalida & in hoc primo morbi impetu -- nec fortasse duraturo --
29   IV,      IV|       possit malum & mehercule ita impetu tanquam sitienti fulgure
30   IV,      IV|          illi obiicias. Plebs enim impetu solo valens quantumcunque
31   IV,       V|           tamen scribere & recenti impetu verba se ultro ingerentia
32   IV,      IX|           sed per incensam ludendi impetu frontem iacebat. Oculus
33   IV,       X| expresserant. Loqui non poteram in impetu exundantis laetitiae. Sudor
34   IV,      XI|       ultro periculoso & temerario impetu inspexit in pueri cervicem,
35   IV,    XIII|     concrepuit, facilique & subito impetu, ut vulgi sunt studia, universa
36   IV,    XIII|       dubitaverat Commindorix ipso impetu iuvenem proteri posse. Itaque
37   IV,      XV|        tenebris, qui saepe ominoso impetu superans obiecta latera
38   IV,    XVII|     fortuna obiecerat. Quod si non impetu hoc bellum veniret sed tempore
39   IV,     XIX|      aequore victor statuere primo impetu posset in arenam tentoria.
40   IV,     XIX|            vix tenebat, aliquoties impetu sumpto ut hostem confessus &
41   IV,     XIX|             suffice vires, ut quem impetu suo hostibus tradidit, eodem
42   IV,      XX|         diversa dicebat, omnes uno impetu ad tristiora conversi sunt.
43    V,     III|        prodi. Cum autem turbulenti impetu animi aut imperitia superba
44    V,     VII|           VII~ ~1. Ubi autem primo impetu mali sedato Arsidas loqui
45    V,      XI|    dominorum. At Cornius nobiliori impetu virtutem ultimam collegit,
46    V,      XI|        dilapsis ipse usus fortunae impetu ad praecipuas arces admovit
47    V,    XIII|     Excitatus Poliarchus repentino impetu animi in spe nimia caligantis
48    V,     XIV|            hoc genere vitae fracto impetu exarmantur, ac si feris
49    V,     XIV|          correcto effrenis naturae impetu, ad sanam utilemque virtutem
50    V,     XIV|           suos. Praeterea qui levi impetu (qualis saepe adolescentum