bold = Main text
   Liber,  Caput     grey = Comment text

 1    I,       I    |         ense prosiliit. Cumque ex Timoclea (id mulieri erat nomen)
 2    I,       I    |           convenisse. Neque minus Timoclea fortunam adorabat, quae
 3    I,       I    |         an incidisset in satyros. Timoclea autem simplici risu: "Ne
 4    I,      II    |          sermonibus non dubitavit Timoclea quaerere ab hospite, quo
 5    I,     III    |            Neque mora, astitêre a Timoclea servi ad hospitum fores,
 6    I,     III    |         uterentur ad facinus. Sed Timoclea, quicquid hoc esset tam
 7    I,     III    |         primum illos aspicio." At Timoclea: "Num tu vero in cuiusque
 8    I,     III    |        belli incommoda loquuntur, Timoclea hospitibus hos versus porrexit,
 9    I,      IV    |      videbatur obriguisse. Tandem Timoclea, ut maxime subitis consiliis
10    I,      IV    |     auditis Archombrotus simulque Timoclea in Poliarchum contemplationem
11    I,       V    |          compellans.~ ~4. Interim Timoclea munitis foribus familiares
12    I,       V    | Paucissimos illuc intrare ferebat Timoclea; ipsa raro locum visebat.
13    I,      VI    |    contemplatione mentem reduxit. Timoclea percunctantem docebat, quamquam
14    I,      VI    |         aulas non perstrixit?" At Timoclea: "Verum, Archombrote, ceteris
15    I,      VI    |      dedisset." "Ita est," inquit Timoclea. "Scis igitur quam multum
16    I,      VI    |  consortium admiserint."~ ~4. Hic Timoclea: "Mihi quoque, Archombrote,
17    I,      VI(15)|  colloquium inter Archombrotum et Timoclea postea scriptum brevius
18    I,      VI(15)|            3a. "Miraremur haec, ô Timoclea," ait Archombrotus, "nisi
19    I,      VI(15)|        concedimus." "Immo, refert Timoclea, in fortunae illa fuga vix
20    I,      VI(15)|          mulctati sunt."~ 5a. Hic Timoclea: "Sed utcunque stent illi
21    I,      VI    |     existimem."~ ~5. Sic loquente Timoclea, haesit Archombrotus, subito
22    I,      VI    |          in fluenta incideret. At Timoclea: "Fons, inquit, est, ingenti
23    I,      VI    |    Obiurgabat intempestivum potum Timoclea, fontemque impensius miranti: "
24    I,      VI    |           Liberiore quoque dolore Timoclea ita locum affata est: "Tu
25    I,     VII    |     specus Archombroto monstrabat Timoclea, quod non operose reseraretur.
26    I,     VII    |     Archombrotus aperuit, egressa Timoclea iactavit manu facem, ut
27    I,     VII    |         duraret. "Salubre, inquit Timoclea, consilium, Poliarche, si
28    I,     VII    | recumberet, facesque (plures enim Timoclea intulerat) tradunt, & remenso
29    I,      XI    | digrederetur familia, solique cum Timoclea Archombrotus & Arsidas superessent: "
30    I,      XI    |        erat. Quam cum accendisset Timoclea, ad Poliarchum ituros praecessit.
31    I,      XI    |           invocantur. Te, inquam, Timoclea, testem volo. Adfuisti facinori.
32    I,     XII    |    recipiebat in Italiam deferre. Timoclea habere se praeterea dixit,
33    I,     XII    |     perseverant, ut ea uti velit. Timoclea quoque idoneas vestes prima
34    I,     XII    |        iam vespera erat, hortante Timoclea nec dissuadente Poliarcho,
35    I,     XII    |  promiserat. Is interim allatis a Timoclea cibis perfunctorie vescebatur &,
36    I,     XIV    |          in triclinium intravêre, Timoclea quidem subito metu contabuit.
37    I,     XIV    |          fugiet poenas si meruit. Timoclea cum custodibus quantum prohibendae
38    I,     XIV    |        est? Sed ad genua advoluta Timoclea elatum animum multo gemitu
39    I,     XIV    |         efficacissima benignitate Timoclea totos utres iussit in medium
40    I,     XIV    |          in limine cellae in quam Timoclea secesserat. Ceteri in triclinio
41    I,      XV    |     constabat. Is communicato cum Timoclea consilio, in cellam ad quietem
42    I,      XV    |      coepit cur Archombrotus, cur Timoclea non adesset. Et ille furorem
43    I,      XV    |         sibi ornatu quem mittebat Timoclea, multum Arsidam oravit ut
44    I,     XIX    |       Neque nomen adiecit, nam et Timoclea audiebat loquentes. Sed
45   II,      IX    |  supercilio exprobraturum, quod a Timoclea inter hostes feliciter servatum,
46  III,      XV    |          erat commendata Argenidi Timoclea, servatrix Poliarchi, timuitque
47    V,       V    |         Hoc dimisso cum quaereret Timoclea ecquid ille voluisset: "
48    V,     XIX    | secesserat. Una porro ex matronis Timoclea Argenidem comitabatur. Hi